ขอเป็นเพียงใบไม้ใบเล็กๆ ที่ได้อยู่ใกล้และดูแลต้นไม้ แม้ต้นไม้จะไม่เคยเห็นความสำคัญ ของใบไม้ใบนี้เลย...แม้แต่นิดเดียว เพลงใบไม้ไหวพลิ้วปลิวตามลม ท่วงทำนองพ้องบ่มเพื่อแมกไม้ แม้นเป็นเพียงหนึ่งน้อยในร้อยกาย คือใบไม้แห่งรักและภักดี หวังจะบังแสงกล้าครากลางวัน แม้นแสงนั้นแผดเผาให้ร้าวศรี หรือลมร้ายกรายกล้ำย้ำราวี ก็เพียงมีหวังว่าจะคุ้มครอง ถึงแม้นมีมากมายหลายใบบัง ขอเป็นเพียงหนึ่งยังที่คุ้มหมอง แม้วันหนึ่งปลิดใบตามครรลอง ยังหมายปองดูแลต้นให้พ้นภัย
พี่ดอกแก้ว 13 พ.ย. 2546 05:23 น. - ID 41366 
1020
20
0
13 พฤศจิกายน 2546 05:48 น. - comment id 181040
หน้าส่วนตัว
..ขอใบไม้...ใจดี..ให้เรนเยอะๆ....
..แบบมา..นั่ง..ตาแป๋ว...
...คิดถึง...ที่สุด...
..ดูแล...ตัวเอง..ด้วยนะคะ...
..นู๋เรน...เป็นห่วง...
...อย่าลืม...ห่มผ้า..หน้าหนาว....นะคะ...
(แอบดีใจเล็กๆ..ที่ได้มา..เป็นที่หนึ่ง...)..
แว๊ปป...
13 พฤศจิกายน 2546 06:57 น. - comment id 181047
ใบไม้อย่าปลิดอย่าปลิวไปไหนเลยนะคะ
13 พฤศจิกายน 2546 08:11 น. - comment id 181055
:)
13 พฤศจิกายน 2546 08:26 น. - comment id 181057
ใบไม้เพียงหนึ่งใบ... คุณค่า ความหมายช่างงดงามและยิ่งใหญ่ค่ะ
13 พฤศจิกายน 2546 10:28 น. - comment id 181070
เป็นเหมือนสิ่งหนึ่งที่ภักดีอยู่เสมอ... ฟังแล้วดูเศร้าๆ แต่บางคนอาจมีความสุขกับแค่นั้น.. มันน่าทรมานใจ เพราะต้นไม้มีใบมากมายเหลือเกิน แม้เราร่วงปลิดปลิวไปเมื่อไหร่ต้นไม้ยังแทบไม่รู้ว่ามีเราอยู่บนโลกนี้ด้วยซ้ำ ่อยากจะทำให้ตัวเองมีค่า มีความสำคัญสำหรับต้นไม้มากกว่านั้น อาจเป็นต้นเล็กๆก้อได้แต่เราก้อสำคัญ
13 พฤศจิกายน 2546 12:56 น. - comment id 181116
แต่งเก่งจังเลย.. **** เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ****
13 พฤศจิกายน 2546 13:20 น. - comment id 181125
เป็นใบไม้ มั่นคง ตรงต่อต้น ภักดีล้น ปกปัก คอยรักษา ช่วยบำรุง ปรุงอาหาร ทานเรื่อยมา แม้ร่วงลา เป็นปุ๋ยใส่ ให้เติบโต
13 พฤศจิกายน 2546 14:13 น. - comment id 181146
แม้เป็นเพียงใบเล็กกระจิดริด หากยังคิดคุ้มครองชีวิตหนึ่ง ผลิกลีบแย้มกลิ่นรำพึง เจ้าคะนึงอัปสรมิร่วงเอย
13 พฤศจิกายน 2546 15:48 น. - comment id 181165
แม้เป็นเพียงแค่ใบไม้ แต่ถ้าเธอไม่มีให้ฉันได้เห็น ก็คงเป็นต้นไม้ที่เหมือนตายทั้งเป็น ถ้าไม่มีใบไม้ให้เห็นเป็นแห้งตาย ***ถ้าต้นไม้ไม่มีใบ คงจะทำให้เหมือนต้นไม้ที่ตายแล้วหละค่ะ กลอนไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ***
13 พฤศจิกายน 2546 20:06 น. - comment id 181232
@...เรนน้อย... มานั่งตาแป๋วอยู่นี่เอง หาตัวมาตั้งนาน.. นึกว่าลอยไปกับกระทงเสียแล้ว... ขอบคุณมากจ้า.... และก็ให้หอมทีนึงเพื่อเป็นรางวัลที่มาเป็นคนแรก..อิอิ... อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยเหมือนกันนะ ก็ไม่สบายอยู่บ่อยๆเหมือนกันนี่
13 พฤศจิกายน 2546 20:13 น. - comment id 181235
@..tiki... จะห้ามไม่ให้ไม้ผลัดใบได้อย่างไรคะ ไหนจะแรงลมอีก ได้แต่ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเพื่อให้คุ้มค่ากับที่มีโอกาสค่ะ ขอบคุณมากค่ะ..คุณทิกี้
13 พฤศจิกายน 2546 20:17 น. - comment id 181236
@...ผีขี้เมา.. ไม่พูดไม่จา...แต่ก็ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจ
13 พฤศจิกายน 2546 20:18 น. - comment id 181237
@...วาพราว... ขอบคุณที่แวะมาอ่าน..สวัสดีค่ะ
13 พฤศจิกายน 2546 20:20 น. - comment id 181239
@..weenie.... การเรียกร้องต้องการด้วยขานคำ ให้เขาจำจดไว้ในคุณค่า อาจไม่ได้ดั่งประสงค์ตรงจินตา หากสร้างค่าอย่างสงบ..จะสบใจ ขอบคุณที่มาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ ขอให้สำเร็จในสิ่งที่มุ่งหวังนะคะ
13 พฤศจิกายน 2546 20:25 น. - comment id 181241
@...เส้นไหมสีเงิน... ขอบคุณมากค่ะ
13 พฤศจิกายน 2546 20:28 น. - comment id 181242
@...ชัยชนะ... ทุกอณูอยู่เพื่อสร้างไม่ร้างลา เพิ่มคุณค่าให้ผู้อื่นได้ชื่นหรรษ์ อยู่ใกล้ชิดช่วยเหลือและแบ่งปัน มอบชีวีพลีเพื่อพันธุ์แห่งความงาม
13 พฤศจิกายน 2546 20:30 น. - comment id 181245
@....น้องจ๋า.... ทำหน้าที่พลีตนบนความรัก ด้วยพร้อมพรักมอบไว้ให้คุณค่า เพียงหนึ่งน้อยแต่ไม่ด้อยชีวา ปรารถนาเป็นส่วนหนึ่งซึ่งห่วงใย ขอบคุณมากค่ะน้องจ๋า...
13 พฤศจิกายน 2546 20:33 น. - comment id 181247
..เรน..รักพี่ดอกแก้ว..ที่สุดเลยคะ..
13 พฤศจิกายน 2546 20:34 น. - comment id 181249
..กุหลาบ..ของเรน...
13 พฤศจิกายน 2546 20:35 น. - comment id 181250
@..ผู้หญิงไร้เงา... ใบเล็กๆเป็นใบเลี้ยงที่เคียงต้น ร่วมตั้งตนบนผืนหล้าคราแรกเผย แม้นจะร่วงเพราะเวลาได้ผ่านเลย ก็ยังเคยเป็นใบให้คุณงาม สวัสดีค่ะน้องตูน..กลอนมีความหมายดีมากค่ะ
13 พฤศจิกายน 2546 20:40 น. - comment id 181253
@...เรนน้อย... ขอบคุณมากจ้า.... พี่ดอกแก้วก็รักและเป็นห่วงน้องเรนมากเช่นกัน มาคอยดูอยู่เสมอ แม้ว่าจะไม่มีแรงฝากข้อความเอาไว้ ..ขอบคุณจากใจจริงๆทุกๆครั้งที่แวะไปเยี่ยมถึงบ้าน.. ..กุหลาบมากมายที่ฝากไว้ให้ที่บ้านหลังโน้น... โดยเฉพาะกุหลาบสองดอกที่คู่กัน ..จำได้หรือเปล่า.. และรวมทั้งดอกทิวลิป ...ยกให้เรนทั้งหมด ..แทนความรักจากพี่ดอกแก้วนะจ๊ะ... ....ตอนนี้พี่ดอกแก้วรู้สึกมีความสุขมากๆ และก็อยากให้เรนน้อยมีความสุขมากๆเช่นกันจ้ะ
14 พฤศจิกายน 2546 00:36 น. - comment id 181328
=^-^= เกินบรรยายขอรับ ....
14 พฤศจิกายน 2546 01:37 น. - comment id 181345
อ่านแล้วอบอุ่นแท้ครับ..มารับดอกไม้ไว้ในจินต์ครับ คลาอรุณ อร่ามรุ่ง รวงแสงทอง ฝากจินต์ปอง สุขสม สายลมไหว อบอุ่นท่าน ครูธรรม พัดโบกไกว หนึ่งแรงใจ ธรรมา ล้ำฉ่ำทรวง อณูแสงทอง สาดส่อง ต้องแหล่งหล้า พระธรรมา ท่านสอน สว่างจิตฉัน ดุจพฤกษา ต้องพิรุณ ผลิแย้มวัน ใบไม้นั้น ณ.เนา มิรู้ลืม
14 พฤศจิกายน 2546 02:00 น. - comment id 181352
ล้ำค่ากว่าคำใบไม้แก้ว เพริศแพร้วดั่งเพชรพราว สกาวเกินกว่าดาวรุ้งเรียว เกี่ยวสายใจสายใยรักด้วยคุณธรรมและความดี..พี่เป็นยิ่งกว่าดอกไม้แก้วดอกไม้เพชรสว่างกลางใจเราทุกดวงใจค่ะพี่ พุดรักพี่ค่ะและห่วงใยมาก รักษาตัวนะคะ ด้วยรักและรัก
14 พฤศจิกายน 2546 13:19 น. - comment id 181436
ลมหายใจล่วงหล่นของคนชรา เหมือนใบไม้ในป่าที่หลุดหาย ใบไม้หล่นในป่าเพียงหนึ่งใบ คนแก่ตายหนึ่งคนเขาสนใย..... ชาวแอสกิโมถ้าคนแก่ฟันฟางใช้ประโยชน์ไม่ได้ขบหนังสัตว์ให้นิ่มใช้เป็นเครื่องนุ่งห่มไม่ได้ลูกหลานก็จะไม่เอาไปด้วยปล่อยให้แข็งตายเป็นเหยื่อหมาป่า อิอิ เหมือนใบไม่ล่วงในป่าหนึ่งใบ
18 พฤศจิกายน 2546 20:05 น. - comment id 182792
@...4051... ไม่ยอมลงชื่อมา..อิอิ ขอบคุณมากค่ะ ที่ไม่ยอมบรรยาย
18 พฤศจิกายน 2546 20:47 น. - comment id 182805
@..น้ำ... อุ่นหัวใจในพฤกษาคราลมโบก เพราะใบโยกลมจึงเย็นเป็นสุขเหลือ ใบและกิ่งก่อกระแสความจุนเจือ ร่วมกันเอื้อลำต้นบนโลกงาม ขอบคุณมากค่ะ.น้ำใจ..ที่ไหลแวะเวียนมาให้ชื่นหัวใจเสมอ
18 พฤศจิกายน 2546 20:52 น. - comment id 182806
@...น้องพุดที่รัก.. ขอบคุณมากนะคะ เพียงคำสั้นๆไม่กี่ทำ ... ก้ทำให้ใจดวงนี้มีกำลังขึ้นมากมาย มีความอบอุ่นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ขอบคุณในความเป็นน้องและมิตรรักแห่งบ้านกลอนไทยหลังนี้ค่ะ ..จะพยายามดูแลสุขภาพให้ดีที่สุดค่ะ...
18 พฤศจิกายน 2546 21:02 น. - comment id 182807
@...ฤกษ์.. ใบไม้ร่วงลงพื้นอยู่ดื่นดิน คือใบสิ้นความสดงดความใส แต่เคยมีอดีตที่เกรียงไกร คือได้เป็นบางใบที่บดบัง ..ขอบคุณมากค่ะที่แวะมา.และก็ความรู้ใหม่ เอสกิโม..น่าสงสารจังเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
