เหมือนเดินทางมานับพันลี้ เหนื่อยล้าบางทีที่อ่อนล้า แต่ยังคงแข็งใจต่อไปไม่บอกลา อยากบอกให้ใครใครรู้ว่า ฉันเก่ง อย่ามาบอกเลยว่าฉันอ่อนแอ โดยเนื้อแท้ฉันก็หนึ่งนักเลง ต่อไป - - ชีวิตจะเป็นอย่างไรฉันรับไว้เอง ถึงต้องวังเวงอย่างบทเพลงเหงา ก็ดีใจที่ได้ทำ
cool-hearted 20 ธ.ค. 2546 15:42 น. - ID 43269 
1798
5
0
20 ธันวาคม 2546 17:23 น. - comment id 193020
คิดถึง..รอคอยและห่วงใยมาเสมอ รักมาก
20 ธันวาคม 2546 17:41 น. - comment id 193030
ส่งสายตา... อยากถามเธอว่า...เป็นอะไรมากไหม รู้ว่าเธอคงไม่อยากรับความช่วยเหลือจากใคร แต่ว่าเธอรู้บ้างไหม...ว่าร่างกายเธอน่ะอ่อนแอ เป็นห่วงอยู่เสมอ... แค่บางทีที่เจอเธอ...เป็นฉันเสมอที่ไม่แยแส ขอโทษนะ...หากเธอเข้าใจว่าเป็นการรังแก ส่งมือมาเถอะนะ...อย่างอแง...คนดี๊ คนดี อย่าอ่อนแอนะครับ...สู้เค้า มาเยี่ยมครับ
20 ธันวาคม 2546 18:59 น. - comment id 193055
ที่บอกมาว่ายังไหว หรือเธอมีใจให้กับฉัน หรือว่าฉันมีใครมากมายกัน เธอจึงเอ่ยคำนั้นว่ายังไหว แต่งไปงงไปครับ มาทักทายนะครับ อย่ายอมแพ้หล่ะ
20 ธันวาคม 2546 20:55 น. - comment id 193107
แวะมารให้กำลังใจ
21 ธันวาคม 2546 20:34 น. - comment id 193386
เหมือนเดินทางมานับพันลี้ และท้อแท้ในฤดีแค่ไหน แต่ขอบอกไว้เลยฉันจะไม่ยอมแพ้สิ่งใด ขอให้ดูฉันไว้ให้ดีดี ฉันจะสู้และสู้ต่อไป ไว้มีทุกข์ภัยฉันจะไม่ถอยหนี จะสู้เพื่อชัยชนะสักวันที่จะมี และฉันจะสู้เพื่อเธอคนดีฉันนี้สัญญา *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ความหมายก็ดี เป็นกำลังใจให้สู้ให้สำเร็จนะค่ะ จะเป็นคนเฝ้าดูและรับรู้ค่ะ*-*
21 ธันวาคม 2546 22:20 น. - comment id 193425
คงจะยอมไม่ได้เพียงให้ดู ได้แค่รู้ไม่ได้ลงมือทำ สิบตาเห็นไม่เท่าใช้มือคลำ โบราณว่าเราก็จำมาเนิ่นนาน.... ขอให้ได้ลงมือช่วยเถอะ นะ นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
