ความจริงใจ

พี่ดอกแก้ว

ผ่านกำแพงความคิดที่ปิดกั้น 
ระบบชั้นกลั่นกรองของพวกเขา 
เดิมพันด้วยจริงใจไปแลกเอา 
ไมตรีจิตบางเบา...มาชื่นชม 
สงบมองผลงานผ่านชีวิต 
ทีละนิดผ่านวันคืนที่ขื่นขม 
ไร้สามารถด้วยเราแพ้อารมณ์ 
หรือเพราะเขาเกินบ่มให้สุกงอม 
ตั้งปราการด่านระแวงแคลงความคิด 
ทำให้ด้วยสุจริตเพื่อหล่อหลอม 
เป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ไม่แปลกปลอม 
แต่เขากลับไม่ยอมเชื่อน้ำใจ 
หรือคำพูดดีดีที่ไพเราะ 
คงไม่เหมาะกับอุปนิสัย 
เขาคงชินคำพูดพิสูจน์นัย 
ว่าจริงใจต้องห้าวไม่ท้าวความ 
อันสำเนียงส่อภาษาเวลาสันต์ 
สกุลนั้นดูท่วงท่าคราถูกหยาม 
คงต่างกอหน่อเหล่าทั้งเหง้านาม 
จึงเกิดความขัดแย้งแฝงมายา 
ผู้มองโลกแง่ร้ายพ่ายความคิด 
จึงมีจิตฝักใฝ่ในกังขา 
พบผู้ใดไพเราะเพราะวาจา 
ก็ระแวงระวังท่าไม่เชื่อคำ 
ผู้มองโลกมีเล่ห์เพทุบาย 
ลวงผู้อื่นมากมายให้ถลำ 
ใช้ความหวานเคลือบพจน์เป็นบทนำ 
หลอกผู้มีเหตุกรรมให้หลงกล 
ผู้มองโลกด้วยดีมีสติ 
คำพูดผลิไพเราะเหมาะกุศล 
แม้นถูกลวงก็รู้เหตุแห่งตน 
นั่นคือผลจากบาปทาบทบเงา 
หมายจะแผ่ความนี้ที่จริงใจ 
แต่เขากลับผลักไสให้ต้องเฉา 
ไม่อาจข้ามกำแพงไปแบ่งเบา 
ความขลาดเขลาจากผู้บังหลังกำแพง