...เพียงแววตาของใครสักคนหนึ่ง สื่อมาด้วยลึกซึ้ง ว่าห่วงหา คอยปลอบโยน แม้วันพ่าย แพ้กลับมา แค่นี้ก็... มีค่า เกินสิ่งใด ...แววตาทำให้คน..ฮึดขึ้นสู้ แววตานั้นเชิดชูถนอมไว้ แววตาที่คอยดูแลประโลมใจ แววตาให้ความท้อแท้แพ้ใจเรา.............
16 ธันวาคม 2546 09:44 น. - comment id 191665
ขอเป็นแววตานั้นได้ไหม ขอเป็นกำลังใจยามเธอแพ้ ขอได้ไหมวันใดเธออ่อนแอ ขอให้ฉันได้ดูแลคอยปลอบใจ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
16 ธันวาคม 2546 11:04 น. - comment id 191681
อยากจะเป็นอัศวินม้าขาว รูปหล่อพร่างพราวสดใส อยากเป็นคนของหัวใจ ไว้คอยให้เธอเกาะกุม
16 ธันวาคม 2546 21:44 น. - comment id 191898
แววตาทำให้เรามองเห็น แววตาจำเป็นกับเราเสมอ แววตาทำให้เราเห็นค่าใครเลิศเลอ แววตากับทำให้เรากลายเป็นคนเซ่อได้เหมือนกัน *-*ที่ต้องเซ่อเพราะมองแค่เปลือกนอกนะค่ะ กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ*-*
16 ธันวาคม 2546 22:32 น. - comment id 191915
ขอขอบคุณแววตาทุกทุกคู่ ที่คอยจ้องมองดูด้วยห่วงหา จะขอส่งแรงใจตอบด้วยสายตา อยากบอกว่า ขอบคุณ มากเหลือเกิน *-*ขอบคุณทุกๆคนมากเลยค่ะสำหรับกำลังใจ*-*
20 ธันวาคม 2546 17:48 น. - comment id 193034
แววตาคู่นั้น บอกกันว่าฉันก็หวั่นไหว ติดอยู่แค่ว่าอยู่ห่างกันเกินไป ห่างจนร้างไกล...ความเป็นจริง มาเยี่ยมนะครับ..กลอนเพราะมากครับ