สองเราจะช่วยกัน..ฝันฝ่าไป..

เพชรพรรณราย

อยากให้รู้ว่ามีใครห่วงใยเสมอ
แม้ไม่อาจพบเจอเธอพร่ำเพ้อถึง
ห่วงแสนห่วงในทรวงดวงใจตรึง
เฝ้าคิดถึงคำนึงหาอยู่มิวาย
                
                จากกันไกลใจถึงกันมั่นด้วยรัก
ฟ้ามิอาจพรากรักปักษ์ใจหมาย
ขุนเขาสูงมหาสมุทรสุดกร้ำกราย
ขวางมิได้รักชายหญิงที่จริงใจ
                
                ถึงวันนี้วิถีทางต่างเพียงเส้น
เราจะร่วมเบนทางนั้นผันให้ได้
ถึงจะยากลำบากแสนแว่นแคว้นใด
ทุกข์เหงาเศร้าเพียงไหนจะฝ่าฟัน
               
                 คงต้องมีสักวันผันมาพบ
ทางบรรจบประสบเส้นเป็นดั่งฝัน
สุขหรือเศร้าเราจะอยู่คู่เคียงกัน
จวบถึงวันที่อาสัญมิผันแปร				
comments powered by Disqus
  • พู่กันของหูกวาง

    21 เมษายน 2547 15:17 น. - comment id 251452

    บทกลอนไพเราะมากครับผม *-*
    มีความสุขที่ได้อ่านนะครับ *-*
    มาเยี่ยมครับผม *-*
  • วิจิตร ภู่เงิน

    21 เมษายน 2547 16:26 น. - comment id 251538

    หาคู่ครับใครที่เข้ามาโพสหลังวิจิตร .. มาช่วยวิจิตรฝันฝ่าได้นะครับ
    
    ***ขอบคุณบทกลอนที่เป็นใจ
  • นางฟ้าซาตาน

    21 เมษายน 2547 17:05 น. - comment id 251582

    
    
    เพราะมากเลยค่ะ
    อ่านแล้วเหมือนฟังเพลงเพราะๆเลย
    
    
  • ราชิกา

    21 เมษายน 2547 18:55 น. - comment id 251657

    หนทางไกลใจอยู่คู่คลอเคล้า
    ดุจดั่งเงาอิงแอบแนบในฝัน
    คิดถึงเธอเสมอทุกคืนวัน
    ดุจดั่งจันทร์คอยทิวาแห่งราตรี.....ฯ
    
    บทกลอนเพราะค่ะ..มั่นคงและจริงใจ...ชอบค่ะ..
    ขอแจมด้วยคนนะคะ
    
    
    
    
  • ชัยชนะ

    22 เมษายน 2547 06:20 น. - comment id 251906

    แม้เส้นทางวางไกลแต่ใจสอง
    เฝ้าประครองรักมั่นไม่หวั่นไหว
    ถึงขลักขลุกบุกน้ำข้ามลุยไฟ
    ขอใฝ่ฝันเพียงเธอเสมอใจ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน