** ในความมืด คืนนี้ มีจันทร์ฉาย เปล่งประกาย แวววาว พราวสดใส ด้วยไออุ่น กรุ่นรักหวาน ซ่านฤทัย ดุจสายใย รักเราสอง ครองวิญญา ** อย่าท้อแท้ แม้ตัวไกล ใจยังเฝ้า อย่าเงียบเหงา ร้างลาไป ใจห่วงหา อย่าน้อยเนื้อ ต่ำใจ ในชะตา อย่าลดค่า ของชีวิต และจิตใจ ** เพราะเข้าใจ ในเธอ เสมอมั่น เพราะผูกพัน ดวงจิต พิศมัย เพราะคิดถึง คนึงหา คราห่างไกล เพราะหทัย มอบแท้ แด่คนดี ** ในความมืด คืนนี้ มีจันทร์ฉาย ขอจงคลาย ทุกข์ทั้งผอง อย่าหมองศรี โปรดรับรู้ รอเธออยู่ ทุกนาที ศรรักนี้ ปักตรึงแน่น แก่นกลางใจ......ฯ
20 กุมภาพันธ์ 2552 18:30 น. - comment id 265809
แม้คนเราจะเจ็บช้ำกับความรักสักกี่ครั้ง สักกี่หน แต่เราก็ยังตั้งหน้าตั้งตาที่จะค้นหาความรักกันต่อไป ไม่มีใครหรอกที่จะหลีกหนีจากความรักไปได้....แล้วเราจะใช้ชีวิตยังไงล่ะที่จะอยู่กับความรักได้.........ลองคิดดู?
19 พฤษภาคม 2547 23:48 น. - comment id 271014
ถึงเดือนดับ แต่ว่าใจ ใสส่องแจ้ง เป็นสีแสง สดใส ให้คนสวย เป็นความหวาน ผสานกลิ่น รินระรวย หวังชูช่วย พบสุขสันต์ ทุกวันเอย
20 พฤษภาคม 2547 00:24 น. - comment id 271027
คืนที่มีจันทร์ฉายดาราพรายแสง ลมพัดแรงต้องกายจิตใจฉัน หวนคำนึงนึกถึงทุกคืนวัน แต่กระนั้นยังรำพึงถึงหัวใจ เมื่อไหร่หนอโชคชาตาแห่งชีวิต จะลิขิตชีวิตฉันให้สุขสดใส เพราะเวรกรรมนำพรากจึงร้างไป แต่หัวใจยังพร่ำเพ้อละเมอครวญ. แก้วประเสริฐ. เพื่อนแฝดเขียนได้ลึกซึ้งสุดพรรณาเลยครับ
20 พฤษภาคม 2547 00:25 น. - comment id 271028
ในความมืด คืนนี้ มีจันทร์ฉาย ดาวมากมายแพรวพราว...สกาวสี รำพึงฝากฟากฟ้า...ผ่านนที บอกคนดีคิดถึง อย่างตรึงใจ...
20 พฤษภาคม 2547 03:29 น. - comment id 271053
ขอขอบคุณค่ะ
20 พฤษภาคม 2547 15:38 น. - comment id 271293
มองดวงจันทร์เต็มดวงยิ่งห่วงนัก เธอมอบรักปักตรึงถึงแก่นขวัญ เฝ้ารอคอยน้อยใจอยู่ทุกวัน จะห่วงใยไฉนกันแค่คนไกล อยู่สุดหล้าฟ้าเขียวเหลียวไม่เห็น ตายหรือเป็นทุกข์สุขมิทราบได้ คิดจะรักหรือลวงดวงหทัย จิตหวั่นไหวอกเต้นไม่เว้นวาย เขามีค่าต่อการรอคอยรึ
20 พฤษภาคม 2547 16:34 น. - comment id 271314
..เพราะมั่กๆค่ะ.. ขอเก็บไว้นะคะ กลอนอบอุ่นจังค่ะ เก็บไว้อ่านในวันที่เหงาใจ **แวะมาชื่นชม** วีนัสก่ะเจ้า
20 พฤษภาคม 2547 19:55 น. - comment id 271401
ในความมืด คืนนี้ มีจันทร์ฉาย วานพระพราย ไกวกล่อม ล้อมคำหวาน เป็นทำนอง กานท์กลอน แนบเนานาน ใฝ่ฝันพาน พบเธอ ในฝันเอย อิอิ......หวานจนอดแจมมิได้นิ
20 พฤษภาคม 2547 22:03 น. - comment id 271504
เขียนได้ดีจริง ๆ อ่ะ...ถ่ายทอดความรู้สึกได้งดงามมาก อยากเป็นคนที่คุณสื่อหาจังครับ แวะมาให้กำลังใจนะครับ
21 พฤษภาคม 2547 21:38 น. - comment id 272080
***...คุณชัยชนะ...*** ในคืนนี้เดือนดาวพราวพร่างแสง สื่อแสดงความนัยใช่เสกสรรค์ ยังอบอุ่นกรุ่นในรักประจักษ์พลัน ทุกคืนวันฝันฝากใจไม่ลืมเลือน....ฯ น้องชัย...หากหวานเกินไปต้องขออภัยนะคะ...พึ่งทานของหวานมาเมื่อกี้เองจ๊ะ...มดตามมาเยอะเลยอ่ะ...อิอิ...
21 พฤษภาคม 2547 21:45 น. - comment id 272090
***...คุณแก้วประเสริฐ...*** ราตรีนี้มีจันทร์งามอร่ามฟ้า งามจับตาตรึงใจให้ใฝ่ฝัน ด้วยน้ำใจไมตรีมีต่อกัน ยังผูกพันห่วงหาและอาทร....ฯ ดีใจที่มาเยี่ยม..ขอบคุณมากค่ะ...
21 พฤษภาคม 2547 21:53 น. - comment id 272100
***...คุณดอกไม้...*** ในความมืดยังมีดาวสกาวใส อบอุ่นใจพร่างพรายประกายฝัน สุดขอบฟ้าดวงใจใฝ่ถึงกัน คอยกล่อมขวัญห่วงหาคราจากไกล....ฯ หายไปนานนะคะ...สบายดีมั้ยคะ...
21 พฤษภาคม 2547 22:09 น. - comment id 272113
***...คุณฤกษ์..*** มองดวงจันทร์เต็มดวงใยห่วงนัก แม้นมอบรักปักตรึงถึงแก่นขวัญ เหตุอันใดใยน้อยใจทุกคืนวัน เพ้อรำพันครวญคร่ำพร่ำอาลัย ว่าจะคิดจะรักหรือลวงหลอก ไม่ขอบอกวจีที่สงสัย กาลเวลาจะพิสูจน์มรรคาลัย อยู่ที่ใจทุกอย่างกระจ่างเอง.....ฯ คุณฤกษ์..มาแบบจริงจังมากเลย...ราชิกา...กลัวตอบผิดอ่ะ..ช่วงนี้..ยิ่งสอบซ่อมบ่อยอ่ะ...ขอตัวช่วยหน่อยได้มั้ยคะ..กรรมการ..อยู่หนายยยย!!!!ช่วยทีจ๊า...อิอิ...
21 พฤษภาคม 2547 22:16 น. - comment id 272117
***...คุณน้ำ..*** ในความมืดคืนนี้มีจันทร์ฉาย ดาวพร่างพรายประดับฟ้าพาสุขสันต์ ด้วยคิดถึงตรึงจิตมิ่งมิตรพลัน สื่อสัมพันธ์มิสลายหรือคลายคลอน....ฯ คิดถึงเพื่อนเก่าจ๊ะ..สบายดีมั้ยคะ...
21 พฤษภาคม 2547 22:47 น. - comment id 272128
***...คุณvenus...*** จ๊า!!...พี่ฝากความอบอุ่นให้นะ...วันไม่เหงา..ก็อ่านได้ค่ะ..คิดถึงนะคะ.. ***...คุณเมกกะ...*** น้องเมก...พี่สื่อหาเมกกะ..ก็แล้วกัน..จะได้หายเหงาไงคะ... พี่สาว..ส่งกำลังใจให้นะคะ...
22 พฤษภาคม 2547 17:41 น. - comment id 272512
อย่าท้อแท้แม้ตัวไกลใจยังเฝ้า ห่วงใยเจ้าทุกนาทีมีห่วงหา ถึงห่างไกลเพียงใดในอุรา ยังชิดใกล้เจ้าหนาอย่าหวั่นใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*
22 พฤษภาคม 2547 20:44 น. - comment id 272586
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...*** แม้นห่างไกลดวงใจเคียงคู่น้อง แนบประคองใจมั่นมิหวั่นไหว ดั่งสายธารไหลรินสู่ถิ่นใจ ประทับในดวงจิตนิจนิรันดร์.....ฯ ขอบคุณจ๊ะ...
23 พฤษภาคม 2547 08:45 น. - comment id 272772
^J^ ........... * สิบห้าวัน จันทร์ฉาย ประกายส่อง เมื่อเฝ้ามอง ค่อยค่อยลด มองไม่เห็น จนมืดหมด ทั้งดวง โอ้จันทร์เพ็ญ เคยลอยเด่น หายไป จากสายตา....ฯ * ขึ้นหนึ่งค่ำ เริ่มแย้ม ขึ้นมาใหม่ ส่องประกาย ความหวัง นานหนักหนา แล้วเต็มดวง กระจ่าง กลางนภา สลับกันมา เช่นนี้ ชั่วนิรันดร์.......ฯ
23 พฤษภาคม 2547 20:43 น. - comment id 273132
***...คุณกฤษณะ...**** แม้นดวงจันทร์พลันลับกับขอบฟ้า ดวงจันทราจากไปไม่หม่นหมอง อีกไม่นานหวนกลับมาประคอง ตามครรลองแห่งวิถึราตรีกาล......ฯ ชีวิตคนเรา..ย่อมมีทั้งความมืดและความสว่าง..ขอให้มีความหวัง..อย่าท้อแท้ใจ..สักวันหนึ่งคงเป็นวันของเราค่ะ... บทกลอนของพี่โอม..เปรียบเทียบได้ดีค่ะ..ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย....