เมื่อได้เกิดกำเนิดมาในหล้านี้ ควรยินดีปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ ใช้ชีวิตลิขิตไว้ในทุกวัน อย่างขยันหมั่นเพียรไม่เลียนใคร สืบเสาะหาคว้าสิ่งเพื่อพิงพัก ยามตระหนักรักมากยากลืมได้ ก่อให้ดีพลีชีวิตอุทิศไว้ แสนยิ่งใหญ่ในสายตามหาชน เหมือนตัวฉันนั้นแต่งกลอนพักผ่อนใจ เพื่อแจ่มใสไร้ทุกข์สุขทุกหน เพลินเอนอิงพิงหลักพักร้อนรน สุขเหลือล้นชนลือคือรางวัล ให้สิ่งรักพักใจใส่คุณค่า สร้างศรัทธาพาใครเลิกไหวหวั่น ผ่อนคลายทุกข์รุกเร้าเขาทุกวัน เพิ่มสุขสันต์วันคืนรื่นชีวี
21 ธันวาคม 2546 12:47 น. - comment id 193261
เห็นด้วยครับ เกิดชาติหนึ่งเอาดีให้ได้ แม้ตายไปก็ไม่เสียชาติเกิด ทำดีทำไปเถิดแล้วจะเกิดผล เกิดเป็นคนควรหมั่นทำความดี **ทำดีไม่ต้องอายใครครับ**
21 ธันวาคม 2546 21:49 น. - comment id 193412
อิอิ ชาติหน้ามีรึเปล่า จะได้ตามอ่านกันทุกชาติไป อิอิ
22 ธันวาคม 2546 05:44 น. - comment id 193472
โอ้โห จะตามอ่านถึงชาติหน้าเชียวหรือ ถ้าเป็นจริง ผมจะแต่งกลอนเป็นไหมหนอ บางทีอาจต้องเป็นนก เป็นผีเสื้อ ให้คนชม
22 ธันวาคม 2546 11:10 น. - comment id 193496
สิ่งใดเราชอบควรทำ สิ่งใดเราช้ำควรเฉย สิ่งใดบางอย่างไม่ดีควรผ่านเลย และสิ่งใดชอบเปรียบเปรยควรเฉลยบอกใครใคร *-*ชอบกลอนบทนี้ค่ะ มีความรู้สึกเหมือนกันดี เพราะผุ้หญิงไร้เงาก็ชอบกเขียนกลอน ชอบอ่านกลอน และชอบมีมิตรสหายเป็นเพื่อนคลายเหงาค่ะ เลยชอบที่จะอยู่ที่นี้ค่ะ*-*