หยิบปากกามาจรดบนกระดาษ ห้องเกลื่อนกลาดด้วยรักและคิดถึง ฝากไปยังพระจันทร์ที่คำนึง คิดถึงกันบ้างไหมใจจันทร์เอย ความเงียบเหงาซึมแทรกอยู่ทุกที่ จันทร์เจ้านี้หนีหายไปไหนหนอ แสงดาวน้อยร่อยริบหรี่คงมิพอ จะห่อหุ้มเจ้าจันทร์ในวันไกล จันทร์ยังนิ่งมองดาวเพียงเงียบเงียบ หนาวเย็นเยียบถึงใจให้หวลถึง ดาวดวงน้อยรอคอยมิอาจดึง เอื้อมไม่ถึงแสงจันทร์ไม่หันมอง ...star..
16 พฤศจิกายน 2546 01:38 น. - comment id 182036
เปิดคอมมาพิมพ์อักษร เพื่อฝากงานกลอนให้เห็น เป็นอย่างนี้อยู่ทุกเช้าเย็น ด้วยว่าอักษราที่เห็นเน้นผูกพัน ***กลอนไพเราะดีค่ะ***
16 พฤศจิกายน 2546 07:35 น. - comment id 182059
ขอบคุณนักคนดีที่คิดถึง ใจคำนึงถึงพี่อยู่มิหาย แม้จะเศร้าเหงาจิตเพียงเดียวดาย ยังไม่ไร้พี่มาให้กำลังใจ ป.ล. ขอบคุณค่ะ ผู้หญิงไร้เงา
16 พฤศจิกายน 2546 17:17 น. - comment id 182175
แอบ มาอ่าน งาน กลอน ที่ สร้างสรรค์ นะคะ อิอิ ...
19 พฤศจิกายน 2546 21:48 น. - comment id 183172
ว้าว สุดยอด เหนือคำบรรยาย
19 พฤศจิกายน 2546 23:18 น. - comment id 183191
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่มาอ่านกัน เรียนหนักค่ะตอนนี้เลยแต่งได้น้อย^___^