ดวงใจ....กระซิบรัก

อาภาภัส

โอ้คนดีอยู่ไหน ใจข้าหนาว
                     สุดแสนร้าวรอนรอนวอนลมจ๋า
                     เร่งพัดพลิ้วปลิวอ้อนออดยอดชีวา
                     ณ  อุรารตีนี้คะนึงครวญ
                        หมู่เมฆาตามหาเขาด้วยหนอ
                    คนเคยล้อพ้อใจให้สรวล
                    ผูกริ้วเมฆเสกคำร้อยแช่มช้อยชวน
                    รักล้วนล้วนควรค่าคว้าครองเคียง
                        บัดเดี๋ยวนั้นเมฆาฟ้าพยับ
                    พายุขับคล้อยเคลื่อนเตือนตามเสียง
                    หลั่งน้ำฟ้าสู่ธาราทั่ววังเวียง
                    แจ้วสำเนียงกระจายสาสน์หวานรักกอ
                        กระแสธารหว่านสายธาราทัก
                    มอบความรัก  มอบดวงใจ  กระซิบหนอ
                    เอียงโอษฐ์อิ่มพริ้มล้อเคล้าเคลียคลอ
                    รักยังรอ รอรัก มาทักทาย
                       วารีไหล สู่วังใจ ใครคนหนึ่ง
                   งดงามซึ่งใจจริง อิงความหมาย
                   หากเจ้าอยู่ กู่ตอบ ปลอบเศร้าคลาย
                   อย่าแหนงหน่ายเลือนร้างกลางโพยม
                       วอนองค์พรหม บ่มรัก ให้นวลอุ่น
                   ตะวันกรุ่น กลิ่นนวล สอางค์โฉม
                   จำเรียงร้อยมาลารัก ปักประโคม
                   เปลวดวงโดม  ดวงใจ  กระซิบรัก
				
comments powered by Disqus
  • พายุ สุริยะ

    5 เมษายน 2547 15:53 น. - comment id 241795

    เพราะมากครับ
  • อาภาภัส

    5 เมษายน 2547 19:24 น. - comment id 241919

    ....ขอบคุณค่ะ..
       นึกถึงคุณ กับมัด  ก็เลยแต่งให้มีคำว่าพายุในกลอนด้วยค่ะ
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    5 เมษายน 2547 21:04 น. - comment id 241969

    สวัสดีค่ะ  แวะมาทักทาย  กลอนเพราะจังเลยนะคะ 
     กี้
  • ผู้เฒ่า..โง่งม

    5 เมษายน 2547 22:53 น. - comment id 242056

    กระซิบแผ่ว ได้แว่วหวานมาก...
    เขียนได้ดีนะ ขอให้มีความสุข..สวัสดีครับ..
  • ช็อกโกแล็ต

    5 เมษายน 2547 23:32 น. - comment id 242083

    เพราะมากเลยค๊าพี่ตะวันหวาน กลอนก็หวาน อิๆ
  • ชัยชนะ

    6 เมษายน 2547 00:03 น. - comment id 242107

    พรหมลิขิต ชักพา มากลั่นแกล้ง
    มาแต่งแปลง สารรัก ให้ฉงน
    ครั้นมาตอบ เฮฮา ให้ชอบกล
    คนละคน กับตอนเขียน เพี้ยนความนัย
    
    ฝนตกมา เดือนห้า หน้าร้อนจัด
    พายุพัด หลงมา ข้าสงสัย
    ยืนรับท้า ฟ้าฝนตก เอาโชคชัย
    กลัวลมพัด กระจัดกระจาย หนีหายเอย
    
  • แว่นดอย

    6 เมษายน 2547 00:44 น. - comment id 242139

    เขียนได้ไพเราะและใช้คำได้งดงามจ้ะ
    มาทักทายจ้ะ..คุณอาภาภัส
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    6 เมษายน 2547 08:08 น. - comment id 242186

    แวะมาชม.....เขียนดีจังครับ
    จะคอยเป็นกำลังใจตลอดไปนะครับ
    
  • อาภาภัส

    6 เมษายน 2547 11:16 น. - comment id 242241

    ..ถึงคุณชัยชนะ...
       เหตุที่แต่งแปร่งไป    คุณบอกไงรักไม่หวาน
    คราวนี้เลยใส่อาน        นำตาลหกร้อยกิโล
     (จำไม่ได้แล้วว่าคุณพูดตรงไหน แต่เหมือนกับว่าจะสนุกอย่างเดียว ก็เลยเลี้ยวไปเรื่อยๆ)
     ศร๊ปราชญ์สาดแป้ง  พรมพรำรำแพน  แดนเดินเกินแกน  ขอไขความเคียง ร้อยเรียงฝากแฟน  ขอบคุณทดแทน     เฟื่องฟ้านภาโพยม
  • อาภาภัส

    8 เมษายน 2547 02:47 น. - comment id 243264

    ขอบคุณเจ้าสาวนะคะ
     คุณแว่นดอย 
    คุณผลิใบ
    ตอนนี้ง่วงมากตาจะปิดแล้วคุณผู้เฒ่า
    
    แล้ววันหลังเขียนชมนะคะ
     นั่งหน้าคอมหาวหายหลายตลบ
    ผู้เฒ่าพบแว่นดอยคอยเจ้าสาว
    รักแรกผลิปริใบทุกๆคราว
    ฉันหาวหาวอีกแล้วลานะคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน