ถือกระจาดหาบเร่ เดินเตร็ดเตร่เอาของขาย หยิบฝันเปล่งประกาย ขึ้นสะพายสองบ่าพลัน หอบฝันมาเต็มร้อย เถอะก็คอยจะขายฝัน เช้าตรู่จนพ้นวัน ก้อนความฝันยังอยู่ครบ แบกฝันเดินต่อไป รอวันใหม่มิรู้จบ เหงื่อรินก็มิพบ น้ำตากลบ ระทดท้อ เถิดฝันยังประกาย หากมิตายจะไปต่อ อาจล้มคนหัวร่อ ลุกขึ้นต่อ มิใส่ใจ รอวันตะวันราง ก่อนฟ้าสางเป็นฟ้าใส ก่อนร่างจะดับไป จะก้าวใหม่ อีกสักครั้ง ขอสู้ดูสักหน จะยอมทนแม้พลาดหวัง ด้วยร่างอันเซซัง ขอสักครั้งแม้บรรลัย!!
อัญชา 17 ธ.ค. 2546 19:53 น. - ID 43124 
1024
5
0
17 ธันวาคม 2546 20:05 น. - comment id 192216
คนเรามีความฝัน..ฝันคงเป็นจริงแน่ ถ้าเราทำและไม่ท้อถอยค่ะ... ..มาทักทาย..
17 ธันวาคม 2546 21:02 น. - comment id 192229
ต้องสู้ ต้องสู้ ถึงจะชนะ **ที่สำคัญ ต้อง อดทนด้วยนะครับ** แต่งได้มั่นคงดีนะครับ
17 ธันวาคม 2546 22:07 น. - comment id 192250
เด็ดเดี่ยว หนักแน่นลึกซึ้งกินใจมากครับ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จย่อมอยู่ที่นั่น มาเป็นกำลังใจไม่ให้ท้อถอยครับ
18 ธันวาคม 2546 17:03 น. - comment id 192427
ชอบอีกแล้ววว
18 ธันวาคม 2546 17:53 น. - comment id 192433
ทะเลหวั่น ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำทักทาย หากไม่ท้อถอย คงจะสำเร็จในสักวันนะคะ :D แม่จิตร ขอบคุณค่า จะพยายามต่อไปนะคะ :D ชัยชนะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ เช่นกันค่ะ :D ปีกนางฟ้า ง่า ขอบใจจ้ะที่รัก จุ๊บ ๆ
18 ธันวาคม 2546 20:54 น. - comment id 192518
ความฝันอยู่ที่ไหน แม้ไกลใกล้ใจยังสู้ และขอให้ร่วมฝ่าดู เพื่อให้สู้ถึงเส้นชัย *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ความหมายก็ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลย ชอบค่ะชอบ*-*
26 ธันวาคม 2546 01:43 น. - comment id 194562
เยี่ยมมากครับพี่อัญ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
