ในความฝันแม่นั้นมานั่งข้าง สองมือกางกอดลูกไว้ให้สุขขี พอตื่นตาจึงรู้ว่าคือฝันดี เพียงแค่นี้ก็มีพลังสู้ต่อไป หวนคิดถึงถ้อยคำพ่อพร่ำสอน อุปสรรคระรอนอย่าอ่อนไหว คำพ่อบอกกล่าวย้ำจำขึ้นใจ แม้จะเหงาเท่าไรไม่อ่อนแอ อยู่ห่างบ้านยังดีที่มีเพื่อน แต่ไม่เหมือนอยู่ต่อหน้าพ่อแม่ กับเพื่อนนั้นผูกพันหมั่นดูแล กับพ่อแม่คืออบอุ่นที่คุ้นใจ ลูกสัญญาจะตั้งตาทำหน้าที่ เรียนให้ดีเพื่ออนาคตที่สดใส อีกเดือนกว่าคงได้กลับบ้านไป บ้านที่แสนสุขใจได้พักพิง
6 กุมภาพันธ์ 2547 14:23 น. - comment id 212684
จงหมั่นเพียรเขียนอ่านชำนาญฝึก จงตรองตรึกศึกษาอย่างกล้าหาญ จงหลบเร้นเล่นริวิชามาร จงสืบสานความดีค่านิยม ความสำเร็จเรียนรู้คืนสู่เหย้า อย่าหลงเงาแสงสีที่สวยสม กลับบ้านเราก่อนอื่นใครชื่นชม รีบไปก้มกราบแม่พ่อที่รอนาน
6 กุมภาพันธ์ 2547 14:30 น. - comment id 212688
คุณอาผี...ขอบคุณค่ะอาผี ตะแหง่วมั่นใจว่าไม่ทำให้ใครผิดหวัง ขอบคุณอาผีมากๆค่ะ..
6 กุมภาพันธ์ 2547 15:12 น. - comment id 212707
ตะแหง่ว น่าร๊ากกกก สุดๆเลยครับ กลอนเหงาๆ แต่สู้ดีครับ สุดยอดเรย
6 กุมภาพันธ์ 2547 15:55 น. - comment id 212720
คุณกระบี่รับใช้....อิอิ ในที่สุดก็มีคนเห็นความน่ารักของเรา อิ อิ ขอบคุณค่ะ ..
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:08 น. - comment id 212726
คิดถึงบ้านอีกไม่นานก็กลับได้ เพื่อไปเติมเชื้อไฟให้ใจสู้ อนาคตที่ดีรอเราอยู่ เจ้าโฉมตรูขอให้สู้ อย่าอ่อนแรง มาเป็นกำลังใจให้จ้า คนไกลบ้านเหมือนกัน
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:37 น. - comment id 212738
จากพ่อจากแม่มาแสนไกล ใจย่อมคิดถึงเป็นเรื่องธรรมดา รออีกนิดก็จะถึงเดือนมีนา ถึงเวลานั้นก็จะได้กลับสมดังใจ ****อดทนอีกนิด อีกไม่กี่วันเราก็จะสอบแล้ว จะได้กลับบ้านเสียที ไชโย!! ^--^
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:47 น. - comment id 212743
.คิดถึงอ้อมอกแม่แท้แสนอุ่น น้ำตากรุ่น..หยดจิต..คิดเมื่อสาย คิดถึงแม่..ชะแม้หา...อยู่เพียงใจ ถึงอยู่ไกล....แม่ส่งใจ..กอดลูกยา..!!! ........ในนามของความรัก แม่แม้นนั่งสวดมนต์แผ่เมตตา ก็เหมือนว่ามานั่งกอดลูกแล้ว... ลูกสัมผัสได้เสมอในจิตใจที่ว่างเปล่านั้น... แม่เป็นเทพธิดาในฝันที่แสนสวยจริงจริง....
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:50 น. - comment id 212745
.คิดถึงอ้อมอกแม่แท้แสนอุ่น น้ำตากรุ่น..หยดจิต..คิดเมื่อสาย คิดถึงแม่..ชะแง้หา...อยู่เพียงใจ ถึงอยู่ไกล....แม่ส่งใจ..กอดลูกยา..!!! ........ในนามของความรัก แม่แม้นนั่งสวดมนต์แผ่เมตตา ก็เหมือนว่ามานั่งกอดลูกแล้ว... ลูกสัมผัสได้เสมอในจิตใจที่ว่างเปล่านั้น... แม่เป็นเทพธิดาในฝันที่แสนสวยจริงจริง.... ...เฮ้อ.. บ้านบางกอกล่มตามเคย เอาที่ตอบมาฝากไว้ตรงนี้ก่อนแล้วกัน อันนี้ไปตอบตะแหง่ว จ้า... http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_46242.php .....เปลี่ยน ชะแม้ เป็นชะแง้นะคะ ตะแหง่ว....
6 กุมภาพันธ์ 2547 17:56 น. - comment id 212779
ผมจากบ้านมาเหมือนกันครับ
6 กุมภาพันธ์ 2547 18:40 น. - comment id 212800
. . .โห...พี่ผึ้งขา...เก่งจังเลย.. ... . สู้เค้านะคะ เอาเกรดสวยๆมาอวดคุณพ่อคุณแม่ด้วยล่ะ อิอิ..... ^_______^
6 กุมภาพันธ์ 2547 22:18 น. - comment id 212882
สู้ต่อไปอย่าท้อใจเสียก่อนเน้อ สู้สิเธออย่าท้อพ่อแม่สอน สู้ต่อไปแม้ร้องไห้ในห้องนอน จะไม่ย้อนกลับไปไร้ปริญญา คนขี้เหงานี่มีโลกส่วนตัวที่สุนทรีดีมากเลยนะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 01:27 น. - comment id 212944
ตะแหง่วสู้ ๆ สู้ต่อไป อีกไม่นานก็คงได้กลับบ้านแล้วนี่ เพราะฉะนั้น ทำวันนี้ให้เต็มที่ เพื่อพรุ่งนี้จะได้กลับไปหาคนที่บ้าน พร้อมกับความสำเร็จของตนเอง
7 กุมภาพันธ์ 2547 06:59 น. - comment id 213010
มาอยู่หอ ห่างพ่อแม่ ดูแลเจ้า วอนนงเยาว์ อยู่ดี อย่าหนีเที่ยว ทั้งพ่อแม่ รอหญิง หวังจริงเชียว ทำสิ่งเดียว เรียนอ่าน ท่านดีใจ หวังว่าคงไม่ทำพ่อแม่ท่านต้องผิดหวังนะจ๊ะ เพราะอาเห็นเด็กที่อยู่หอได้คน เฮ้ย! เสียคนเพราะเพื่อน
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:20 น. - comment id 213035
เป็นที่นอนนุ่ม ๆ ให้พักใจ ยามไกลบ้านอย่างนี้ ส่งความรู้สึกดีดี... จานี้ และเรื่อยไป... มาเยี่ยมนะครับ *-*
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:20 น. - comment id 213036
เป็นที่นอนนุ่ม ๆ ให้พักใจ ยามไกลบ้านอย่างนี้ ส่งความรู้สึกดีดี... จานี้ และเรื่อยไป... มาเยี่ยมนะครับ *-*
7 กุมภาพันธ์ 2547 13:58 น. - comment id 213120
ผมนั้นมา เรียนไกล คิดถึงบ้าน คิดถึงงาน ที่เคนยทำ หนำนสุขี คิดถึงพ่อ แม่เรา เศร้าฤดี พิกุลทอง ผู้นั้ เศร้าทันได มาร่วมคิดถึงบ้านครับ เพื่อนตะแหง่ว
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:14 น. - comment id 213208
โอ๋ๆ..สู้เค้านะคร๊าบ..ตะแหง่ว เปนกำลังใจให้นะ ^_^
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:59 น. - comment id 213218
ทิพย์.....จ้า... คุณกะหนุงกะหนิง....เป็นกำลังใจให้เช่นกัน คุณทิกิ....ขอบคุณมากๆค่ะ ต๋องแต๋ง....ค่ะ แล้วคิดถึงบ้านเหมือนตะแหง่วมั้ยคะ น้องฝัน....ขอบใจจ้าน้องฝัน สายรุ้ง...จ้า สายรุ้ง ดาวอันน์ใด....สู้ตายเลยจ้า คุณอาชัย...ไม่แน่ๆค่ะ อาชัย หลานอาชัยเป็นเด็กดีนะคะ อิ อิ พู่กัน....คิดถึงที่นอนนุ่มๆจริงอ่ะค่ะ พิกุลทอง....เศร้าได้ แต่อย่าเศร้านานนะ มาคิดถึงบ้านเป็นเพื่อนกัน.. รักคุณคับ....จ้า....ได้กำลังใจมาหอบใหญ่เลย..อิ อิ
7 กุมภาพันธ์ 2547 19:41 น. - comment id 213229
ไกลมากเลยเหรอ...^_^
8 กุมภาพันธ์ 2547 12:11 น. - comment id 213469
คุณต้นหลิว...ก็ห่างแค่สองสามจังหวัดเอง..แต่มันไกลมากสำหรับตะแหง่วค่ะ..
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:39 น. - comment id 214015
เรียนให้จบเร็วไวเอาใจช่วย จะได้ดูแลแม่ด้วยตอนแก่เฒ่า กลับไปหาท่านจะและทำให้รู้ว่าทุกวันตัวเรา ยังห่วงใยท่านเหมือนเก่าที่ผ่านมา *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 15:20 น. - comment id 214476
พี่ตูน....ขอบคุณค่า..