เมื่อความรัก จบลง เธอช่างเศร้า มองเห็นเงา ของเขา ทุกแห่งหน เดินหลงทาง ร้องไห้ ผ่านฝูงชน ความสับสน เหม่อลอย ครอบฤดี แสนอ้างว้าง ว้าเหว่ ปล่าวเปลี่ยวเหงา โอ้อกร้าว แสนตรอมตรม จิตใจหมอง นึกมองภาพ วันเก่า น้ำตานอง เคยปรองดอง อยู่รวมกัน เมื่อวันวาน คำปลอบโยน อื่นใด หาดีเท่า ใจของเรา ปลอบตัวเอง ดีหนักหนา สองมืออุ่น ที่โอบกอด เขาเรื่อยมา ลองสักครา กอดใจตน ให้ชื่นทรวง ช่างมากมาย เหลือคณา ที่เคยให้ กับเขาไป ด้วยใจ เต็มเปี่ยมล้น ยามผิดหวัง ใครน่ะหรือ จะปลอบโยน นอกจากคน คนเดียว คือตัวเอง เพียงขาดเขา ตัวเธอ ต้องอยู่ได้ คงไม่ตาย เพราะขาดรัก หรอกใช่ไหม ถ้ารักจริง เขาคง ไม่ทิ้งไป ก้าวต่อไป เพื่อวันหน้า ตามทางตน เปิดตัวเอง วันนี้ ยังไม่สาย เปิดหัวใจ ที่เคยเหงา อีกสักหน เปิดประตู ให้กว้าง รับผู้คน อย่าปิดตน กับเรื่องเก่า ใช่เรื่องดี มีแม่สี สามสี แดง - น้ำเงินเหลือง จับกันเฟื่อง ก่อเกิดสี อีกนับแสน แต่ถ้าแดง จับแต่เหลือง อย่างแน่นแฟ้น จะเกิดสี อีกนับแสน ได้อย่างไร รูปแบบรัก ไม่ได้มี แค่หนึ่งสี มักเกิดมี สีต่างไป ตามผสม อย่ายึดติด ปล่อยความรัก ลอยตามลม ปล่อยอารมณ์ หาสีใหม่ และรวมกัน มิได้เก่ง อาจหาญกล้า ไปสอนเพื่อน เพียงอยากเตือน ด้วยหวังดี จิตจริงแท้ ด้วยความคิด ของฉันที่ เคยอ่อนแอ จากเคยแพ้ แต่ลุกใหม่ เมื่อนานนม ขออวยพร ให้เพื่อน หายสับสน ขออวยพร ให้เป็นคน ที่หายเศร้า ขออวยพร ให้หัวใจ ที่แตกร้าว ขออวยพร ให้เจอกาว มาต่อใจ
กระบี่รับใช้ 8 ก.พ. 2547 21:06 น. - ID 46361 
1980
11
0
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:37 น. - comment id 213645
เอ่อ..... ทำสีไม่เป็น อิอิ...
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:38 น. - comment id 213646
แต่งกลอนเพราะนะคับ ความหมายดี อบอุ่นมากๆ เลย
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:40 น. - comment id 213647
อ้าว..เปนงั้นไป ก็ไปคลิกตรงที่มันเป็นสีๆ อ่ะแหละคับ แล้วก็พิมพ์ลงไปตรงกลางอ่ะ.. ลองดูๆๆ..^_^
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:57 น. - comment id 213652
แหะๆ พอดีว่าเป็นครั้งแรกนะครับ ม่ะเคยโพสเลย ขอบคุณนะครับ คุณ รักคุณครับ
8 กุมภาพันธ์ 2547 23:18 น. - comment id 213670
แต่งกลอนเพราะดีค่ะ ...
9 กุมภาพันธ์ 2547 00:00 น. - comment id 213687
หน้าส่วนตัว
พี่..กอ นามสมมติ ขอรับ
ชื่อผมไม่ได้บอกรักไปทั่วนา..
คุณในที่นี้ หมายถึง คนเดียวอ่าคับ
ไม่ใช่ทุกคนนะ..
คือ ผมรักเดียวใจเดียวน่ะคับ..
อิอิ..^_^
9 กุมภาพันธ์ 2547 00:03 น. - comment id 213688
โอ้..เวลาเจ๋งแฮะ..00.00 ฝันดีนะคับ..พี่กอ ..ถ้ากรุณาก็บอกชื่อไว้ก็ดีนะคับ..ผมไม่รู้จะเรียกว่าไงอ่ะ งั้นขอเรียกว่า พี่กอ ไปพลางๆ ก่อนละกันนะ ^_^
9 กุมภาพันธ์ 2547 00:43 น. - comment id 213695
เพราะดีมีควมหมายนะครับ รักยุคใหม่อย่าใส่ใจเรื่องเก่าก่อน
9 กุมภาพันธ์ 2547 01:14 น. - comment id 213708
ไพเราะมากขอรับ .. คราวหน้าลองแต่งแบบมีสัมผัสระหว่างบทดูนะขอรับ ผมว่าต้องไพเราะกว่านี้แน่ๆๆ แวะมาทักทายขอรับ
9 กุมภาพันธ์ 2547 01:43 น. - comment id 213724
เผยโฉมเหรอ อิอิ ขอบคุณในกำลังใจนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 08:21 น. - comment id 213755
สวัสดีครับ คุณ tiki ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะครับ สวัสดีครับ คุณ เมจิคเชี่ยน เด๋วจะหัดแต่งแบบมีสัมผัสระหว่างบทนะครับ สวัสดีครับ คุณแม่จิตร --- เอ ชื่อนี้เรียกแล้วยังไงๆ นะเนี่ย ขอบคุณ คุณ รักคุณครับและกระดาษกาว ที่มาเยี่ยมชมนะครับ คุณ รักคุณครับ เรียกว่า กระบี่รับใช้สิครับ หรือว่า เรียกนาย ก ก็ได้นะครับ ....อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2547 08:32 น. - comment id 213756
อ่านแล้วๆ โหยซาบซ่าเถิงทรวง คึคึคึคึ คนแต่งแควนใครน๊า..
9 กุมภาพันธ์ 2547 10:57 น. - comment id 213780
ช่างเปรียบเทียบจังค่ะ หามาตั้งนานนึกว่ามีแค่เงา ที่แท้ก็มีตัวจริง อิ อิ..
9 กุมภาพันธ์ 2547 11:15 น. - comment id 213787
มารับพรพะยะค่ะ...................
9 กุมภาพันธ์ 2547 14:23 น. - comment id 213822
คุณกระบี่ ผมนี้ ขอยกย่อง ในเรื่องของ ทำนอง อารมณ์เศร้า แต่งได้ดี ได้เก่ง จริงนะเรา แต่อย่างหนึ่ง จะบอกเจ้า อย่าเศร้าใจ ยามเจ้าแต่ง กลอนแปด แผดศัพท์เสียง เจ้าอย่าลืม มองเมียง สัมผัสหาย สัมผัสนั้น ระหว่างบท อดนั้นตาย จะไม่ใช่ กลอนแปด ที่อ่านกัน อย่าลืมสัมผัสระหว่างบทนะครับ แต่อารมณ์เยี่ยม
9 กุมภาพันธ์ 2547 15:00 น. - comment id 213829
ขอบพระคุณ คุณพิกุล ที่ชี้แนะ นับตั้งแต่ เกิดมา ไม่อ่านเขียน ภาษาไทย ที่ผ่านมา ไม่เข้าเรียน กลอนกาพย์เพี้ยน ขออภัย จากใจจริง ด้วยว่าด้อย ปัญญา ช่างน่าเศร้า มัวแต่เมา ไม่ศึกษา หาความรู้ สัมผัสหาย คืออะไร ครับคุณครู ช่างอดสู ช่วยแนะนำ อีกสักครา
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:09 น. - comment id 213885
กลอนมาแปลกนะคะแล้วจะแวะมาอ่านบ่อยๆนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:31 น. - comment id 213907
ยิ่งฉันใกล้เธอเท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ เมื่อสบสายตาก็ยิ่งหวั่นไหว มันยากเหลือเกิน จะเก็บซ่อนความรักเอาไว้ และความลับในใจของเธอ มีฉันอยู่บ้างไหม โปรดบอกความในใจ ให้ฉันรู้ทีนะเธอ
9 กุมภาพันธ์ 2547 17:01 น. - comment id 213932
คำปลอบโยน อื่นใด หาดีเท่า ใจของเรา ปลอบตัวเอง ดีหนักหนา สองมืออุ่น ที่โอบกอด เขาเรื่อยมา ลองสักครา กอดใจตน ให้ชื่นทรวง กลอนเพราะนะค่ะ แต่ส่วนนี้เป็นท่อนที่ชอบที่สุด ^-^
9 กุมภาพันธ์ 2547 17:58 น. - comment id 213975
เฮ้อ..นี่เเหละความรัก มาทักทายครับ
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:35 น. - comment id 214011
เพราะมากๆเลยนะคะ น่ารักดีแล้วก็แปลกดี ด้วย ชอบค่ะ ปลาวาฬสีน้ำเงินมาทักทายนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 19:40 น. - comment id 214043
ความหมายดีจริงๆ เขียนต่อไปเรื่อยๆนะ อืม แต่ถ้ามีสัมผัสอย่างเมจิคเชี่ยนว่าก็จะยิ่งเพราะขึ้น
9 กุมภาพันธ์ 2547 20:26 น. - comment id 214073
ใช้ได้ดีทีเดียวครับ เพราะๆๆๆ
9 กุมภาพันธ์ 2547 21:33 น. - comment id 214120
สวัสดีครับ คุณข้าวปล้อง คุณแทนคุณแทนไท (ชื่อเท่ห์ดีนะครับ) คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน คุณละอองน้ำ คุณเพชรพรรณราย ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมนะครับ และขอน้อมรับคำติชม ของเพื่อนๆ เพื่อปรับปรุงด้วยครับ
9 กุมภาพันธ์ 2547 21:34 น. - comment id 214126
,มาชมแฟนคลับเยอะแยะค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 01:25 น. - comment id 214309
กลอนเพราะค่ะ แวะมาให้กำลังใจนะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 08:39 น. - comment id 214353
แวะมาอ่านกลอนปลอบใจใครคนนี้ เป็นคนที่ มาใหม่ ใจใสซื่อ นามกระบี่รับใช้ นะขอจับมือ แต่งกลอนฮื้อ...อ่านแล้ว ซึ้งจริง ๆ แวะมาเยี่ยมค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:38 น. - comment id 214392
อยากจะเปิดใจตนเองดูสักครั้ง แต่ก็ยังสับสนงงงันหนา ด้วยเพราะเจ็บแสนช้ำเหลือคณา และต้องเสียน้ำตาซะมากมาย จึงได้ปิดประตูตายมิได้เปิด เพราะไม่อยากจะเกิดความหลากหลาย เกิดเหลือเกินเมื่อรักต้องมลาย และสูญหายคงสลายแล้วดวงใจ จึงขอปิดประตูไม่ขอเปิด ไม่ขอเกิดรักนี้ให้หวั่นไหว พอแล้วรักไม่ขอเจอเพ้อเรื่อยไป และขอไม่เปิดใจให้ใครเลย *-*กลอนความหมายดีค่ะ*-*
11 กุมภาพันธ์ 2547 01:46 น. - comment id 214820
แวะมาเยี่ยมคนเขียนกลอนค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 15:43 น. - comment id 217079
ตามหาคุณสุ่มลึกตรึกใจหวนหา
เดาทางนำพาให้พบสมประสงค์
เพื่อขอบคุณที่ได้ช่วยเจตน์จำนงค์
สมประสงค์ตรงเป้าหมายคลายฤดี
วันเวลาหาใช่ใจลืมคุณยาก
แม้นลำบากก็จะตามไปไม่หมองศรี
เมื่อพบแล้วจึงขอขอบคุณทุกทิวาราตรี
อ่านกลอนที่ยอดเยี่ยมสมประสานบานฤทัย.
แก้วประเสริฐ.
ค้นหาเสียหลายห้องพึ่งจะเจอ ยอดเยี่ยมครับยอดเยี่ยม.........แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2547 22:10 น. - comment id 217244
โหยๆๆ ขอบพระคุณมากจริงๆครับ คุณแก้วประเสริฐ เอ่อ ... พูดไม่ออกเลย บทกลอนไพเราะงดงามมากๆเลยครับ ขอบพระคุณอีกทีนะครับ ที่มาเยี่ยมชมกัน โหยซึ้งเลยนะเนี่ย *ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณแก้วประเสริฐ*
12 พฤษภาคม 2547 01:24 น. - comment id 266140
ฉานโดนสาปมาหั้ยรักเธอ....
16 กรกฎาคม 2547 02:41 น. - comment id 283218
สวัสดีพ่อกระบี่รับใช้ ไม่ยักกะรู้ว่านายแต่งได้ไพเราะเพาะพริ้งมาก อ่านแล้วซาบซึ้ง สุดดดดด สุดท้ายนี้ก้อขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคราบบบบบ
28 กรกฎาคม 2548 02:08 น. - comment id 414553
ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันนะคะ มิคจะพยายามต่อไปค่ะ แล้วสักวันมิคคงจะโชคดีอย่างปอนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
