** วิถีทาง แห่งชีวิต อย่าคิดท้อ คำว่ารอ อาจเป็น เช่นสวรรค์ จงใจเย็น เห็นจริง ทุกสิ่งพลัน จะจำนรรจ์ ขานไข ในบทกลอน ** หากทำตัว เหมือนน้ำ ที่ล้นแก้ว เกินไปแล้ว ไม่อยากฟัง คำสั่งสอน อวดศักดา ว่าแน่ใจ ไม่สังวรณ์ ทุกขั้นตอน ฉันรู้จริง ยิ่งกว่าใคร ** คงไม่มี ใครเก่ง เกินฉันนี้ ด้วยเพราะมี อัตตา อนุสัย ทิฐิครอง เหลือล้น จนใครใคร ไม่กรายใกล้ เกลียดกลัว กลั้วราคิน ** หากทำตัว เหมือนแก้ว ที่ว่างเปล่า ทุกเรื่องราว ร้อยเรียงคำ นำถวิล เก็บเกี่ยวไว้ มากเหลือ เมื่อยลยิน ดั่งธารริน ความรู้ คู่ความดี ** แล้วนำสิ่ง ที่ได้นั้น พลันวิเคราะห์ เลือกให้เหมาะ หลักการ ผ่านวิถี ปรับปรุงตัว อัตตา อย่าให้มี สร้างชีวี ด้วยปัญญา มรรคาลัย ** เป็นบุคคล ที่เลิศ ประเสริฐนัก พร้อมคนรัก ร่วมทาง สว่างไสว ดุจมณี ที่ผ่านการ เจียระไน ดั่งแก้วใส กล้าส่องแสง ด้วยแรงตน......ฯ
20 พฤษภาคม 2547 00:02 น. - comment id 271021
แบบว่า เป็นแก้ว ที่รั่วเสียแล้วอ๊ะ ทำไงดีล่ะครับ ทีนี้ แบบเติมเท่าไร ก็ไม่รู้จักเต็มน่ะ...
20 พฤษภาคม 2547 00:33 น. - comment id 271029
ถูกต้องที่สุดยอดหญิงมิ่งมิตรเอย อัตตาเคยครอบงำจะมัวหมอง เพราะทิฐิอนุสัยใจที่ครอง ไม่ไตร่ตรองหลงเพ้อในอัตตา. แก้วประเสริฐ. เป็นคำสอนที่ดีมาก เพราะคนเรามักหลงในอัตตา ฝังลึกเป็นอนุสัยจิต หากไม่กลับตัวกลับใจจะเสียกาลไปยากจะแก้ไข เก่งจริงๆเพื่อนแฝดเรา ขอปรบมือสักหลายๆครับจ้า
20 พฤษภาคม 2547 00:33 น. - comment id 271030
ถูกต้องที่สุดยอดหญิงมิ่งมิตรเอย อัตตาเคยครอบงำจะมัวหมอง เพราะทิฐิอนุสัยใจที่ครอง ไม่ไตร่ตรองหลงเพ้อในอัตตา. แก้วประเสริฐ. เป็นคำสอนที่ดีมาก เพราะคนเรามักหลงในอัตตา ฝังลึกเป็นอนุสัยจิต หากไม่กลับตัวกลับใจจะเสียกาลไปยากจะแก้ไข เก่งจริงๆเพื่อนแฝดเรา ขอปรบมือสักหลายๆครั้งจ้า
20 พฤษภาคม 2547 00:33 น. - comment id 271031
ถูกต้องที่สุดยอดหญิงมิ่งมิตรเอย อัตตาเคยครอบงำจะมัวหมอง เพราะทิฐิอนุสัยใจที่ครอง ไม่ไตร่ตรองหลงเพ้อในอัตตา. แก้วประเสริฐ. เป็นคำสอนที่ดีมาก เพราะคนเรามักหลงในอัตตา ฝังลึกเป็นอนุสัยจิต หากไม่กลับตัวกลับใจจะเสียกาลไปยากจะแก้ไข เก่งจริงๆเพื่อนแฝดเรา ขอปรบมือสักหลายๆครั้งจ้า
20 พฤษภาคม 2547 01:41 น. - comment id 271042
......อัตตา...ตัวนี้แหล่ะ สำคัญนักละ .
20 พฤษภาคม 2547 05:16 น. - comment id 271065
เขียนดีค่ะ
20 พฤษภาคม 2547 07:59 น. - comment id 271105
แก้วที่ว่าง วางไว้ เติมใส่น้ำ ย่อมแนะนำ รับรู้ เรื่องราวได้ แก้วที่เต็ม ไม่ยอมรับ เรื่องใดใด เติมลงไป ไม่มี ประโยชน์เลย
20 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 271278
ครูครับ ผ๊มผิดไปแล้วขรับ อิอิ คำสอนที่มีค่าเกินบรรยาย อิอิ แตกต่างกับชีวิตจริงเหลือเกิน แก้วของผมว่างเมื่อไหร่พวกก็เติมให้เต็มทุกที โซดาหมดเอาน้ำผสมก็ได้ให้เต็มไว้ก่อน ก็เรียกว่าดูแลอย่าให้บกพร่อง แก้วก็เลยพร่องไม่ได้ซักที อิอิ
20 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 271501
เขียนได้ดีจังครับ...คตินี้น่าสนใจ เมกจะนำมาเป็นแนวทางดำเนินชีวิตครับ เขียนกลอนที่ดีเช่นนี้เรื่อย ๆ นะครับ
20 พฤษภาคม 2547 23:57 น. - comment id 271581
ยกมือเห็นด้วยจ้า... \o/ .................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
21 พฤษภาคม 2547 01:14 น. - comment id 271616
...แก้วที่นำ น้ำใส่ ลงไปนั้น ย่อมสำคัญ น้ำนี้ ดีไฉน น้ำหมดค่า มาเติม เพิ่มลงไป อย่ามาใส่ เติมเข้า แก้วเปล่าเลย... ...................สวัสดีครับ..................
21 พฤษภาคม 2547 01:37 น. - comment id 271626
เฮ้อ .. ฉันซิแน่ คุณมันแค่ .. เขียนทื่อๆไม่เอาไหน เฮ้อ .. ฉันนี่ละดีกว่าใครๆ เฮ้อ .. นั่งถอนใจในความเก่งกาจ .. ของตัวเอง ...................................................................วิจิตร น้อยๆ ยังด้อยศึกษา ขอพี่ราชิกานำพา ชี้แนะด้วยดี
21 พฤษภาคม 2547 22:13 น. - comment id 272115
เลิศมณี.............สีรุ้งรัตนะ ส่องแสง...แรงระวี...สุขสม มากคติ..มากสติ..มากกมล นำใจคน........สว่างทางชีวี อิอิ...........เยี่ยมๆถูกใจมากๆนิ
21 พฤษภาคม 2547 23:07 น. - comment id 272142
***...คุณดอกไม้...*** แก้วรั่ว...ก็ดีแล้วนี่คะ..จะได้เติมน้ำบ่อยไงคะ..อิอิ..... ***....คุณรัถยา...***เห็นด้วยทุกอย่างค่ะ..ขึ้นอยู่ที่อัตตา..จริงๆ ***...คุณทิกิ...*** ขอบคุณเช่นกันนะคะ... ***...คุณเมกกะ...*** ขอบคุณมากจ๊า...หากมีประโยชน์พี่ก็ดีใจด้วยค่ะ... ***...คุณลี่..ชวนมาเยือน..*** พี่มายกมือช่วยอีกคนจ๊ะ..อิอิ.. ***...คุณวิจิตร..*** พี่เองก็รู้น้อย..ด้อยศึกษา..เช่นกันจ๊ะ..เรามาช่วยกันดีกว่าเนาะ...
21 พฤษภาคม 2547 23:11 น. - comment id 272144
***...คุณชัยชนะ...*** แก้วเต็มน้ำเทไปไหลหลากล้น ดุจดั่งคนเก่งกล้าท้าศักดิ์ศรี แก้วว่างเปล่าเติมเต็มได้ในทันที ดุจวารีไหลรินสู่ถิ่นไกล......ฯ น้องชัย...มาเป็นแก้วที่ว่างเปล่านะคะ...
21 พฤษภาคม 2547 23:22 น. - comment id 272150
***...คุณฤกษ์...*** ราชิกา..เป็นครูตั้งแต่เมื่อไหร่?..น๊อ.. OK.ค่ะ..คนรับผิดต้องให้อภัยอยู่แล้ว...ต่อไป..ต้องเป็นเด็กดีนะ!!..อ๊ะ!!..คนดีนะคะ..(ลืมไปนึกว่าสอนเด็ก)....ดูแลสุขภาพอย่าให้บกพร่องด้วยค่ะ.....
22 พฤษภาคม 2547 17:39 น. - comment id 272508
แก้วหลากสีมีหลากลายให้ได้เห็น จึงเหมือนเป็นของมีค่าน่าเลื่อมใส ทั้งแก้วขาวแก้วเขียวแก้วแดงไซร้ แล้วแต่ท่านท่านใดจะเลือกมอง เปรียบเหมือนเป็นคนดีที่มีค่า มีศรัทธาฟันฝ่ากล้าภัยผอง อาจหลายคนมองร้ายในมุมมอง ซึ่งแล้วแต่ชนผองมองแบบใด *-*กลอนไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ ชื่อคุณพี่ราชิกาการันตีผลงานเสมอค่ะ*-*
22 พฤษภาคม 2547 20:54 น. - comment id 272591
เมื่อวาน..ราชิกา..ยังตอบไม่ครบค่ะ...ต้องขออภัยเพื่อนนักกลอนอีก 2 ท่าน...วันนี้จะตอบให้ทุกความเห็นค่ะ....(คุณที่รักของฉัน..และคุณน้ำ)...คุณผู้หญิงไร้เงา.....
22 พฤษภาคม 2547 21:20 น. - comment id 272615
***...คุณที่รักของฉัน..*** น้ำที่ใส่ลงไปในแก้วนี้ ขอให้มีแรงใจใช่เสกสรรค์ เติมเต็มไปให้ความสุขทุกคืนวัน หมดแล้วพลันเติมใหม่ไม่เคยพอ....ฯ ..........สวัสดีค่ะ...... ขอบคุณที่แวะมาทักทาย..หายไปนานนะคะ..
22 พฤษภาคม 2547 21:37 น. - comment id 272637
***...คุณน้ำ..*** อันมณีล้ำค่าหาใดเหมือน ดุจดั่งเพื่อนห่างไกลไม่หน่ายหนี กำลังใจส่งไปให้ทุกที ขอจงมีสุขสันต์ทุกวันคืน....ฯ ถูกใจมากเลยนิ..ขอบคุณค่ะ..
22 พฤษภาคม 2547 21:42 น. - comment id 272644
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...** หากเป็นแก้วมากมายหลายหลากสี เลือกให้ดีมองตรงคงความหมาย อยู่ที่ใจแต่ละคนมิคลอนคลาย อาจจะกลายสิ่งมีค่าน่าชื่นชม......ฯ แล้วแต่มุมมอง..ความเหมาะสมของแต่ละคน..ที่จะเลือกในสิ่งที่ต้องการจ๊ะ..ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม..
23 พฤษภาคม 2547 08:49 น. - comment id 272774
^J^ .................. เขียนได้ดีครับ.......กฤษณะเตรียมโอ่งไว้เลย.. ...แก้วมันเล็กไปน่ะ....อ่ะ..อ่ะ..อ่ะ....ฯ
23 พฤษภาคม 2547 20:35 น. - comment id 273128
***...คุณกฤษณะ...*** ขอบคุณพี่โอมมากค่ะ...เตรียมโอ่งไว้เผื่อราชิกาด้วยนะคะ...ขอเป็นโอ่งมังกรด้วยอ่ะ..พี่ท่าน...