ฝากสาส์นใจกับฟ้าคราไกลกัน ถ้อยรำพันจารคำพร่ำเฉลย แม้นห่างกายใกล้จิตยังชิดเชย ไร้กำแพงเอื้อนเอ่ยคำสัญญา ฝากกระซิบกับลมที่พรมไม้ ฝากธาราเย็นใสที่เยือนหล้า ฝากธุลีทุกละอองของพสุธา ฝากวาจาว่าใจนี้มีเพียงเธอ ไกลแสนไกลไม่พบสบสายขวัญ ทุกห้วงใจคงมั่นอยู่เสมอ กี่ทิวาราตรีที่หมายเจอ ไม่มีเธอ..ไม่มีฉัน..ฝันมีเรา เยื่อสายใยบางใสไร้เส้นสี ผูกฤดีเคียงไว้ไม่เงียบเหงา เหม่อมองฟ้าคราใดใจแนบเนาว์ คำสัญญาครั้งเก่ายังตรึงตรา ฟ้ากว้างใหญ่เพียงใดไม่อาจห้าม กระแสความคิดถึงคะนึงหา สิ้นกำแพงแห่งใจในเวลา ต้องมนตรารักแท้แม้ไกลกัน
26 มีนาคม 2547 12:59 น. - comment id 237234
หวานซึ้งน่ารักค่ะ
26 มีนาคม 2547 16:27 น. - comment id 237317
ไกลแสนไกลไม่พบประสบพี่ แต่ด้วยใจใยดียังมีให้ จึงบอกเลยในจิตสนิทใน ยังชิดใกล้เคียงคู่อยู่ทุกวัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วซึ้งจัง แต่รู้สึกมดเยอะจังเลยนะค่ะ วันนี้ โอ๊ยเจ็บจัง อิอิ แซวเล่นนะค่ะ*-*
26 มีนาคม 2547 19:18 น. - comment id 237419
กลอนเพราะมากค่ะพี่ แวะมาเยี่ยม
26 มีนาคม 2547 21:11 น. - comment id 237491
รักไม่มีกำแพงมาขวางกั้น คนรักกันจะไกลกันขนาดไหน แต่สิ่งหนึ่งที่เคียงคู่อยู่ชิดใกล้ ก็หัวใจสองเราเฝ้าเครียคลอ กลอนเพราะมากเลยครับ