ยามเหนื่อยล้า ใครหนา คอยเช็ดเหงื่อ ยามฉันเบื่อ ใครหนอ คอยส่งยิ้ม ยามฉันเศร้า ใครเล่า ให้พักพิง ยามฉันอิง ในอ้อม อกของเธอ ยามฉันทุกข์ ใครหนอ คอยปลอบใจ ยามเป็นไข้ ใครหรือ คอยเช็ดหน้า ยามเศร้าหนัก ใครคอย เช็ดน้ำตา ยามอ่อนล้า ใครเล่า คอยเข้าใจ บุคคลที่กระทำการที่กล่าวมานี้ คิดว่าใคร ข้าพเจ้าคิดว่า คือ พ่อแม่