น้องพี่
เจือจันทร์
@ ค่ำคืนนี้ไยคนดีจึงร่ำไห้
เป็นเช่นไรไปหรือเจ้าจึงเศร้าหมอง
บนใบหน้าไยน้ำตาจึงไหลนอง
ด้วยห่วงน้องในทุกยามจึงถามมา
คืนนี้หนาวแม้นดาวเดือนก็เลือนหมด
น้องรันทดหมดหนทางจักวางขา
ด้วยคนเคยเดินร่วมเรียงเคียงกายา
มาเลิกลาเลือนลับไม่กลับคืน
ความระทมมันถมทับแทบดับจิต
ดังชีวิตปลิดปลงไปไม่อยากฝืน
ราวเรี่ยวแรงเริ่มร่วงโรยไร้แรงยืน
ความขมขื่นนี้ขัดเขินเกินรำพัน
@ หยดน้ำตาเจ้าหลั่งมาหยาดลงแก้ม
คืดหยาดแต้มเพชรเก็จงามให้ความฝัน
ถือเสียว่าบุญทำมาหาคู่กัน
สายสัมพันธ์จึงมาล้างห่างมลาย
@ แสงส่องฟ้าทางทิศาตะวันออก
จักไล่หมอกหยอกน้ำค้างให้ห่างหาย
แล้วไออุ่นจักกรุ่นซ่านผ่านผิวกาย
คือความหมายของยามเช้าหนอเจ้าเอย