ที่ซุกหัวนอน

ฉันเอง

รังนอนของฉันหรือจะเรียว่าที่ซุกหัวนอนก็ได้
ฉันไม่ได้มีสมบัติหรือคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด
แต่ฉันก็พอใจมันนะเพราะว่าฉันต้องใช้ทั้งสมอง
และหยาดเหงื่อแรงงานของฉันเองฉันพอใจมันมาก
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ทาวเฮ้าส์สองชั้นเท่านั้นเอง
แต่ทว่าราคาในกรุงเทพมันก็ไม่ได้ถูกเหมือนที่อื่นเลย
ฉันต้องวางแผนปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงทุกอย่างด้วยตัวฉันเอง
เพราะว่าฉันต้องเป็นผู้นำครอบครัวซึ่งฉันไม่ต้องการ
แต่เมื่อเขาในอดีตของฉันไม่สามารถที่จะทำมันได้
ฉันก็เลยต้องลุยเองทั้งหมดไม่ว่าการหาวัสดุต่างๆ
ฉันไม่ได้อ่านหนังสือตบแต่งบ้านอะไรเลยนะ
เหตุผลเพราะว่าหนังสือแต่ละเล่มค่อนข้างแพง
และฉันเป็นคนชอบแต่งบ้านมากฉันไม่เคยที่จะเปิดหนังสือเลยนะ
ฉันทำทุกอย่างอย่างที่ฉันชอบและฉันก็พอใจกับมัน
ฉันไม่ได้เรียนมาทางด้านนี้เลยนะแต่มันเป็นความชอบพอของฉัน
ฉันไม่ได้ซื้อของที่ราคาแพงหรือฟุ่มเฟื่อยอะไรเลย
ฉันชอบไปที่จตุจักรเพราะว่าของราคาไม่ค่อยแพง
ถ้าเราจะรู้จักการที่จะซิกแซกบางอย่าง
ก่อนที่ฉันจะเข้ามาอยู่ในรังใหม่ฉันเตรียมการทุกอย่างไว้
ของบางอย่างฉันต้องสั่งทำกว่าจะได้มันมาเกือบครึ่งปี
และของบางอย่างที่ฉันสั่งทำเอาไว้และกำหนดวันที่จะส่ง
แต่ปรากฎว่ารังของฉันยังไม่เสร็จฉันจำเป็นต้องสั่งเลื่อนออกไป
ถึงฉันจะเป็นคนติดดินแต่ฉันก็ไม่ต้องการอะไรที่มันโหลๆ
ของแทบจะทุกอย่างฉันสั่งทำมันหมดแต่ฉันก็พอใจ
ของเก่าๆที่มีฉันให้และขายในราคาที่ถูกมากๆ
ฉันมีเหตุผลของฉันที่คนอื่นไม่สามารถรับรู้ได้
มันเป็นความเจ็บช้ำในใจที่ฉันพยายามลืมมัน
จากคนที่เป็นผู้กำเหนิดฉันและคนที่เคยป้อนข้อมูลให้ฉัน
จากการที่ฉันมีที่ซุกหัวนอนแต่ฉันกลับต้องสูญเสียบ้านหลังนั้นไป
ฉันใช้เวลา 3 วัน ในการตัดสินใจและฉันก็ลุกขึ้นมาสู้กับมันอีก
ถึงแม้ว่าฉันต้องทำงานหนักสักแค่ไหนก็ตามฉันก็ทำ
ถึงแม้เวลาที่ฉันเจ็บป่วยฉันก็ต้องฝืนไปทำงาน
ตอนนั้นฉันถูกชนtaxi จนฉันสลบไปวูบนึงก็ตาม
แต่ฉันต้องอดทนและฝืนในการทำงานในเวลานั้น
เพราะว่าเอกสารที่สำคัญทุกอย่างฉันเป็นคนดูแลมัน
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าฉันถูกรถชแต่เขาก็ยังให้ฉันไปทำงาน
ฉันจำเป็นต้องไปเพราะว่าอยู่ในช่วงที่ฉันต้องส่งเงินดาวน์บ้าน
ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันตายไม่ได้ฉันป่วยไม่ได้
เพราะถ้าไม่มีฉันแล้วสิ่งต่างๆที่ฉันพยายายามสร้างมันขึ้นมา
มันคงเป็นความว่างเปล่าเพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะทำขึ้นมาได้
ฉันบอกกับตัวฉันเองว่าฉันป่วยไม่ได้ฉันเป็นอะไรไม่ได้
ก่อนนหน้านี้ฉันเป็นเหมือนต้นไม้ที่ใครเข้ามาหาฉัน
แต่ในวันที่ฉันล้มลงพวกที่มาอาศัยก็พากันหาไปอยู่ที่อื่น
นี่แหละคือสัจธรรมของชีวิตเมื่อเวลาที่เรามีเงิน
เขาก็มาหาเราแต่พอเราไม่มีเขามองเราเหมือนไม่ใช่คน
ฉันจึงตัดสินใจเงียบๆรอจังหวะและโอกาส
มีคนมาขอยืมเงินจากฉันแต่ฉันปฎิเสธเขาไป
เหตุผลเพราะอะไรนะเพราะว่าฉันไม่มีและเขาทำตัวฟุ่มเฟือย
เหมือนคนที่มีเงินมากมายแต่บางครั้งเวลา
ที่เขาไม่มีเงินก็มีแต่เขายังทำตัวเหมือนคุณนาย
เมื่อฉันไม่ให้เขายืมเงินเขาก็ทำตัวเป็นปรปักษ์กับฉัน
ฉันไม่ได้มีเงินมากมายพอที่จะแบ่งปันให้ใคร
เวลาที่เขามีเงินเขาจะใช้มันอย่างฟุ่มเฟื่อย
เขาไม่คยคิดเลยว่าวันพรุ่งนี้เขาจะกินอะไร
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะเขามีมันสมองกันหรือเปล่า
ทั้งที่เขาต่างก็มีอายุมากต่างจากฉัน
เขาเป็นคนเว่อร์ๆทำตัวเป็นผู้ดีแต่ฉันมันคนติดดิน
บางวันที่เขาไม่มีเงินซื้อของกินเขาก็มีเครติตกับฉัน
ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องของเขามากนะรู้แต่เพียงว่าเขาหนีหนี้
มาอยู่ในกรุงเทพแต่ตอนี้ฉันไม่เคยติดต่อเขาเลย
มันไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันจะไปชอบคนหลายหน้าและเล่นลครเก่งอย่างเขา				
comments powered by Disqus
  • tiki

    25 มีนาคม 2547 07:37 น. - comment id 236615

    :)
  • ผีขี้เมา

    25 มีนาคม 2547 12:22 น. - comment id 236718

    ใจเป็นสุข...นอนไหนก็เป็นสุข
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 มีนาคม 2547 13:25 น. - comment id 236777

    ผู้หญิงไร้เงาก็ชอบตกแต่งบ้านเหมือนกันค่ะ  บางครั้งอยู่ว่าง ๆ ยังลุกขึ้นมารื้อห้องเพื่อจัดใหม่เลย อิอิ ส่วนการให้เพื่อนยืมเงิน ถ้าเราไม่มีการไม่ให้เขาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วค่ะ ถึงแม้ว่าคนทุกคนไม่ชอบที่จะถูกปฏิเสธ  แต่ก็ใช่ว่าคนทุกคนจะไม่ถูกปฏิเสธนิค่ะ จริงไหม  ยังไงก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ รู้สึกเท่าที่อ่านมา คุณจะไม่สบายบ่อยเหมือนกัน เอาเป็นว่าขอให้ชีวิตคุณมีความสุขแล้วกันคะ
  • THAMASOPANA

    1 พฤษภาคม 2547 20:48 น. - comment id 258236

    สู้ ๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน