ถอนพิษ

The sun

เวลาที่เรานิ่ง ๆ  เรามักเห็น เข้าใจอะไรง่ายกว่า
ชีวิตที่ไม่ยอมหยุด
ค่ำที่ผ่านมา ฉันนั่งสนทนากับน้องคนหนึ่ง
เขาเล่าเรื่องราว ประหนึ่งว่าฉันเอง
เป็นคนรับรู้เรื่องราวของเขามาโดยตลอด
ฉันมองหน้าด้วยความเข้าใจ แต่มีคำปฏิเสธ
โดยไม่กล้าบอกว่า สิ่งที่เขาเล่า
อาจตรงกับบางเรื่องที่ฉันกำลังคิด
เขาอาจพูดถูก คนเราเวลาที่มีคนเข้ามาวุ่นวายในชีวิต
อาจรู้สึกรำคาญ แต่เมื่อเข้าใจแล้วว่า
ต้องเลือกตัดความวุ่นวายในชีวิต
ก็ต้องเลือกตัดความห่วงใยที่ใครบางคนอาจมีให้
เขาว่า ตอนแรกก็รู้สึกว่า มีอะไรขาดหายไป
แต่ตอนนี้ก็เริ่มเคยชินกับการไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์
ที่โทรมาเพื่อบอกว่า มีคนคนหนึ่งกำลังคิดถึงเขาอยู่
ฉันเองก็เข้าใจ และเริ่มเข้าใจแล้วว่า
เมื่อเราไม่หยุด แต่พยายามสานต่อความผูกพันธ์
คนที่จะเจ็บคงไม่ใช่เขาแน่นอน
คำตอบที่คุยกับน้องคนนี้
ทำให้ฉันได้คำตอบบางอย่างกับตัวเองเหมือนกันว่า
เวลาที่เราห่วงใยใครสักคน โดยที่เขาไม่ต้องการ
มันก็ไม่ต่างกับการที่เราสะสมพิษไว้
วันหนึ่งก็ต้องเกิดอาการ
ถ้าถอนพิษไม่ทันคงต้องตาย
และพิษที่ว่า คงเป็นพิษรักและผูกพัน
ที่เจ็บช้ำและทำให้ใจตาย มากกว่า
ถึงเวลานี้คงต้องถอนพิษแต่เนิ่น ๆ 
เกรงว่า วัน เวลา จะทำให้ถอนทั้งพิษ
ถอนทั้งใจกันลำบากนะซิ