บ้านทานตะวัน

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

เด็กน้อย บ้านนี้ ยังมีหวัง
รอพลัง จากใจ ความเมตตา
เหมือนดวงใจ ที่ไม่ มีราคา
ไม่มีค่า จะเหม่อมอง ท้องเดือนดาว  
      เด็กน้อย ขอแค่ ได้อิ่มท้อง
เฝ้าเรียกร้อง ขอชีวิต แค่ยืนยาว
เด็กน้อย เปรียบเหมือน ดังผ้าขาว
มีเรื่องราว รันทด  หมดความหวัง   
      ไม่รู้จัก ความรัก ความอบอุ่น
อยู่เหมือนหุ่น หมดสิ้น หมดพลัง
ยังต้องการ ความรัก เป็นกำลัง
เพื่อประทัง ทั้งชีวิต ความเลือนลาง
      อยากมีพ่อ มีแม่ แค่ครอบครัว
ยังเมามัว มืดมน สิ้นหนทาง
วันพรุ่งนี้ ความฝัน ยังจืดจาง
ฝันยังห่าง ต่างชั้น ขวัญผวา
      โหยหา ความรัก ความเข้าใจ
สายใย ความมั่งคง ความหรูหรา
หวังแค่เพียง ลบคราบย้อย รอยน้ำตา
ใขว่คว้า ความสุข ความสดใส
	ชีวิตของเด็ก ที่ไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อแม่ ไม่เคยได้รับความอบอุ่น พวกเขาจะมีความรู้สึกอย่างไร 
เหงา เศร้า ท้อแท้ เดียวดาย สิ่งเหล่านี้เขาคงไม่อยากเจอ ช่วยกันเป็นกำลังใจให้พวกเขาหน่อยนะครับ
9 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    10 มีนาคม 2547 08:24 น. - comment id 228179

    จะรอคอยเรื่อยไปจนกว่า.....จะสิ้นลมหายใจ
  • เจลใส

    10 มีนาคม 2547 08:46 น. - comment id 228185

    เด็กเหล่านี้ยังคงคอย
    ความเมตตาจากเราทุกคนค่ะ
    แต่งได้ไพเราะสะท้อนปัญหาดีค่ะ
  • พันดาว

    10 มีนาคม 2547 10:35 น. - comment id 228209

    อ่านแล้ว...รู้สึกได้... รับรู้...
    และเป็นกำลังใจให้
  • รดา

    10 มีนาคม 2547 12:05 น. - comment id 228235

    เด็กบ้างคน มีพ่อ มีแม่ มีครอบครัว
    แต่ก้อเหมือนไม่มี...
    .. เจ็บกว่าเด็กที่มีพ่อมีแม่ด้วยซ้ำไป...
    เป็นกำลังใจให้หัวใจน้อยๆทุกดวงที่กำลังจะเติบโต..... เคยได้ไปทำบุญที่บ้านปากเกร็ด หัวใจของเด็กยังรอความเมตตาจากทุกคน..
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    10 มีนาคม 2547 14:12 น. - comment id 228383

    เด็ก ก็เป็น อยู่อย่างนี้
    อยากฝันอยากจะมี
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 มีนาคม 2547 14:18 น. - comment id 228388

    ไม่รู้จักความรักความอบอุ่น
    อยู่เหมือนหุ่นหมดสิ้นซึ่งสิ่งหวัง
    อยากมีพ่อมีแม่แค่พะวัง
    แต่หมดหวังเมื่อขาดบาดอุรา
    
    ต้องอยู่เดียวปวดปร่าน้ำตาไหล
    ไม่เคยเห็นมีใครคอยห่วงหา
    จะดูแลเหมือนลูกน้อยกลอยชีวา
    ก็แค่ผ่านมาแล้วผ่านเลย
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆเลยค่ะ  เด็กน้อยเหมือนผ้าขาวแล้วทำไมผู้ใหญ่ชอบทิ้งผ้าขาวก็ไม่รู้นะค่ะ เศร้าจัง*-*
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    10 มีนาคม 2547 17:12 น. - comment id 228544

    แด่.....ผู้หญิงไร้เงา
    
    สังคมยุคนี้แปลกครับ....ทิ้งได้แม้กระทั้งลูกตัวเอง
    
    
  • rain..

    10 มีนาคม 2547 21:06 น. - comment id 228669

    ..ไพเราะ..ในบทกวีมากเลยคะ...
      ..สื่อ..บทกวี...
            ได้ภาพ..ที่ชัดเจน..ในความรู้สึกมากเลยนะคะ...
             ..เด็กน้อย..กับ..แววตา..ที่ว่างเปล่า...
        ..ใครเล่า.. จะเข้าใจ..ความรู้สึก..
              เด็กน้อย ..เจ็บ..เป็นแผลลึก..
      แค่นึก ..  ก็ ปวดร้าว...
                ..พ่อจ๋า..  แม่จ๋า...
          ทิ้งลูก..ยา .. ติด..ความเศร้า..
             ..ทุกข์..ในเรื่อง..ราว..
      เจ็บร้าว .. ไม่มีใคร...
    
                 ..บทกวี..ไพเราะ..
            เรน..ขออนุญาต..แจม..
               แบบ เรน..หัดแต่งนะคะ..
  • ชัยชนะ

    10 มีนาคม 2547 23:36 น. - comment id 228784

    พวกเราทั้งหลายที่มีพร้อมกว่าพวกเด็กเหล่านั้น
    ควรหาหน้าเข้าหากันภายในครอบครัว
    พูดคุยพบปะหยอกล้อกัน
    เมื่อเรามีโอกาสดีกว่าเขา
    เราอย่าได้ปล่อยให้โอกาสที่ดีเหล่านี้หลุดมือไปเลยครับ
  • โบว์ค่ะ

    11 มีนาคม 2547 07:08 น. - comment id 228869

    แต่งได้ดีง่ะ  เพราะดีเหนภาพเยย
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    11 มีนาคม 2547 07:09 น. - comment id 228870

    ชัยชนะ
    
    ผมก็ว่าสังคมปัจจุบันก็เลวรายน่าดู...น่าสงสารเด็กๆเหล่านั้น
    
  • คนที่ต้องการกำลังใจเช่นกันค่ะ

    11 มีนาคม 2547 16:18 น. - comment id 229162

    ฉันเป็นคนหนึ่ง ที่มีชีวิตไม่แตกต่างจากบทความที่พูดถึง   แต่วันนี้ ฉันเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่เริ่มจะแก่แล้ว
    มันยากมากในเวลาที่ผ่านมา ปัจจุบัน และคงไม่กล้าคิดว่า อนาคตจะเป็นเช่นไร แต่ก็จะสร้างกำลังใจให้ตนเองจนหมดลมหายใจ
    และอยากให้กำลังใจเด็กกำพร้าทุกคน ที่คิดว่าเราขาดกำลังใจ จงให้กำลังใจตนก่อนที่จะขอให้ใครให้กำลังใจกับเราค่ะ
    สู้ต่อไปน่ะค่ะ 
    (วันนี้ เป็นวันแรกที่เขามีเวบไซด์นี้  เพื่อที่ต้องการจะขอกำลังใจบางอย่าง อยากการอ่านข้อความ หรืออะไรก็ได้)   และก็ได้อ่านข้อความดี ๆ จากเวบนี้)  
    ขอบคุณสิ่งเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ค่ะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    12 มีนาคม 2547 07:19 น. - comment id 229412

    ถึง   คนที่ต้องการกำลังใจเช่นกัน
    
    ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
    ขอบคุณมาหครับ
  • อาภาภัส (อรุโณทัย และตาวัน)

    14 มีนาคม 2547 10:24 น. - comment id 230540

    ...lส่งอีเมล์มาได้ไหมจะไปช่วย
    เอื้ออำนวยด้วยวาจา ใจปลลอบขวัญ
    โลกวันนี้ มีวันหน้าคนนัพัน
    ทุกข์สุขนั้นมันแก้ไซร้...ที่ใจตน
    
    (ยิ้มสักนิดสิคะ...น่านละ...ดี..ดี.เลย.อีกนิด..ยังไม่ยิ้มเหรอ.เอ้างั้นพูดตาม ..สิบสี่.. แชะแชะ)
  • อาภาภัส (อรุโณทัย และตาวัน)

    14 มีนาคม 2547 10:25 น. - comment id 230542

    ...lส่งอีเมล์มาได้ไหมจะไปช่วย
    เอื้ออำนวยด้วยวาจา ใจปลลอบขวัญ
    โลกวันนี้ มีวันหน้าคนนับพัน
    ทุกข์สุขนั้นมันแก้ไซร้...ที่ใจตน
    
    (ยิ้มสักนิดสิคะ...น่านละ...ดี..ดี.เลย.อีกนิด..ยังไม่ยิ้มเหรอ.เอ้างั้นพูดตาม ..สิบสี่.. แชะแชะ)
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    15 มีนาคม 2547 07:09 น. - comment id 231052

    ขอบคุณอาภาภัส

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน