หลายชนิดจิตมนุษย์ดุจเหล่าบัว ผู้ลืมตัวจมกายในตัณหา คือรากเหง้าอุบลก้นธารา อวิชชามอมเมาเขลาชีวี มีกายหยาบใจบาปคราบทรามนัก อกุศลแน่นหนักรักบัดสี ดุจแมงเม่าเริงร่าเปลวอัคคี มิรู้ดีเท่าใดก็วายปราณ อีกเหล่าบัวกลัวภัยหมายใจพ้น กออุบลเป็นใบใช่อาหาร ของเต่าปูอยู่ใต้เบื้องบาดาล แม้จักใช้เวลานานก็ตั้งใจ เหล่าที่สามงามมนุษย์ชุดสำรอง อยู่ปริ่มคลองน้ำขุ่นวุ่นวิสัย ใกล้มนุษย์ชุดธรรมาธิปไตย มีบทกรรมนำใจในทางดี เหล่าที่เลิศประเสริฐคนบัวพ้นน้ำ คลี่กลีบตามลำแสงพระชินสีห์ เพียงแผ่วผิวกระทบไอสุรีย์ บานเต็มที่กลางบึงตรึงฤทัย
22 เมษายน 2547 16:56 น. - comment id 252246
กลอนพี่ดอกแก้วงามนัก ชื่นชมความหมายด้วยใจจริงครับ
22 เมษายน 2547 18:50 น. - comment id 252277
อีกเหล่าบัวกลัวภัยหมายใจพ้น กออุบลเป็นใบใช่อาหาร ของเต่าปูอยู่ใต้เบื้องบาดาล แม้จักใช้เวลานานก็ตั้งใจ ***ผมชอบบทนี้ครับ
22 เมษายน 2547 19:17 น. - comment id 252292
กราบสาธุอาจารย์ครับ และแจมกลอนด้วยครับ ดอกบัว บานเบ่ง กลางบึง น้อมใจซึ้ง เพียรทาง บุญกุศล ได้เรียนรู้ รสธรรม เลิศอุบล กลางกมล สุขแท้ แด่ทุกชน
22 เมษายน 2547 20:30 น. - comment id 252331
ดอก บัวเปรียบ เทียบเทียม ด้วยบุคคล บัว ที่พ้น จากน้ำ สวยงามยิ่ง สี่ เหล่าเรียง ระดับน้ำ วิเคราะห์จริง เหล่า ทอดทิ้ง บัวใต้ตม อย่างมเลย
22 เมษายน 2547 20:46 น. - comment id 252340
ท่องธรรมโม ธรรมะ ว่าให้นึก แต่รู้สึกเพี้ยนผิดคิดผยอง ท่องทุกวันสามจบครบทำนอง ยังคงปองอกุศลเต็มล้นใจ ดอกบัวคู่พระสัมมาพุทธาท่าน สูงเจ็ดชั้นฝันตอนกล่อมนอนไหม ทั้งกิเลสตัณหาท่านละไป แต่เราไซร้ยังไม่พ้นทนทุกข์กรรม อวิชชาเรียนไปเหมือนได้โทษ แต่ยังโปรดเรียนกันจริงยิ่งกลิ้งขำ สิ่งมึนเมาเหล้ายาน่าจะจำ ศีลห้านำให้สุขเลือกทุกข์ทน ธรรมวันนี้เรียนไปเอาไม่อยู่ เท่าที่ดูคนยังทำกรรมทุกหน ใช่ว่าข้าปากกล้าว่าทุกคน ถึงจะพ้นเหนือน้ำกรรมอยู่บน -- ถ้าไม่สุภาพไปต้องขอประทานโทษพี่ดอกแก้วด้วยนะคะ (พี่จะลบเมนท์ฟ่างเลยก็ได้นะคะ ไม่ว่ากันค่ะ)-- และก็ต้องขอประทานโทษทุกๆท่านด้วยค่ะ -- กลอนลงเรียง สำเนียงต่อ --
23 เมษายน 2547 06:41 น. - comment id 252529
อ่านหลายเที่ยวไม่เห็นกลอนบทนี้ คุณดอกแก้ว มาอ่านแล้วงามมากค่ะ
23 เมษายน 2547 16:58 น. - comment id 252896
@...คะนองไพร(คนเดอม)... แตกต่างตามหมู่เหล่าของชาวโลก ความทุกข์โศกของใจในปัญหา การเลือกหนทางแก้ให้ชีวา ขึ้นอยู่กับปัญญาแต่ละคน ขอบคุณมากนะคะคะนองไพรที่มาอ่าน
23 เมษายน 2547 17:01 น. - comment id 252899
@...วิจิตร ภู่เงิน... วิริยะจะพาให้พ้นทุกข์ ได้รับสุขเพราะเพียรเรียนศึกษา ประกอบการปฏิบัติด้วยสัมมา จะกี่นานเนิ่นช้า...ก็พบชัย ขอบคุณมากนะคะ
23 เมษายน 2547 17:03 น. - comment id 252903
@...น้ำ... บัวบางดอกบอกจิตคิดมีหวัง จึงได้ตั้งใจทำตามคำสอน สะสมเป็นประสบการณ์ตามขั้นตอน สำเร็จพรพบแสงแจ้งแก่ธรรม ขอให้ประสบความสำเร็จโดยเร็วนะคะ
23 เมษายน 2547 18:21 น. - comment id 252927
@...ชัยชนะ... บัวใต้ตมจมบึงถึงกาลเน่า หมู่ปลาเต่าเก็บกินเป็นอาหาร แต่พระองค์ผู้ทรงปรีชาญาณ ยังหมายหว่านรสธรรมชำระใจ อาจไม่ได้ใคร่ดีที่เห็นผล รักษ์อุบลชั้นนี้ที่เพียงให้ มีแนวทางประกอบสุจริตใจ มุ่งประโยชน์เพื่อให้ปัจจุบันกาล
23 เมษายน 2547 18:25 น. - comment id 252931
@...น้องฟ่าง... กรรมคือการกระทำทั้งดีชั่ว เลือกเกลือกกลั้วแต่กรรมดีที่มีค่า คือเรียนแล้วปฏิบัติหัดบูชา ธรรมธาราจะล้างใจหายขุ่นเอย ไม่ลบหรอกค่ะ ...ความคิดเห็นที่เป็นส่วนตัว เป็นสิ่งที่น่าศึกษาเมื่อเวลาผ่านไป
23 เมษายน 2547 18:26 น. - comment id 252932
@...tiki... ขอบคุณมากค่ะคุณทิกิ
27 เมษายน 2547 19:01 น. - comment id 255535
กลอนไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานค่ะ แบบนี้ผู้หญิงไร้เงาไม่ถนัด เลยขอมาชื่นชมอย่างเดียวดีกว่านะค่ะ
28 เมษายน 2547 01:44 น. - comment id 255818
@...ผู้หญิงไร้เงา... พูดเหมือนเดิมเลย เมื่อได้จะได้อ่านงานโคลงของน้องตูนบ้างล่ะคะ ยังไงก็ปลื้มใจที่แวะมาละ..ขอบคุณมากค่ะ