หน้าส่วนตัว
อยากให้รู้ว่ามีใครห่วงใยเสมอ
แม้ไม่อาจพบเจอเธอพร่ำเพ้อถึง
ห่วงแสนห่วงในทรวงดวงใจตรึง
เฝ้าคิดถึงคำนึงหาอยู่มิวาย
จากกันไกลใจถึงกันมั่นด้วยรัก
ฟ้ามิอาจพรากรักปักษ์ใจหมาย
ขุนเขาสูงมหาสมุทรสุดกร้ำกราย
ขวางมิได้รักชายหญิงที่จริงใจ
ถึงวันนี้วิถีทางต่างเพียงเส้น
เราจะร่วมเบนทางนั้นผันให้ได้
ถึงจะยากลำบากแสนแว่นแคว้นใด
ทุกข์เหงาเศร้าเพียงไหนจะฝ่าฟัน
คงต้องมีสักวันผันมาพบ
ทางบรรจบประสบเส้นเป็นดั่งฝัน
สุขหรือเศร้าเราจะอยู่คู่เคียงกัน
จวบถึงวันที่อาสัญมิผันแปร
1106
5
0
21 เมษายน 2547 15:17 น. - comment id 251452
บทกลอนไพเราะมากครับผม *-* มีความสุขที่ได้อ่านนะครับ *-* มาเยี่ยมครับผม *-*
21 เมษายน 2547 16:26 น. - comment id 251538
หาคู่ครับใครที่เข้ามาโพสหลังวิจิตร .. มาช่วยวิจิตรฝันฝ่าได้นะครับ ***ขอบคุณบทกลอนที่เป็นใจ
21 เมษายน 2547 17:05 น. - comment id 251582
เพราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วเหมือนฟังเพลงเพราะๆเลย
21 เมษายน 2547 18:55 น. - comment id 251657
หนทางไกลใจอยู่คู่คลอเคล้า ดุจดั่งเงาอิงแอบแนบในฝัน คิดถึงเธอเสมอทุกคืนวัน ดุจดั่งจันทร์คอยทิวาแห่งราตรี.....ฯ บทกลอนเพราะค่ะ..มั่นคงและจริงใจ...ชอบค่ะ.. ขอแจมด้วยคนนะคะ
22 เมษายน 2547 06:20 น. - comment id 251906
แม้เส้นทางวางไกลแต่ใจสอง เฝ้าประครองรักมั่นไม่หวั่นไหว ถึงขลักขลุกบุกน้ำข้ามลุยไฟ ขอใฝ่ฝันเพียงเธอเสมอใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
