ห้วงหุบผาพาใจให้ไหวหวั่น มีหุบเหวมากั้นระหว่างผา ความสูงเสียดเบียดยอดสิขรา มีรอยแยกแตกค่าให้ห่างพลัน กลายเป็นดินถิ่นแดนแสนน่ากลัว ความสูงชันผันตัวเป็นช่วงชั้น เหมือนกับความเคลือบแคลงแหนงใจกัน มาบี้บั่นใจทะนงตรงสองใจ ให้ห่างเหินเมินหน้าคราปวดร้าว และแข็งกร้าวต่อกันนั่นไฉน สร้างแนวผาขีดรอบกรอบฤทัย ใจสองใจมีช่องว่างห่างฤดี สานรอยใจด้วยใยรักอีกครั้ง ลืมที่พลั้งพลาดก่อนผ่อนวิถี เริ่มต้นให้โอกาสอีกสักที ขึงสะพานรักนี้เพื่อเชื่อมใจ
พี่ดอกแก้ว 22 ก.ย. 2546 12:15 น. - ID 39282 
957
27
0
22 กันยายน 2546 12:27 น. - comment id 169723
โกรธร้อยปีอย่ามาดีร้อยชาติ กลอนบทนี้กินขาดดีกันได้ พี่ดอกแก้วสรรค์สร้างกำลังใจ ใครโกรธใครเชิญอ่านกานต์จรุง.... มาทักทายน่ะครับ
22 กันยายน 2546 12:44 น. - comment id 169730
ไพเราะและความหมายดีจังค่ะ
22 กันยายน 2546 13:34 น. - comment id 169739
สะพานสาน เชื่อมปรองดอง สองฟากฝั่ง ถ้าหันหลัง ให้กัน ไร้ความหมาย หันหน้าเดิน เข้าหากัน ประสานใจ ให้สดใส เหมือนวันวาน ที่หวานทรวง
22 กันยายน 2546 13:43 น. - comment id 169742
เมื่อช่องว่างของหัวใจทิ้งช่วงห่าง ฉันก็คว้าง อ้างว้าง กลางลมหนาว ขึงสะพานของใจเราให้ได้ก้าว สู่ฝันบนดวงดาวอีกครั้งนะคนดี ซึ้งจังคะพี่ดอกแก้วความหมายเยี่ยมเลยชอบคะ
22 กันยายน 2546 15:11 น. - comment id 169758
ใจสองดวงดังบ่วงห่วงช่องว่าง มากลั้นกลางระหว่างรักเธอฉัน เหมือนอยู่คนละฝั่งฟากทางกัน อยากให้สองเรานั้นขึงสะพานสานหัวใจ เพราะค่ะ...พี่ดอกแก้ว
22 กันยายน 2546 18:57 น. - comment id 169796
ขึงสะพานให้คงมั่น กล่อมความผูกพันให้ยืนยาว สานรอยต่อที่ปวดร้าว ให้กลับคืนแก่สองใจ
22 กันยายน 2546 20:42 น. - comment id 169821
@...ฤกษ์... ความเปราะบางระหว่างใจใครสองคน คือขาดความอดทนและฟุ้งซ่าน ถือศักดิ์ศรีทั้งที่ใจนั้นร้าวราน ทำลายกาลหวานล้ำให้ช้ำใจ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
22 กันยายน 2546 20:44 น. - comment id 169822
@..น้องอ้อม.. ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์เจียดเวลาอ่านหนังสือ แวะมาเชียร์กัน .... ขอให้จำแม่นๆนะคะสอบคราวนี้
22 กันยายน 2546 20:47 น. - comment id 169823
@...ชัยชนะ.... ทอดสะพานเชื่อมใจในสัมพันธ์ อย่าหุนหันบั่นรักที่สูงค่า สิ้นสะพานร่วงลงตรงหุบผา สิ้นชีวาจากรักชักสะพาน ขอบคุณที่มาแจมนะคะน้องชายคนใจดี
22 กันยายน 2546 20:51 น. - comment id 169825
@...แอ๊ปเปิ้ล... ระหว่างใจคล้ายทางยาวสาวไม่ถึง ให้คะนึงถึงรอยเก่าที่เฝ้าหวัง ต่อสะพานสานเชือกใหม่ใจจริงจัง อีกสักครั้งขอเชื่อมไว้เคียงใจเรา ขอบคุณมากค่ะน้องแอ๊ปเปิ้ล
22 กันยายน 2546 20:57 น. - comment id 169828
@...ตะแหง่ว... เคยห่างไกล...แต่ใช้ใจสร้างสะพาน เพียงไม่นานก็ชิดใกล้ใจร่วมฝัน จากฝั่งหนึ่งสู่ฝั่งหนึ่งซึ้งใจกัน ได้มีวันที่ร่มใจใช้สะพาน ขอบคุณนะคะตะแหง่ว..ที่แวะมาเชียร์
22 กันยายน 2546 21:00 น. - comment id 169830
@...น้องจ๋า.. ใช้ความรักถักเป็นสาย เรียงร้อยไว้แทนเชือกขึง ความอดทนคือพื้นตรึง ระหว่างเชือกขึง..กลายเป็นสะพาน ขอบคุณที่แวะมานะคะ ..สอบคราวนี้ขอให้ได้คะแนนดีๆนะน้องจ๋า
22 กันยายน 2546 21:26 น. - comment id 169837
เมื่อปล่อยเรือเคว้งคว้างกลางคลื่นซัด มิประหวัดถึงคนที่หม่นไห้ ทรนงมิคร่ำครวญหวลต่อไป ชักสะพานสายไยนั้นกลับคืน :) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ..
22 กันยายน 2546 21:40 น. - comment id 169844
@...น้องอัลมิตรา... เมื่อสะพานสายใยไม่มีเหลือ เพราะใยเยื่อหมดไปไม่คิดฝืน ต้องเข้มแข็งแกร่งใจไม่กลับคืน แม้นขมขืนก็ต้องยอมพร้อมทะนง ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ... (ใจเด็ดดีจังเลยนะคะ)
22 กันยายน 2546 21:53 น. - comment id 169851
เคยยินดีมีคนร่วมคัดท้าย แต่กลับกลายแปรอื่นมิชื่นหา จวบบัดนี้ผ่านไปหลายเพลา ใจที่ล้าก็แกร่งดุจแรงเดิม คืนนี้จะอยู่กันตรงนี้ดีไหมคะ จนกว่าเน็ตตัด ..
22 กันยายน 2546 22:04 น. - comment id 169855
@...น้องอัลมิตรา... เหมือนฉากเก่าคราวใจไม่รู้คิด เห็นเป็นมิตรสนิทใจจึงใฝ่หา พอเปลี่ยนฉากแปรไปในหน้าตา จึงรู้ว่าคือละครที่สอนใจ ได้ค่ะ..จนกว่าเน็ตจะตัดนะคะ
22 กันยายน 2546 22:12 น. - comment id 169857
คำสัญญาเป็นเพียงลมปากเป่า รักกลับร้าวตรมจิตคิดหมองหม่น นี่แหละหนาคุณค่าความเป็นคน มิหลุดพ้นความลวง..ว่าห่วงนาง
22 กันยายน 2546 22:23 น. - comment id 169863
คำสัญญามีค่าเวลาหนึ่ง ไม่อาจถึงนิรันดร์ดังฝันหา อย่าร้าวใจในความไร้สัจจา คงมีคนหนึ่งข้างหน้า...ที่พูดจริง ..นะคะ... ไม่มีสิ่งใดเหมือนกันทุกอย่างหรอกค่ะ ประวัติศาสตร์อาจซ้ำรอยแต่ก็ไม่ได้เหมือนกันเสียทั้งหมด ...แต่น้อยครั้งนักที่ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย
22 กันยายน 2546 22:44 น. - comment id 169882
:) ไปตามดักจับคนค่ะ เลยพลาดไปนิด ..แหะ แหะ... มีเชือกไหมคะ จะทำบ่วงค่ะ
22 กันยายน 2546 22:50 น. - comment id 169885
จับได้ยังคะ... ไม่มีเชือกค่ะ ..แต่จะเอาใจช่วย.. วันนี้เน็ตค่อนข้างช้า..มากเลยนะคะ ...
22 กันยายน 2546 22:58 น. - comment id 169889
อื้อ เต่าเรียกพี่ ..เนอะ พี่ดอกแก้ว อัลมิตราไม่ได้เคืองเขานะคะ แบบว่า ไม่ใช้วิธีนี้คงไม่ออกมา เลยขุดบ่อไว้ค่ะ
22 กันยายน 2546 23:06 น. - comment id 169898
ในที่สุด ...เสือก็ตกถัง..สมปรารถนา แล้วจะทำอย่างไรให้กลายเป็นแมวล่ะคะคราวนี้.. น่ารักจังกับอารมณ์กลอนที่ชวนวูบวาบ..แสนงอน.. แฟนๆเลยมาให้กำลังใจกันเพียบชิดขอบเวทีเลยนะคะ
22 กันยายน 2546 23:28 น. - comment id 169914
... ๕ ๕ ๕ ... สมควรงอนอยู่นะคะ พี่ชายย่องมาดูด้วยค่ะ คนเรานี่ก็แปลกนะคะ ทั้งที่รู้จักกันแสร้งเหมือนไม่รู้จัก ใกล้กันแค่กระจกกั้นแต่เหมือนไกลกัน .. อัลมิตราไม่เคยทำแบบนี้กับเพื่อน จึงหวังว่า..ไมตรีที่ได้รับมา จะไม่ปนเปื้อนแปลกปลอม ค่ะ
22 กันยายน 2546 23:40 น. - comment id 169921
อัลมิตราที่งดงามและน่ารัก คำว่า ...ไมตรี..ไม่มีแปลกปลอมหรอกค่ะ แต่อาจเปลี่ยนแปลงได้..ในบางเวลา อย่างกลายเป็นเต๊ะท่า ..หรือแสนงอน ก็ได้นะคะ กระจกก็เลยกลายเป็นขอบฟ้าเขาเขียวไป .. บางทีก็คล้ายดวงดาวกับดอกดิน... เฮ้อ! ว่าเข้าไปนั่น..
23 กันยายน 2546 00:03 น. - comment id 169939
ทอดสะพานตรงกลางนานรออยู่ ไม่มีผู้ใดก้าวมาหาก่อน ยื้อกันไปแย่งกันมาทำท่างอน จนตะวันรอนเริ่มร้อนมา อารมณ์ปรวนรวนเร่จบเห่แล้ว คนเป็นแถวรอข้ามเรียกถามหา เหตุไฉนไม่ยอมข้ามไม่เจรจา มากทีท่ามากลีลาย่อมเสียความ บางสิ่งบางอย่างต้องรีบทำ มัวแต่รอเวลา หรือรอให้ใครทอดสะพานไปหาใคร อาจทำให้จบลงตรงที่โศกนาฎกรรมหรือความเสียใจ รักก็เช่นเดียวกันนั้น....สะพานทอดวางแล้วว่าจะเดินไปสู่ฝั่งใจ หรือจมลำน้ำตา จะแก้ยังไงละทีนี้ บทกวีน่ารักครับให้แง่คิดเหมาะสมหรับหนุ่มสาวที่กำลังบึ้งตึงกัน ณ วินาทีนี้
23 กันยายน 2546 00:15 น. - comment id 169948
ขึงสะพานรักนี้เพื่อเชื่อมใจ เพื่อสานต่อสายใยใจเป็นห่วง ขึงสะพานรักไว้เพื่อเชื่อมรักร้าวรักลวง ให้กลับมาเป็นดวง...เหมือนดั่งเดิม ***เป็นกลอนที่ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
23 กันยายน 2546 09:11 น. - comment id 170002
ขอยืมไม้หน้าสาม มาตีก้น ลำน้ำน่านหน่อยค่ะ ฐานเหน็บแนม ... ๕๕๕
23 กันยายน 2546 09:53 น. - comment id 170011
พี่อัล ผมแพ้ไม้เรียวครับ ไม้หน้าสามหน่ะใหญ่ไปครับ อิอิ
23 กันยายน 2546 12:49 น. - comment id 170051
@..น้องอัลมิตรา ...บุรุษแห่งสายน้ำ อย่าเพิ่งทะเลาะกันซิ เดี๋ยวหานวมให้ก่อน ..ค่อยขึ้นชกยกหน้า นะๆ
23 กันยายน 2546 13:06 น. - comment id 170054
@...ผู้หญิงไร้เงา... เชื่อมเฉพาะใจดีที่มีรัก ให้ตระหนักไมตรีที่เคยใกล้ เพราะเสียดายเวลาคราผ่านไป เก็บเยื่อใยหวานหวานผสานรัก ขอบคุณนะคะน้องตูนที่แวะมาตอนดึกดื่น ชักสงสัยแล้วซิว่าทำอะไรอยู่ ..จึงมาเอาป่านนี้
23 กันยายน 2546 14:24 น. - comment id 170068
ไม้หน้าสามน่ะ เหมาะสำหรับลำนำน่านแล้วล่ะ ส่วนอีกคน (หวังว่าคงแอบอ่านตามเคย) ต้องใช้ท่อนซุงกระทุ้งพุงซะ .. :) อย่าเพิ่งตกใจนะคะ พี่ดอกแก้ว หยอกกันแบบหยอดน้ำข้าวต้มค่ะ ..
23 กันยายน 2546 16:47 น. - comment id 170097
@..น้องอัลมิตรา.. งั้นก็แถมหมอนให้อีกใบแล้วกัน ...หมอนรางรถไฟน่ะ จะได้มีเครื่องมือสำรองไงคะ.... แต่ว่า มีบอร์ดี้การ์ดติดหนึบอย่างนี้ ... จะเอาไปหยอดน้ำข้าวต้มทำไมล่ะคะ ... ให้ไปซื้อโอเลี้ยงดีกว่าเนอะ
23 กันยายน 2546 23:29 น. - comment id 170152
๕ ๕ ๕ ..พี่ดอกแก้วน่ารักจัง ทำให้อัลมิตราอารมณ์ดีแล้ว ค่ะ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
