ร่างเจ้าต้องร่วงจาก วิญญาณพรากออกจากร่าง ร้างโลกชีวิตลาง ลับไปร้างลอยลางเลือน เลื่อนลอยไปลาหล้า ไปสู่ฟ้า ลาจากเพื่อน พรากแม่เสมอเหมือน มลายใจมิได้ลา ค้างไว้แค่คนรัก กับความฝันที่ใฝ่หา เคว้งใบปริญญา มิทันคว้าก็มาคลาย คือใครมาทำเจ้า ฝันแตกร้าวช่างใจร้าย ลาญหวังแหลกทำลาย สูญสลายสะเทือนใจ ชีวิตจวนสุนทรีย์ ไปสู่ศรีเกษมใส เชื่อมฝันใครต่อใคร ต้องพรากไปไม่ควรตาย หลับเถิดให้สุนทรีย์ หนีโลกหมองไปผ่องถ่าย สู่สวรรค์ชั้นสบาย รออีกรายคนต่อไป!
ผมชื่อโจ้ 29 ธ.ค. 2546 12:12 น. - ID 43645 
1291
7
0
29 ธันวาคม 2546 13:04 น. - comment id 195750
แต่งกลอนได้ ซึ้งมากเลยค่ะ อยากทราบว่า รู้จักกับผู้ตายมั้ยค่ะ น่าสงสารครอบครัวมากเลย นะ
29 ธันวาคม 2546 13:36 น. - comment id 195762
โอ้โฮ!แต่งได้ไงเนี่ย สอนมั่งเด่ะ ***มาทักทายกันครับ***
29 ธันวาคม 2546 13:59 น. - comment id 195777
เขียนได้ยอดเยี่ยมเลยครับ
29 ธันวาคม 2546 14:36 น. - comment id 195789
หลับเถิดหลับชั่วกับกัลป์ ทิ้งไว้เพียงรอยฝันคืนวันเก่า จะจำเธอตลอดเนิ่นนานเนา อุทาหรร์เรื่องเล่าสังคมทราม
29 ธันวาคม 2546 17:34 น. - comment id 195815
เจ้าจากไปทิ้งไว้แค่เพียงชื่อ รับฟังสื่อพ่อแม่น้ำตาไหล เจ้าจากไปจากโลกโศกอาลัย จะมีใครจารึกหรือจดจำ อีกไม่นานข่าวเจ้าก็คงเลือน คงเหลือเพียงผองเพื่อนที่คอยย้ำ สังคมเราสังคมก้มลงต่ำ วัวหายแล้วทำคอกล้อมวัว
29 ธันวาคม 2546 18:41 น. - comment id 195848
ครับผม ซึ้งมาก ๆ เลย
29 ธันวาคม 2546 21:33 น. - comment id 195898
ผมตั้งใจเขียนจริงๆครับ ขอบคุณที่เข้ามาร่วมไว้อาลัย และมีอารมณ์ร่วมด้วยกัน ผมไม่รู้จักกับผู้ตาย แต่ก็แอบร้องไห้เหมือนกันน่ะ (หัวเราะ อายๆ)
29 ธันวาคม 2546 21:40 น. - comment id 195905
เขียนได้เก่งจริง ๆ เลยค่ะ ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะไม่มีเสียที
30 ธันวาคม 2546 07:19 น. - comment id 196014
หน้าส่วนตัว
..เรน..กะคุณ..
มัย..เหมือนกันร่า...
..แบบ..แอบร้องไห้ด้วยนะคะ...
..ก็เรน..เห็น..คุณแม่..ของพี่เค้า...
..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
