ยังคอย

สายรุ้ง

นกน้อยเจ้าคอยคู่   จับนิ่งอยู่บนสายไฟ
นั่งคอยว่าเมื่อไหร่        เจ้าจอมใจถึงจะมา
     จริงจริงไม่เคยจับ    เพราะอาจดับถึงชีวา
หากไฟลุกขึ้นมา            ท่วมกายาชีวาตน
      ไฟฟ้ารัดวงจร         แม่งามงอนคงได้ยน
ไฟรักปักษ์อกคน          ต้องทุกทนจนเกือบตาย
      ทำไมต้องมีรัก        สุดห้ามหักกับหัวใจ
เกิดเป็นลูกผู้ชาย         หากมัวอายอดได้เมืย
      ทุกข์จริงนะน้องเจ้า  ร่างกายเรามันผันแปร
ทำใจไม่ได้แย่            แน่แล้วน้องสทั้งสองเรา
     จงเตรียมใจไว้ก่อน   เมื่อสีบรอนบนเส้นผม
มันหงอกเป็นสีเทา         ใจของเราไม่รานรน
     นี่แหละชีวิตคู่          คิดคิดดู่น่ารำคาญ
อยู่เดียวเปลี่ยวสังขาร   นานนานเข้าเหงาจริงจริง
     ตกลงเอาไงแน่        เดี๋ยวแก่ไม่ทันกาล
เลือกไปเดี๋ยวขึ้นคาน    เดี๋ยวลูกหลานจะทันเรา				
comments powered by Disqus
  • ตะแหง่ว

    5 พฤศจิกายน 2546 14:39 น. - comment id 178788

    เอ.....สายรุ้งอยู่อารมณ์ไหนเนี่ย..อิอิ
    ถึงเวลามันคงมาเองมั้ง...ตะแหง่วว่า
  • แอ็ปเปิ้ล

    5 พฤศจิกายน 2546 19:24 น. - comment id 178868

    หากชีวิตต้องเกาะเกี่ยวกับคานทอง
    ก็จะยอมให้มันเป็นไปอย่างนั้น
    หากชีวิตนี้หาใครจริงใจไม่ได้สักวัน
    ก็จะเกาะเกี่ยวมันให้แนบแน่นทบทวี
    
    อยู่คนเดียวโดดโดด ไม่โลด  ไม่โผน
    ไม่เกี่ยว ไม่ข้อง  ไม่รบกวนใคร...อิอิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 พฤศจิกายน 2546 06:18 น. - comment id 178984

    จองไว้นานนักหนา
    จนเวลาได้เลยล่วง
    แต่ตอนนี้ไม่ต้องห่วง
    เพราะคานทองคล้องบ่วงตลอดกาล
    
    ***ขึ้นคานมานานแล้วค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน