ฟากฝั่งฟ้าอันดามันที่ฝันถึง ดอกไม้หนึ่งตรึงอุรามานานแสน เปรียบประหนึ่งมาลัยในเมืองแมน ร่วงสู่แดนโลกหล้ามาให้ชม ระรวยรินกลิ่นบุหงาผกาทิพย์ ละลิ่วลิบกรุ่นขจรเกสรผสม กลีบสกาวพราวไสวในพรายลม พลิ้วพร่างพรมห้วงสวรรค์พรรณราย ช่อบุหงาอันดามันทีฝันถึง ยังแสนซึ้งใจอยู่มิรู้หาย หากคู่เคียงกระถางไว้ข้างกาย ประดับไว้อย่างนี้ชั่วนิรันดร์ มิยอมให้มาลีสีชืดหมอง จะประคองบุหงาผกาสวรรค์ ร่วมดำรงคงคู่อยู่ด้วยกัน ณ ถิ่นอันดามันตระการตา แต่เมื่อตื่นหลับใหลในคืนหนาว น้ำค้างพราวเปื้อนแสงจันทร์อันซีดปร่า ภาพห้วงฝันเลือนหายจากสายตา โอ้...บุหงาอันดามันฝัน....หรือจริง.
11 ธันวาคม 2546 13:05 น. - comment id 189737
ภาที่คุณใช้ งดงามครับ**** เยี่ยมจริงๆ
11 ธันวาคม 2546 13:25 น. - comment id 189743
^*^ ^*^ ^*^..เห็นด้วยกับความเห็นข้างบนค่ะ..^*^ อ่านแล้วให้หลงใหลไฝ่ฝัน อยากเห็นดอกไม้อันดามันดอกนี้จัง ^*^...................^_____^....................^*^
11 ธันวาคม 2546 16:45 น. - comment id 189781
เป็นยังไงนะ..บุหงาอันดามัน อยากเห็นจัง...
11 ธันวาคม 2546 17:35 น. - comment id 189804
หวานไพเราะเสนาะหูดูงามแสน ดั่งเมืองแมนหลับใหลในความฝัน รวยระรินกลิ่นบุหงาอันดามัน ชื่นใจพลันขออย่าเลือนและเคลื่อนคลา....ฯ บทกลอนหวานซึ้ง..ไพเราะ..นุ่มนวล..เยี่ยมมากค่ะ...แต่..ราชิกา..ก็ไม่เคยเห็น..บุหงาอันดามัน..เช่นกันค่ะ..อยากเห็นเหมือนกันนะคะ..คุณพรระวี..ลองนำรูปมาลงดูซิคะ..หลายๆคนจะได้ดูด้วยกันค่ะ.. .
11 ธันวาคม 2546 20:00 น. - comment id 189843
ร้อยเรียงภาษาได้งดงามเช่นเคยนะคะท่าน ว่าแต่อยากเห็นจังเลย ว่าบุหงาอันดามันที่ว่าจะงามขนาดไหน เอ...หรือว่าต้องหลับฝันถึงจะเห็นคะเนี่ย??
11 ธันวาคม 2546 22:50 น. - comment id 189962
อันดามันที่ฉันได้พบเห็น ก็สวยทุกเช้าเย็นที่เห็นอยู่ ในอันดามันที่คุณนั้นเฝ้าดู ฉันไม่รู้ไม่เห็นเป็นเช่นไร *-*เห็นแต่ทะเลอันดามัน ไม่เห็นบุหงาอันดามันเลยค่ะ ก็เลยอยากเห็นด้วยคน กลอนไพเราะและใช้ภาษาได้งดงามจริง ๆ ชอบค่ะชอบ*-*
12 ธันวาคม 2546 20:41 น. - comment id 190232
เรน..อยากเห็น..ทะเล.. สีฟ้า...ที่อ่อนโยน... ทรายขาว.. สะอาดตา... ..และดอกไม้..บุหงาอันดามัน.. ..แค่ในฝัน.. ...เรน...อิจฉาจัง... แวะ..ทักทาย..พี่ชายนะคะ...
13 ธันวาคม 2546 22:14 น. - comment id 190719
ขอบคุณ: 1.แทนคุณแทนไทย มิตรใหม่น้ำใจเหลือเฟือ 2.ท่านแนทตี้มิตรเก่าแต่ครั้งกระโน้น มิได้ละเลยในมิตรภาพตลอดมา 3.ท่านตะแหง่ว มิตรใหม่ผู้มีน้ำใจอีกท่าน 4.ท่านราชิกา ถ่ายเทความรู้สึกดีๆให้กันเสมอมา 5.ท่านส้มโอ มิตรเก่าน้ำใจดี 6.ท่านผู้หญิงไร้เงา อีกท่านหนึ่งที่เปี่ยมล้นในความเป็นมิตต่อกัน 7.น้องเรน น้องน้อยผู้น่ารักเสมอๆแห่งแดนเหนือ มิได้ลืมน้องคนนี้เลย เป็นคนแรกที่โพสต์ให้กำลังใจแก่พรระวี เมื่อครั้งแรกที่เข้ามาในไทยโพฯยังจดจำเสมอ
13 ธันวาคม 2546 22:26 น. - comment id 190725
งาม... :)
15 ธันวาคม 2546 11:50 น. - comment id 191375
อยากหลับฝันถึงบุหงาอันดามันมั่งจัง