เพราะปวดใจจึงปลอบใจ

เจือจันทร์

@ใต้ผืนฟ้าสีดำกำมะหยี่
เสียงเรไรร่ำร้องมโหรี
ราวขับกล่อมราตรีให้หลับตา
@พร่ำรำพันใต้แสงจันทร์อันกระจ่าง
ว่าเหว่ว้านั้นเวิ้งว้างเป็นหนักหนา
ริ้วรอยมีดราวร้อยกรีดบนกายา
ไม่เคยซ้ำเลยสักครารอยแผลเดิม
@แต่แผลใจนี้กระไรแสนประหลาด
เกิดกี่ครั้งไม่เคยพลาดสะสมเสริม
หมื่นร้อยริ้วมันรวดร้าวร่องรอยเดิม
แผลเริ่มเพิ่มยิ่งเติมย้ำให้ช้ำใจ
@เปรียบชีวิตดังหินใหญ่ในแม่น้ำ
ถูกพัดพากัดเซาะตามลำน้ำไหล
ถึงปากอ่าวออกทะเลในคราวใด
ก้อนหินใหญ่ก็คงแกร่งยิ่งแรงซัด
@ขอหลับใหลใต้ฟ้าดำประดับดาว
จักได้มองรุ่งเช้าได้ถนัด
ทางสว่างอยู่ข้างหน้าเห็นได้ชัด
เพียงกำหมัดก้าวตามขั้นอย่างมั่นใจ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มกราคม 2547 00:10 น. - comment id 206305

    ขอบคุณกลอนปลอบใจ
    รู้ไหมสุขใจเมื่อได้อ่าน
    แต่ไม่สามารถจะแจมต่อสาน
    จึงได้แต่แวะมาอ่านจริงจริง
    
    *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  แต่งเก่งจัง*-*
  • เรนจัง..

    23 มกราคม 2547 07:36 น. - comment id 206378

    เรนอรุณสวัสดิ์..นะคะ...
               บทกวี..ยังคงสื่อ..ความรู้สึก..ได้ลึกซึ้ง..
       กินใจ.. เหมือนเดิม...
           เรน..  แวะมา..ทักทาย..
      ..ห่างหาย.. ไปนานจัง...
            มองฟ้า ..ที่ว่างเปล่า...
       แสงดาว..  หม่นเศร้า.. คืนนี้..
           ..ห่างไกล..  มากมาย..คนดี..
       บาง..ความรู้สึกที่มี..  คิดถึง..คุณคณดี..ตลอดไป....
            เรน..ขออนุญาต..แจม..นะคะ..
        แบบ..เรนหัดแต่ง.. 
            ขอบคุณค่ะ..
  • ลำน้ำน่าน

    23 มกราคม 2547 12:44 น. - comment id 206441

    หายไปนานเลยนะครับเจือจันทร์
    นานๆ จะมาโพสต์กลอนให้อ่านบาดหัวใจเล่น
    กันสักที  จริงๆ แล้วชอบแนวของเจือจันทร์
    ชนิดทีเป็นท้องไร่ท้องนา นะครับ
    รู้สึกว่าเคยเขียนเรื่องขลุ่ย ถ้าจำไม่ผิด
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    23 มกราคม 2547 13:36 น. - comment id 206460

    แวะมาทักทาย ชื่นชมงาน นาน ๆ เห็นที
  • tiki

    23 มกราคม 2547 13:55 น. - comment id 206471

    ชื่นชมค่ะเจือจันทร์ไม่จืดจาง
    
    
  • ข้าวปล้อง

    23 มกราคม 2547 15:08 น. - comment id 206510

    กลอนเพราะนะค่ะ
  • ผีขี้เมา

    23 มกราคม 2547 15:31 น. - comment id 206523

    แม้มีฝันฟั่นเฟือนลางเลือนบ้าง
    ใช่จะร้างห่างเหินเมินที่หมาย
    ลมหายใจยังอยู่ขอสู้ตาย
    คงไม่ร้ายทุกอย่างบนทางเดิน
    
    
  • ผีขี้เมา

    23 มกราคม 2547 15:33 น. - comment id 206524

    แม้มีฝันฟั่นเฟือนลางเลือนบ้าง
    ใช่จะร้างห่างเหินเมินที่หมาย
    ลมหายใจยังอยู่ขอสู้ตาย
    คงไม่ร้ายทุกอย่างบนทางเดิน
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน