.... รัก..ยามรัก..

อาภาภัส

สวัสดีค่ะทุกท่านเช้าวันนี้มีภาระงานเยอะ ก็เลยจะลองเขียนแบบที่เขาเรียกว่ากลอนเปล่า แต่นี่เป็นชิ้นแรก ถ้ามันไม่ใช่ ก็ให้ถีอเสมอว่ามาเดินเล่น แล้วอ่านหนังสือแล้วกัน  ลองชมนะคะ
    
  อารมณ์ที่ละเอียดอ่อน   หวาน นวล  อบอุ่น  กระโดดไปมา ...ใช่..
      อยากอยู่ใกล้  มองหน้าสลับไป ยิ้มด้วยสายตา  ...ให้
      แก่คนที่เรา..ซึ้ง   คนึงทุกเวลา .....เธอ
      ผู้งามประดุจ..ทิวา  .หรือราวจันทร์แจ่มฟ้าในราตรี ..เลิศเลอ
      
       สามลมที่วาบหวามยามนี้..กอบเอาดวงใจ ฉันไปเร็วรี่ ...มอบ
        แล้วเริงระบำคลี่ลีลา  จารึกเป็น  ภาษา  ว่า....ชอบ
        หัวใจใคร...ใครคนนั้น   รู้คำ....ตอบ
        กาลเวลา ทดสอบ มอบ ชอบ ตอบ ให้....ใจจริง
        แรงลมเริ่มรัวรัวอคร้าว
        ดุจจะสาวคว้าสุขมาปลุกสวรรค์
        ให้เมียงมองร่ายมนต์ประกอบพลัน
         รัก วางพลันช่องใจ ในทุกคน
          สรรพสำเนียงเรียงร้อยดนตรีรส
          จงสะกดทุกหทัย ให้ฉงน
          ยามมีรัก ..ลอยนิด..จิตกมล
          แล้วเวียนวน หล่นใจ ไปชิดเคียง
           คิดกลับไปแล้วมา ถ้ามีรัก
           ไม่เห็นพักตร์ สร้างพิมพ์  ริมเฉลียง
           ใจจ่อใจ ผูกใจ ไปวางเรียง
            มิเปล่งเสียง ยังรู้  ว่ารักกัน
            ผีเสื้อบิน อินทร์ท่านปั้นมาให้
            ดอกไม้ไหว  สายลม  ช่วยพรมฝัน
            ธาราเอื่อยเรื่อยใส  ในไพรวัน
            องค์พรหมท่าน ขีดรัก สลักงาน
            กามเทพ รุดเลื่อน  ไปเยือนเยี่ยม
            ศรรักเปี่ยม ปักลึก   ผนึกสาน
            ใครมีรัก  งายงง   ตรงดวงมาลย์
             คอยแต่หวาน หวั่นไหว ในเพลงพรหม
             โอ้ตัวเรา เล่าเอย  เคยวาดฝัน
             ขอมีวัน รวีใส  ไม่ร้าวขม
             องค์พรหมเอย  ช่วยนำ  ชื่นชอบชม
             มาผลิบ่ม  รมย์รื่น   ณ  ดวงใจ
             แม้นคู่กัน  ฝันดี  มีแต่สุข
             มิเข็ญขุก ทุกข์หน่าย หายร้างไหล
             อัญเชิญชิด คิดรวม ดวงหทัย
             ผูกรักไว้ แนบสนิท  นิจนิรันดร์
   ปล.  อาจไม่ค่อยดีนัก แต่คิดทันที แล้วจารลงมา  ปนๆกันนะคะ
             อรุโณทัย  อาภาภัส
           ๒๒ เมษายน    ๒๕๔๗