ฟ้าหลังฝน ดลใจ ให้ความหวัง สร้างพลัง ด้วยศรัทธา ที่กล้าหาญ อย่าท้อแท้ ในทุกสิ่ง ที่แผ้วพาล เด่นตระหง่าน ด้วยความดี ที่คงทน จงเป็นดั่ง...ดอยสูง...สุดเสียดฟ้า จงหาญกล้า...ตรองตรึก...และฝึกฝน จงมุ่งมั่น...ฟันฝ่า..เพื่อปวงชน จงอดทน...ในสิ่งหวัง...ที่ตั้งใจ ขอจงเป็น เช่นดั่ง ดอกไม้บาน ชูกิ่งก้าน ล้อลม พรมฟ้าใส ให้ความสุข สดชื่น รื่นเริงใจ พร้อม..วันใหม่ ที่สวยสด และงดงาม....ฯ
20 พฤศจิกายน 2546 11:06 น. - comment id 183242
ขอรับความชื่นบานด้วยคน ฟ้าหลังฝนเป็นสิ่งสดใสของโลกอย่างหนึ่ง ขอชื่นชมท่านราชิกาที่สะกิดให้ผู้คนรับความสุขสมจากมุมมองนี้.
20 พฤศจิกายน 2546 11:39 น. - comment id 183251
ขอเป็นดอกหญ้าดอกเล็กๆ แต่เข้มแข็งเฉกเช่นต้นไม้ใหญ่ แม้ลมฝนพายุมาคราครั้งใด ยังหยัดยืนอยู่ได้ไม่โรยรา จะเกี่ยวกันมั้ยคะอิ อิ
20 พฤศจิกายน 2546 12:37 น. - comment id 183271
ฟ้าเป็นสิ่งมั่นคงและโปร่งใส ต้องมัวหม่นหมองไปเพราะเมฆฝน อุปสรรคผ่านมาต้องอดทน ในหมู่ชนต้องพบพาลระรานใจ หนีไม่พ้น ก็ต้องตั้งสติรับมือให้ได้ เหมือนกับ ฟ้า ไม่เคยกลัวเมฆฝน
20 พฤศจิกายน 2546 15:09 น. - comment id 183303
แด่ ...พี่ราชิกา ขอเธอเป็นเช่นฟ้านภาผ่อง ไร้เมฆหมองครองห่มมาข่มขาม จะขอเป็นเช่นเวหาสีฟ้าคราม ที่เรียบงามยามฟ้าทาสุรีย์ ขอเธอเป็นเช่นดาวสกาวผ่อง ที่พร่างพราวขาวครองผ่องราศี ระยิบระยับประดับฟ้าราษตรี แรงรังสีที่เจิดจ้าท้ามืดมน ขอเธอเป็นเช่นมาลีที่สวยสด งามช้อยชดสดหวานท้านลมฝน สะพรั่งบานหวานไหวในกมล มิร่วงหล่นกล่นดับกับพื้นไป ขอเธอเป็นเช่นดอยลอยเวหา สูงเสียดฟ้าตระหง่านมิหวั่นไหว แม้นพายุจู่โจมโถมเพียงใด มิหนีภัยหายหลบสยบมัน... น้องชาย :)
20 พฤศจิกายน 2546 15:29 น. - comment id 183308
น่ารักเช่นเคยค่ะ
20 พฤศจิกายน 2546 16:28 น. - comment id 183324
เค้าว่าฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ ^-^
20 พฤศจิกายน 2546 18:05 น. - comment id 183352
ฝนหยุดริน รุ้งทาบฟ้า พาสดใส ไม้ผลิใบ สดชื่น คืนสู่หลัง ฟ้าคราฝน ค้นหาตน ตามลำพัง มีพลัง ใจอดทน รอฝนซา ถ้าผนไม่หยุดก็ขอหลบฝนก่อนครับ ประเดี๋ยวตากฝนมาเป็นไข้ลำบากพี่ตุ้มอีกครับ ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังแรงใจที่ ง้างงัดแงะแง้มงอกเงยงดงามครับผม
20 พฤศจิกายน 2546 21:08 น. - comment id 183375
..อิอิอิ... ..เรนขำ.. พี่ชัยจัง... ง้างงัดแงะแง้มงอกเงยงดงาม.... .... ..ซาแว๊ปป...
20 พฤศจิกายน 2546 21:15 น. - comment id 183376
โห้ยย...นู๋เรน..ลืมได้งัย... ..หัวใจ..มัย ไม่จำ... ..เปิ่น ..เด่อด๊า.. น่าขำ... กลับมาย้ำ ..อีกที..คิดถึงพี่..คนดี..ที่สุดเอย.. แว๊ปป..
21 พฤศจิกายน 2546 01:19 น. - comment id 183450
ฟ้าหลังฝนดลใจให้สดชื่น ยิ้มระรื่นในตาเวลาเห็น ฟ้าหลังฝนช่างสวยเหมือนใจเป็น ดั่งได้เหมือนฟ้าแสนงามยามได้เจอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ ไม่ได้อ่านกลอนคุณพี่ราชิกามานานมากเลยในความรู้สึก แต่งบ่อย ๆ นะค่ะ จะติดตามผลงานค่ะ*-*
21 พฤศจิกายน 2546 13:17 น. - comment id 183513
***...คุณพรระวี...*** ขอมอบกำลังใจให้ด้วยความเต็มใจค่ะ....ขอบคุณมากนะคะ....เป็นอย่างไรบ้าง..สบายดีมั้ยคะ.. ***....คุณtiki...*** ขอบคุณมากนะคะ.. ***...คุณข้าวปล้อง...***เห็นด้วยมากค่ะ...ฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอ...
21 พฤศจิกายน 2546 13:19 น. - comment id 183516
***...คุณตะแหง่ว...*** แม้เป็นเพียงดอกไม้ดอกน้อยน้อย หากแต่พลอยแกร่งกล้าท้าลมฝน พายุโหมโถมมากล้าผจญ และสู้ทนหยัดอยู่คู่ความดี....ฯ ขอบคุณมากค่ะ
21 พฤศจิกายน 2546 13:23 น. - comment id 183523
***...คุณฤกษ์...*** นี่คือสัจจธรรมนำชีวิต ที่ลิขิตน้อมใจให้พบเห็น อุปสรรคหนักหนาพาลำเค็ญ ต้องใจเย็นสติรู้คู่ปัญญา....ฯ เราต้องเป็นเช่นดั่ง...ฟ้า..ที่ไม่กลัวเมฆฝน...นะคะ...คิดถึงค่ะ...สบายดีมั้ยคะ....
21 พฤศจิกายน 2546 13:28 น. - comment id 183530
***...คุณหมึกมรกต...*** ขอน้องเป็นเช่นดั่งเวหาหาว ส่องสกาวเช่นเดือนเตือนใจฝัน ดอย...น้องพี่..ต้องแข็งแกร่งและฝ่าฟัน พร้อมสานฝันที่สร้างไว้ให้เป็นจริง.....ฯ พี่ราชิกา...ดีใจมากที่..น้องชาย..กลับมา..ด้วยความเชื่อมั่น..พร้อมที่จะต่อสู้อุปสรรคทุกอย่าง...ด้วยจิตใจ..ที่เข้มแข็ง...พี่จะคอยเป็นกำลังใจให้....น้องชาย...นะคะ
21 พฤศจิกายน 2546 13:32 น. - comment id 183534
***...คุณชัยชนะ...*** ฝนหลังฟ้าพายุโหมโถมกระหน่ำ คราชอกช้ำหม่นหมองครองใจเหงา เมื่อฝนซาฟ้าสดใสดั่งใจเรา ทุกข์บรรเทาด้วยความหวังพลังใจ.....ฯ ส่งมอบกำลังใจ..ให้น้องชัย..นะคะ...
21 พฤศจิกายน 2546 13:36 น. - comment id 183538
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...*** ฟ้าหลังฝนดลใจให้ความสุข นิราสทุกข์สดชื่นเริงรื่นฝัน มีความรักมอบด้วยใจให้แก่กัน แม้นนานวันยังซาบซึ้งติดตรึงตรา....ฯ คิดถึง...น้องตูน..เช่นกันจ๊ะ...ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยมีเวลา...แต่ก็จะพยายามมาหาให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ...
21 พฤศจิกายน 2546 13:39 น. - comment id 183540
***....เรนจัง...คนดี...*** มาแซวพี่บ่อยๆ..ต้องตอบเป็นคนสุดท้าย....อิอิอิ...เด็กน้อยที่น่ารัก...ของพี่ราชิกา..และ..พี่ชายที่แสนดี..????พี่ก็คิดถึงเรนจังเช่นกันจ๊ะ...สบายดีมั้ยคะ....ห้าม!!!นอนดึกนะ...ถ้าพี่รู้...มีรายการทำโทษ...แน่นอน!!!!!...
21 พฤศจิกายน 2546 14:40 น. - comment id 183564
หากฟ้า หลังฝน ยังหม่นหมอง หัวใจ ยังต้อง สู้ใช่ไหม ราชิกา จะทำ เช่นไร บอกหน่อย ได้ไหม แล้วจะรอ ขอเป็นเพื่อน แวดวงน้ำหมึกนะครับ
21 พฤศจิกายน 2546 19:39 น. - comment id 183644
มีสติในกลอนเป็นมิตรแท้.....อิอิ แรงลมพัด แรงใจ ส่งไปถึง ด้วยจิตคนึง เพียรซึ้ง ในสติสอน หอมกฤษณา จากไพร ให้กำจร คำเว้าวอน ก่อนนอน ฝันดีเอย กลอนใจมั่นคงเหลือขอชมจากใจ....นิ
21 พฤศจิกายน 2546 20:20 น. - comment id 183656
***...คุณพิกุลทอง...*** แม้นหากฟ้าหลังฝนยังหม่นหมอง ค่อยตริตรองแก้ไขในปัญหา มีสติระลึกรู้อยู่ทุกครา ด้วยปัญญาค่อยค่อยคิดพินิจครวญ....ฯ การแก้ปัญหา..ต้องใจเย็นนะคะ...อย่าใช้อารมณ์ในการตัดสินใจ..มีสติ..แล้วใคร่ครวญให้ดีค่ะ....ขอต้อนรับ...เพื่อนใหม่...ด้วยความยินดียิ่งค่ะ...
21 พฤศจิกายน 2546 20:24 น. - comment id 183659
***...คุณน้ำ...*** ขอส่งมอบแรงใจให้ไปถึง ใครคนหนึ่งมิตรแท้แน่หนักหนา แม้นแสนไกลเพียงใม่นำพา สติมาน้อมที่ใจให้รำพึง....ฯ คิดถึง...เพื่อนกลอนคนเก่า...หายไปไหนนานจัง...ดีใจที่กลับมานะคะ....
10 ธันวาคม 2546 12:27 น. - comment id 189342
เป้นบทกลอนที่ไพเราะมากลองเขียนหนังสือกลอนดูสิคะปอคนหนึ่งล่ะจะซื้อมา