ดาวและเพื่อน

เสี้ยว

อาทิตย์จ้าว เจ้าโคจร ร่อนผ่านฟ้า
ดวงดารา เคยจ้าส่อง ก็ลับหาย
ดาวสู้แดด ที่แผดเผา ให้เปล่าดาย
แม้เลือนหาย แต่สถิต ณ ที่เดิม
เพื่อนคือสิ่ง มองมิเห็น เช่นดาวส่อง
แต่ยังท่อง ล่องลอบพบ ลอบส่งเสริม
แม้มิเห็น เพื่อนยืนยิ้ม ณ จุดเดิม
แต่เพื่อนเพิ่ม แรงใจให้ ได้ถึงตัว				
comments powered by Disqus
  • ไม่ๆบอก

    1 ตุลาคม 2544 13:19 น. - comment id 13421

    เพราะค่ะ..อย่างงี้ A*
  • เงา

    2 ตุลาคม 2544 07:43 น. - comment id 13443

    โห ลอบมาบอกเราบ้างจิเหงาจัง
  • นิติ

    2 ตุลาคม 2544 22:39 น. - comment id 13482

    อ่านกลอนของเสี้ยวทำให้มีกำลังใจในการเรียนมากขึ้นครับ ช่วงนี้สอบไม่ค่อยมีเวลามาแต่งกลอนเลย
  • jakkajee

    3 ตุลาคม 2544 00:33 น. - comment id 13499

    เสี้ยวคือใครเหรอ
    เขียนกลอนแบบประมาณว่าแนะนำตัวเองมั่งดิอยากรู้จักอ่ะนะจ๊ะ ^_^
  • คนที่ชอบกลอน

    8 ตุลาคม 2544 12:17 น. - comment id 14075

    เก่งจริงเลย คิดได้ยังไงเนี่ย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน