คนเราตอ้งมีความหวัง จงมองความผิดพลั้งเป็นเพียงบทสอน เป็นขั้นก้าวสู่ความสำเร็จดังไฟฟอน เก็บความเจ็บช้ำร้าวรอนไว้ใต้ใจ จงลูกขึ้นอย่างผู้แพ้ ความล้มเหลวก็เพียงแค่..เรื่องไร้ความหมาย จะร้ายจะดี..มันขึ้นอยู่ที่จะคิดยังไง จะยอมเบี่ยงเป็นผู้พ่าย..หรือก้าวไปเป็นอยู่ยิ่งยง ไม่ใช่ที่หนึ่ง..ถึงจะเป็นที่สุดท้าย ใช่ว่าไม่อาจบินไป..ก้าวไกลดั่งหาญหงส์ ด้วหัวใจที่เข้มแข็ง..และเรี่ยวแรงที่ทรนง จะทำให้ผู้แพ้มั่นคง..ยืนยงไม่พังทลาย เพื่อพลิกฝื้นกำลังใจยามอ่อนล้า เงยหน้าขึ้นมามองหา..ความหวังครั้งใหม่ อนาคตข้างหน้า..คงกว้างเกินกว่าจะเข้าใจ แต่ถ้าหากเราไม่ก้าวไป..แล้วใครจะก้าวให้เรา ความหวังยังคงมีเสมอ คงจะไม่จบเจอ..เพียงแต่เรื่องร้ายเรื่องเศร้า แค่วันนี้..อ่อนแอเกินกว่าที่จะบรรเทา แต่อย่างไรก็อย่าหมดแรงก้าว.. ค่อย ค่อยสร้างกำลังใจเรา..กระซิบบอกตัวเองเบา เบา ..ว่าเราต้องอดทน..
3 เมษายน 2547 13:20 น. - comment id 240766
โหย...อ่านแล้วฮึดค่ะ พี่กวาง โย่ววววววว.....สู้เค้า..ไอ้มดแดง!!!
3 เมษายน 2547 13:32 น. - comment id 240777
เห็นด้วยค่า อ่านแล้วรู้สึกดีแฮะ!! เพราะมากเลยพี่กวางมาทักทายทายทักน๊า..... *** ^____________^ ***
3 เมษายน 2547 14:02 น. - comment id 240799
สุดยอดมากคับพี่..^_^
3 เมษายน 2547 19:44 น. - comment id 240946
...เพราะมากเลยค่ะ.. ..แวะมาทักทานค่ะ..
3 เมษายน 2547 21:39 น. - comment id 241031
จงลุกขึ้นสู้อย่างผู้แพ้ แต่อย่าอ่อนแอมองความแพ้ตรงหน้า ให้คิดเสมอว่าชัยชนะจะมีมา หากว่าเราไม่ล้าและอ่อนแรง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
3 เมษายน 2547 22:20 น. - comment id 241077
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะค่ะ
3 เมษายน 2547 22:38 น. - comment id 241094
กำลังใจมีได้ไม่เคยหมด ไม่เคยลดหายไปเลยสักหน ลองกัดฟันลุกขึ้นยืนได้อย่างอดทน คงไม่ต้องบ่นให้ใครมาเวทนา /*/เปนกำลังจายให้เสมอนะคะ
3 เมษายน 2547 22:43 น. - comment id 241099
ความหมายดี... อ่านแล้ว..อยากฟังเพลง.. อย่ายอมแพ้...ของ อ้อม/สุนิสา..... กับ..เธอ...ผู้ไม่แห้...ของเบิร์ด..น่ะ.. มาเยี่ยมครับ...น้องรัก.. แบบ..แบกความคิดถึง..มาเต็มเหนี่ยว..
4 เมษายน 2547 07:57 น. - comment id 241194
วันนี้ขอโทษนะครับ เพราต้องรีบอ่านรีบไปมีงานรออยู่
4 เมษายน 2547 14:49 น. - comment id 241262
ลุกขึ้นมาเถอะ แค่เธอเจอะเจอกับปัญหา เป็นแค่เรื่องปกติ ... ธรรมดา ปาดน้ำตาแล้วเดินต่อไป พระอาทิตย์ยังส่องแสง แสดงพลังของวันใหม่ ยิ้มเถอะนะ ... อย่าท้อใจ คนใกล้ --- ไกล ... ก็เป็นกำลังใจให้เธอ กลอนดีจัง อ่านแล้วฮึดค่ะ
4 เมษายน 2547 15:31 น. - comment id 241291
เมื่อเงาแสงแห่งชีวีมีปรากฏ แจ่มจรดพริ้งพราวดาวบุหลัน บ่งนิมิตด้วยแรงแสงแห่งตะวัน จักฝ่าไปเก็บฝันอันเรียงราย เมื่ออุ่นไอแห่งรักประจักษ์มา จะแสวงคุณค่าหาความหมาย ดั่งสัญญาที่มั่นไว้ไม่คลอนคลาย คือจุดหมายที่ปลายฟ้ายังยืนยง เมื่อสวรรค์ยังซื่อตรงคงคำสัตย์ ปฏิพัทธ์ปีติธรรมดำรงหงส์ ตราบรวงแรงแห่งปีกฝันยังมั่นคง จะบินตรงเยือนอารยาแหล่งนาคร เมื่อมวลชนดลใจให้ยินเสียง ก้องสำเนียงเจนจบครบอักษร จะทะยานลดเลี้ยวเทียวอาทร ไปถมดอนฐานันดร์ชั้นวรรณา เมื่อกางปีกลมบนจะวนว่อง เคียงประคองป้องบังให้หยั่งฟ้า จะท้าทายความชังอหังการ์ เหิรเมฆาไปเปิดทางถิ่นร้างใจ เมื่อเด่นดาวทอแสงแหล่งนภา จะหาญกล้าฝ่าดั้นไม่หวั่นไหว กระโจนข้ามม่านฟ้าหาทางไกล นำดวงใจไปหว่านทานคนจน เมื่อเบื้องหน้าปราการธารสมุทร จะเร่งฉุดใบเรือเพื่อล่องหน ยอมหัวอกฟกร้าวหนาวกมล เพื่อผองชนเกริกกล้านภาลัย เมื่อยามใดอรุณรุ่งอาบคุ้งน้ำ เพียงชั่วยามแสงเรืองรองส่องไสว หวังชื่นชมกับรางวัลกำนัลใจ แม้นสิ้นไร้ผู้ใดรุมยินดี แม้นวันนี้ปีกฝันเกรอะกรังดิน หาใช่สิ้นวิญญาณผลาญศักดิ์ศรี หน้าจะซบกายจะทาบอาบธุลี ศรัทธามีความหาญกล้ายังท้าทาย เมื่อวันรุ่งพรุ่งนี้ที่รอคอย ความต่ำต้อยจะถูกบดลดความหมาย ความรังเกียจเดียดฉันท์จะพลันตาย แอกความพ่ายจะถูกพรากจากบ่าชน
5 เมษายน 2547 13:13 น. - comment id 241730
ถึง คุณพาฝัน ...เอ้า มดแดงก็จะพยายามสู่ตายละครับ คราวนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า .... ถึง คุณช็อกโกแลต ...จ้าน้องรัก ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ *-* ถึง คุณรักคุณคับ ...ไม่เท่าไหร่หรอก ไม่เท่าไหร่หรอก อิอิ ขอบคุณนะครับที่มาชม เราเองก้ไม่ใช่ย่อยนะครับ แหม มาชมซะพี่ตัวลอยเลย อิอิ *-* ถึง คุณทะเลหวั่น ...จะทานอะไรหรือจ๊ะ อิอิ หรือ ทักทาย ๆ เขียนผิดใช่ม๊า อิอิ เข้าใจ ๆ *-* ถึง คุณผู้หญิงไร้เงา ...บางครับคนเราก็ต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเองบ้างเนอะครับ อิอิ ยังไงก็ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับพี่สาวจ๋า*-* ถึง คุณใจปลายทาง ...อ่านแล้วมีกำลังใจ ผมก็ดีใจมากเลยครับ ชีวิตอะไรให้ต่อสู้อีกเยอะนะครับ ยินดีเป็นกำลังใจให้นะครับ *-* ถึง คุณAr~din ...ยินดที่มาเยี่ยมกันนะครับ แหม ติดแล้วล่ะสิครับ ยินดีด้วยนะครับ แต่เออ ยังไม่รู้เลยนะครับเนี่ย ว่าเป็นไงบ้าง แต่ก็ขอให้โชคดีนะครับ ตอนนี้เมลล์มันยังเข้าไม่ได้ก็เลยยังเขียนไปหาไม่ได้โทษนะครับ *-* ถึง คุณภูตะวันตะวันรอน ...ขอบคุณครับพี่ภูตะวัน แต่เอ เดี๋ยวมาค่ะ เดี๋ยวมาครับ ยังไงกันครับเนี่ย สับสนว่าเรามีพี่สาวหรือพี่ชาย..*-* แต่ยังไงก็รักเสมอครับ *-* ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า ...ยินดีที่มาเยี่ยมกันเสมอนะครับ ยังไงก็เดินทางปลอดภันะครับ *-* ถึง Completely ...อู้วววว ขอบคุณสำหรับกลอนนะครับ ให้กำลังใจผมเพิ่มขึ้นอีกแยะเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ *-* ถึง คุณลำน้ำน่าน ...กราบขอบพระคุณงาม ๆ สำหรับบทกลอนที่ส่งมาให้ ขอบคุณจริงๆ นะครับ อ่านแล้วก็รู้ว่าไม่ได้มีแค่วันนี้ที่ชีวิตของเราจะต้อสู่ เราตอ้งมีกำลังใจทุก ๆ วันนะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมมาก ๆ นะครับ *-*
8 เมษายน 2547 21:16 น. - comment id 243751
แต่งได้ดีนะค่ะ .. อ่านแล้วมีกำลังใจดีมากเลย