เพียงเพื่อหัวใจ..หามาให้คุณ

พี่ดอกแก้ว

ขอเป็นเพียงใบไม้ใบเล็กๆ 
ที่ได้อยู่ใกล้และดูแลต้นไม้
แม้ต้นไม้จะไม่เคยเห็นความสำคัญ 
ของใบไม้ใบนี้เลย...แม้แต่นิดเดียว 
เพลงใบไม้ไหวพลิ้วปลิวตามลม 
ท่วงทำนองพ้องบ่มเพื่อแมกไม้ 
แม้นเป็นเพียงหนึ่งน้อยในร้อยกาย 
คือใบไม้แห่งรักและภักดี 
หวังจะบังแสงกล้าครากลางวัน 
แม้นแสงนั้นแผดเผาให้ร้าวศรี 
หรือลมร้ายกรายกล้ำย้ำราวี 
ก็เพียงมีหวังว่าจะคุ้มครอง 
ถึงแม้นมีมากมายหลายใบบัง 
ขอเป็นเพียงหนึ่งยังที่คุ้มหมอง 
แม้วันหนึ่งปลิดใบตามครรลอง 
ยังหมายปองดูแลต้นให้พ้นภัย 
				
comments powered by Disqus
  • เรนน้อย..ของใครร่า...

    13 พฤศจิกายน 2546 05:48 น. - comment id 181040

    ..ขอใบไม้...ใจดี..ให้เรนเยอะๆ....
            ..แบบมา..นั่ง..ตาแป๋ว...
        ...คิดถึง...ที่สุด...
       ..ดูแล...ตัวเอง..ด้วยนะคะ...
             ..นู๋เรน...เป็นห่วง...
         ...อย่าลืม...ห่มผ้า..หน้าหนาว....นะคะ...
        (แอบดีใจเล็กๆ..ที่ได้มา..เป็นที่หนึ่ง...)..
                   แว๊ปป...
  • ทิกิ tiki (ลืมลงทะเบียน)

    13 พฤศจิกายน 2546 06:57 น. - comment id 181047

    ใบไม้อย่าปลิดอย่าปลิวไปไหนเลยนะคะ
  • ผีขี้เมา

    13 พฤศจิกายน 2546 08:11 น. - comment id 181055

    :)
    
    
  • วาพราว

    13 พฤศจิกายน 2546 08:26 น. - comment id 181057

    ใบไม้เพียงหนึ่งใบ...
    คุณค่า  ความหมายช่างงดงามและยิ่งใหญ่ค่ะ
    
    
    
  • weenie

    13 พฤศจิกายน 2546 10:28 น. - comment id 181070

    เป็นเหมือนสิ่งหนึ่งที่ภักดีอยู่เสมอ... ฟังแล้วดูเศร้าๆ แต่บางคนอาจมีความสุขกับแค่นั้น.. มันน่าทรมานใจ  เพราะต้นไม้มีใบมากมายเหลือเกิน  แม้เราร่วงปลิดปลิวไปเมื่อไหร่ต้นไม้ยังแทบไม่รู้ว่ามีเราอยู่บนโลกนี้ด้วยซ้ำ ่อยากจะทำให้ตัวเองมีค่า มีความสำคัญสำหรับต้นไม้มากกว่านั้น  อาจเป็นต้นเล็กๆก้อได้แต่เราก้อสำคัญ
  • เส้นไหมสีเงิน (ไม่ได้ล๊อคอินเข้าน่ะค่ะ)

    13 พฤศจิกายน 2546 12:56 น. - comment id 181116

    แต่งเก่งจังเลย..
      **** เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ****
  • ชัยชนะ

    13 พฤศจิกายน 2546 13:20 น. - comment id 181125

    เป็นใบไม้ มั่นคง ตรงต่อต้น
    ภักดีล้น ปกปัก คอยรักษา
    ช่วยบำรุง ปรุงอาหาร ทานเรื่อยมา
    แม้ร่วงลา เป็นปุ๋ยใส่ ให้เติบโต
    
    
  • independent

    13 พฤศจิกายน 2546 14:13 น. - comment id 181146

    แม้เป็นเพียงใบเล็กกระจิดริด
    หากยังคิดคุ้มครองชีวิตหนึ่ง
    ผลิกลีบแย้มกลิ่นรำพึง
    เจ้าคะนึงอัปสรมิร่วงเอย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 พฤศจิกายน 2546 15:48 น. - comment id 181165

    แม้เป็นเพียงแค่ใบไม้
    แต่ถ้าเธอไม่มีให้ฉันได้เห็น
    ก็คงเป็นต้นไม้ที่เหมือนตายทั้งเป็น
    ถ้าไม่มีใบไม้ให้เห็นเป็นแห้งตาย
    
    ***ถ้าต้นไม้ไม่มีใบ  คงจะทำให้เหมือนต้นไม้ที่ตายแล้วหละค่ะ  กลอนไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:06 น. - comment id 181232

    @...เรนน้อย...
    
    มานั่งตาแป๋วอยู่นี่เอง
    หาตัวมาตั้งนาน..
    นึกว่าลอยไปกับกระทงเสียแล้ว...
    
    ขอบคุณมากจ้า....
    และก็ให้หอมทีนึงเพื่อเป็นรางวัลที่มาเป็นคนแรก..อิอิ...
    
    อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยเหมือนกันนะ
    ก็ไม่สบายอยู่บ่อยๆเหมือนกันนี่
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:13 น. - comment id 181235

    @..tiki...
    
    จะห้ามไม่ให้ไม้ผลัดใบได้อย่างไรคะ
    ไหนจะแรงลมอีก
    ได้แต่ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเพื่อให้คุ้มค่ากับที่มีโอกาสค่ะ
    
    ขอบคุณมากค่ะ..คุณทิกี้
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:17 น. - comment id 181236

    @...ผีขี้เมา..
    
    ไม่พูดไม่จา...แต่ก็ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:18 น. - comment id 181237

    @...วาพราว...
    
    ขอบคุณที่แวะมาอ่าน..สวัสดีค่ะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:20 น. - comment id 181239

    @..weenie....
    
    การเรียกร้องต้องการด้วยขานคำ
    ให้เขาจำจดไว้ในคุณค่า
    อาจไม่ได้ดั่งประสงค์ตรงจินตา
    หากสร้างค่าอย่างสงบ..จะสบใจ
    
    ขอบคุณที่มาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ
    ขอให้สำเร็จในสิ่งที่มุ่งหวังนะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:25 น. - comment id 181241

    @...เส้นไหมสีเงิน...
    
    ขอบคุณมากค่ะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:28 น. - comment id 181242

    @...ชัยชนะ...
    
    ทุกอณูอยู่เพื่อสร้างไม่ร้างลา
    เพิ่มคุณค่าให้ผู้อื่นได้ชื่นหรรษ์
    อยู่ใกล้ชิดช่วยเหลือและแบ่งปัน
    มอบชีวีพลีเพื่อพันธุ์แห่งความงาม
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:30 น. - comment id 181245

    @....น้องจ๋า....
    
    ทำหน้าที่พลีตนบนความรัก
    ด้วยพร้อมพรักมอบไว้ให้คุณค่า
    เพียงหนึ่งน้อยแต่ไม่ด้อยชีวา
    ปรารถนาเป็นส่วนหนึ่งซึ่งห่วงใย
    
    ขอบคุณมากค่ะน้องจ๋า...
    
  • rain..

    13 พฤศจิกายน 2546 20:33 น. - comment id 181247

    ..เรน..รักพี่ดอกแก้ว..ที่สุดเลยคะ..
  • rain..

    13 พฤศจิกายน 2546 20:34 น. - comment id 181249

    ..กุหลาบ..ของเรน...
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:35 น. - comment id 181250

    @..ผู้หญิงไร้เงา...
    
    ใบเล็กๆเป็นใบเลี้ยงที่เคียงต้น
    ร่วมตั้งตนบนผืนหล้าคราแรกเผย
    แม้นจะร่วงเพราะเวลาได้ผ่านเลย
    ก็ยังเคยเป็นใบให้คุณงาม
    
    สวัสดีค่ะน้องตูน..กลอนมีความหมายดีมากค่ะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    13 พฤศจิกายน 2546 20:40 น. - comment id 181253

    @...เรนน้อย...
    
    ขอบคุณมากจ้า....
    พี่ดอกแก้วก็รักและเป็นห่วงน้องเรนมากเช่นกัน
    มาคอยดูอยู่เสมอ แม้ว่าจะไม่มีแรงฝากข้อความเอาไว้
    ..ขอบคุณจากใจจริงๆทุกๆครั้งที่แวะไปเยี่ยมถึงบ้าน..
    
    ..กุหลาบมากมายที่ฝากไว้ให้ที่บ้านหลังโน้น... 
    โดยเฉพาะกุหลาบสองดอกที่คู่กัน ..จำได้หรือเปล่า..
    
    และรวมทั้งดอกทิวลิป ...ยกให้เรนทั้งหมด ..แทนความรักจากพี่ดอกแก้วนะจ๊ะ...
    
    ....ตอนนี้พี่ดอกแก้วรู้สึกมีความสุขมากๆ และก็อยากให้เรนน้อยมีความสุขมากๆเช่นกันจ้ะ
    
    
    
    
  • 4501

    14 พฤศจิกายน 2546 00:36 น. - comment id 181328

    =^-^=
    
    เกินบรรยายขอรับ ....
  • น้ำ

    14 พฤศจิกายน 2546 01:37 น. - comment id 181345

    อ่านแล้วอบอุ่นแท้ครับ..มารับดอกไม้ไว้ในจินต์ครับ
    
    คลาอรุณ อร่ามรุ่ง รวงแสงทอง
    ฝากจินต์ปอง สุขสม สายลมไหว
    อบอุ่นท่าน ครูธรรม พัดโบกไกว
    หนึ่งแรงใจ ธรรมา ล้ำฉ่ำทรวง
    
    อณูแสงทอง สาดส่อง ต้องแหล่งหล้า
    พระธรรมา ท่านสอน สว่างจิตฉัน
    ดุจพฤกษา ต้องพิรุณ ผลิแย้มวัน
    ใบไม้นั้น ณ.เนา มิรู้ลืม
  • พุด

    14 พฤศจิกายน 2546 02:00 น. - comment id 181352

    ล้ำค่ากว่าคำใบไม้แก้ว
    เพริศแพร้วดั่งเพชรพราว
    สกาวเกินกว่าดาวรุ้งเรียว
    เกี่ยวสายใจสายใยรักด้วยคุณธรรมและความดี..พี่เป็นยิ่งกว่าดอกไม้แก้วดอกไม้เพชรสว่างกลางใจเราทุกดวงใจค่ะพี่
    พุดรักพี่ค่ะและห่วงใยมาก
    รักษาตัวนะคะ
    ด้วยรักและรัก
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    14 พฤศจิกายน 2546 13:19 น. - comment id 181436

    ลมหายใจล่วงหล่นของคนชรา
    เหมือนใบไม้ในป่าที่หลุดหาย
    ใบไม้หล่นในป่าเพียงหนึ่งใบ
    คนแก่ตายหนึ่งคนเขาสนใย.....
    
    ชาวแอสกิโมถ้าคนแก่ฟันฟางใช้ประโยชน์ไม่ได้ขบหนังสัตว์ให้นิ่มใช้เป็นเครื่องนุ่งห่มไม่ได้ลูกหลานก็จะไม่เอาไปด้วยปล่อยให้แข็งตายเป็นเหยื่อหมาป่า อิอิ เหมือนใบไม่ล่วงในป่าหนึ่งใบ
  • พี่ดอกแก้ว

    18 พฤศจิกายน 2546 20:05 น. - comment id 182792

    @...4051... ไม่ยอมลงชื่อมา..อิอิ
    
    ขอบคุณมากค่ะ ที่ไม่ยอมบรรยาย
    
  • somebody

    18 พฤศจิกายน 2546 20:47 น. - comment id 182805

    @..น้ำ...
    
    อุ่นหัวใจในพฤกษาคราลมโบก
    เพราะใบโยกลมจึงเย็นเป็นสุขเหลือ
    ใบและกิ่งก่อกระแสความจุนเจือ
    ร่วมกันเอื้อลำต้นบนโลกงาม
    
    ขอบคุณมากค่ะ.น้ำใจ..ที่ไหลแวะเวียนมาให้ชื่นหัวใจเสมอ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    18 พฤศจิกายน 2546 20:52 น. - comment id 182806

    @...น้องพุดที่รัก..
    
    ขอบคุณมากนะคะ
    เพียงคำสั้นๆไม่กี่ทำ ...
    ก้ทำให้ใจดวงนี้มีกำลังขึ้นมากมาย
    มีความอบอุ่นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
    ขอบคุณในความเป็นน้องและมิตรรักแห่งบ้านกลอนไทยหลังนี้ค่ะ
    
    ..จะพยายามดูแลสุขภาพให้ดีที่สุดค่ะ...
  • พี่ดอกแก้ว

    18 พฤศจิกายน 2546 21:02 น. - comment id 182807

    @...ฤกษ์..
    
    ใบไม้ร่วงลงพื้นอยู่ดื่นดิน
    คือใบสิ้นความสดงดความใส
    แต่เคยมีอดีตที่เกรียงไกร
    คือได้เป็นบางใบที่บดบัง
    
    ..ขอบคุณมากค่ะที่แวะมา.และก็ความรู้ใหม่ เอสกิโม..น่าสงสารจังเลยค่ะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน