ละอองดาวพราวฟ้า กระพริบพาใจฝัน ดาริกานับร้อยพัน รายเรียงกันเต็มทะเล สะท้อนคลื่นแสงงาม รังสียามที่หันเห สื่อใจให้ทุ่มเท มอบความรักมาทักดาว ห่างไกลใต้ผืนฟ้า เจิดนภาอยู่กลางหาว โปรดจำไว้ทุกคราว ว่าใจหนึ่งซึ่งภักดี รอดาวอยู่บนดิน แม้นไร้สิ้นในศักดิ์ศรี ยังพร้อมจะยอมพลี มอบชีวีแด่ดวงใจ
พี่ดอกแก้ว 20 ก.ย. 2546 10:59 น. - ID 39202 
1037
15
0
20 กันยายน 2546 11:30 น. - comment id 169239
พี่ดอกแก้วแต่งกลอนและรูปภาพน่ารักจังคะ
20 กันยายน 2546 11:45 น. - comment id 169242
ม่านฟ้าทะเลดาว ละอองพราวทอแสง นับร้อย-พัน การแสดง ดาวขับแข่งประดับใจ ฝากรักมาทักดาว ทุกค่ำคราวมองฟ้าไกล แม้เอื้อมคว้าเกินคว้าไขว่ ด้วยศรัทธาใจ ขอมอบเพียงดาว สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว วาพราวมอบรอยยิ้มทักทายในสายวันเสาร์ค่ะ ^____________^
20 กันยายน 2546 12:45 น. - comment id 169248
ดาวหล่นลงพื้นดิน รอเธอสิ้นในศักดิ์ศรี ต้องรออีกกี่ปี จึงยอมพลีทั้งกายใจ ความหวังช่างแล้งฝัน แสงดาวพลันลับเลือนไกล หายลับในแนวไม้ เกิดมาใหม่ฤาได้ชม.....
20 กันยายน 2546 13:22 น. - comment id 169251
ดาวจ๋า...อยู่ไหน อยู่ไกลไหมจ้ะ พี่ขอแอบเก็บสักดวงได้หรือเปล่า น่าน่ะดาว.. ขอดวงๆๆ เชอะไม่เอาอย่างอื่นน่ะ..... เพ้อไปได้เรา
20 กันยายน 2546 13:59 น. - comment id 169259
หลายครั้งหลายคราที่เราเอาดาว และทะเลมาแทนสัญลักษณ์ แห่งความรักและความอ้างว้างห่วงหา หากว่าวันหนึ่งสิ้นไร้สิ่งเหล่านี้แล้ว เราจะเอาสิ่งไหนมาทดแทนได้กันหนอ ฉันวอนดาวและทะเลมาเห่กล่อม เป็นเพื่อนนอนอ้างว้างกลางทรายขาว ไม่มีเสียงเคียงตอบจากดวงดาว เหนื่อยแล้วเจ้าใครๆ เอาไปเป็น ขอเป็นดาวที่สกาวบนฟากฟ้า ให้หมู่ปลาว่ายว่องส่องทางเห็น ไม่อยากเป็นตัวแทนความลำเค็ญ ไม่อยากเป็นตัวแทนความระทม เสียงกระซิบแบบคิดหวนกลับแทนดาวในวันนี้ว่า ดาวอยากจะเป็นสิ่งที่เราให้เค้าเป็นหรือไม่ แสดงความคิดเห็นร่วมนะครับพี่ดอกแก้วบนหนทางนี้มีแง่มุมลุ่มลึกให้เราคิดขบกันเยอะแยะมากมาย เพียงมุ่งกระเทาะเปลือกและแลกเปลี่ยนแนวคิดซึ่งกันและกันครับ ด้วยรักและรักในมิ่งมิตรวงศ์วานบ้านเรือนไทยเสมอมา
20 กันยายน 2546 15:35 น. - comment id 169289
ดาราเจิดจ้านัก ฉันประจักษ์พราวนภา หลงใหลในชีวา แค่ยลตาชื่นฉ่ำใจ
20 กันยายน 2546 15:39 น. - comment id 169293
@...ขอบคุณมากค่ะแอ๊ปเปิ้ล... เป็นคำชมที่ให้กำลังใจมากๆๆๆ
20 กันยายน 2546 15:47 น. - comment id 169295
@....วาพราว.... ฟากฟ้าดาราพราว ละครดาวออกแสดง ชาวดินที่สิ้นแรง หมายแสงดาวคลายหนาวใจ คนท้อรอดูดาว เพื่อสืบสาวความสดใส คนสู้รอดูใจ เร่งศรัทธาไปคว้าดาว มารับรอยยิ้มกว้างๆของวาพราว ขอบคุณมากนะคะ
20 กันยายน 2546 16:50 น. - comment id 169304
@..ฤกษ์... รอดาวเฝ้าแต่รอ รอจนท้อขอชมดาว รออย่างใจราญร้าว รอให้ดาวหล่นลงดิน หล่นแล้วคงร่วงลับ มิอาจกลับคืนสู่ถิ่น ใจหายมิวายสิ้น ไม่ใชดินรองรับดาว ...ฤกษ์..รอแบบเหงาๆ แถมจะผิดหวังด้วยนะคะ เป็นอีกมุมมองที่น่าสนใจมากค่ะ
20 กันยายน 2546 16:58 น. - comment id 169306
@...โกโรโกโส... มาแบบประชดประชัน อยู่ไหนนั่นล่ะดวงดาว คงเห็นแต่สาวสาว เพ้อเป็นดาวกันทั้งเมือง ..ใช่ไหมล่ะ ตลกดีจัง.. ขอบคุณนะคะ
20 กันยายน 2546 17:36 น. - comment id 169310
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... ดาวสะท้อนย้อนความถามปัญหา เหตุไฉนดาราเขาจึงหมาย มอบให้เป็นผู้วิเศษอย่างมากมาย ฝากภาระวุ่นวายให้ดูแล ทะเลเลียบริมฝั่งตั้งคำถาม ใครกันที่นิยามน้ำกระแส ที่ทุกข์โศกโชคร้ายคราปรวนแปร หรือสุขแท้คราสงบจบคลื่นลม ..เป็นการให้มุมมองที่แตกต่าง ..ที่น่าสนใจมากค่ะ ..เพราะการที่เรากำหนดบางสิ่ง แท้จริงสิ่งนั้นใช่ต้องการเป็นไปตามที่เรากำหนดหรือไม่ ..แม้กระทั่งมนุษย์ด้วยกัน ..ที่บางครั้งเราบอกว่าคนนี้เก่ง เป็นฮีโร่ ..พึงพาอาศัยได้ ..แท้จริงเขาผู้นั้นต้องการตำแหน่งที่เรามอบให้หรือเปล่า การเสนอมุมมองเช่นนี้เป็นเรื่องของปัญญาชนิดหนึ่งนะคะ ...และเป็นเรื่องของคุณธรรมอีกด้วย ..ที่ไม่ชมชอบการบังคับฝืนใจ ..ในเผด็จการ .. การอ่านบทกวี เป็นสิ่งที่ท้าทายสติปัญญาของผู้อ่านอย่างมากมาย ... บางทีก็เห็นเพียงแค่ความหมายในตัวอักษร ..บางท่านก็มองได้ทะลุปรุโปร่งถึงสัจธรรม ... ผู้สร้างเพียงสร้างสิ่งหนึ่ง ที่อาจไม่เกิดประโยชน์แก่ใครเลยก็ได้ แต่ผู้เสพคือผู้ที่จะได้รับประโยชน์เหล่านั้น มากบ้างน้อยบ้างตามกำลังแห่งการขบคิด เหมือนกับหลายครั้งที่..บุรุษแห่งสายน้ำ...และอีกหลายๆท่าน สามารถเข้าใจได้ตรงตามสภาพธรรมที่ซ่อนอยู่ในบทกลอน มิใช่เพียงเปลือกนอกเท่านั้น ... และอีกหลายๆท่านก็สามารถให้มุมมองของตนที่ต่างกันออกไปตามสไตล์ของตนอย่างน่าชื่นชม คุณค่าแห่งตาพิเศษเช่นนี้ เป็นที่ชื่นชมอยู่ในใจเสมอมา .... บ้านเรือนไทยแห่งนี้คือที่สร้างสรรค์คุณค่าของมิ่งมิตรอย่างไร้เขตจำกัดจริงๆ ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมเยือนและทักทายด้วยบทกวีที่มีค่า ...
20 กันยายน 2546 17:41 น. - comment id 169311
@...ชัยชนะ... เมตตาพาแจ่มใส สว่างใจไม่ครวญคร่ำ ร้อยดาวสาวลำนำ ความชื่นฉ่ำยามค่ำคืน สวัสดีค่ะหนุ่มอารมณ์ดีที่มากไมตรียิ่งนัก มาทักกันสั้นๆวันละบทสองบท ... ช่วยให้รูสึกสดชื่นมากเลยจ้ะที่ได้พบกัน ..ได้พบกับน้ำใจงามๆที่รินไหลไม่หยุดหย่อนนั่นไง
20 กันยายน 2546 21:24 น. - comment id 169344
อยากเป็นดาวสกาวฟ้า เฉกเวลาสุขปองสม ดาราหมื่นแสนระทม เพราะฉันนั้นร้าวรนอยู่ภายใน ดาวเจิดแสงหม่นหมอง ร่าวร้องพร่ำเพ้อไฉน โหยหากำลังใจ แต่ที่ได้คืออะไรกัน . . . .
20 กันยายน 2546 21:54 น. - comment id 169346
หน้าส่วนตัว
ผู้หญิง.. ที่อ่อนโยน...
เรนพบ เธอที่นี่...
เธอมี ..น้ำใจ.. มากค่า..ยิ่งใหญ่...
..มีเมตตา.. พร้อมเข้าใจ...
..ฝัน..ของใครๆ...
..เธอให้... ความรู้สึกดีๆ...
..เรน..ชอบเธอจัง...
อยากรั้ง.. บอกแม่..
..เธอไม่เคย..อ่อนแอ...
..ที่แน่ๆ.. เรนไม่เห็น เธอ..แพ้ใคร...
....เรน..ขออนุญาต แจมนะคะ...
21 กันยายน 2546 00:07 น. - comment id 169376
@...น้องจ๋า... ดาวริบหรี่ที่ฟ้า หลั่งน้ำตาถามดิน ความระทมหลั่งริน จนอาบสิ้นรัศมีดาว ผู้คนหมายพึงพา ดาวอ่อนล้าและปวดร้าว หรุบแสงแสดงพราว ด้วนร้าวในดาริกา ขอบคุณมากนะคะน้องจ๋า มาตั้งคำถามไว้แบบนี้.... คงจะมีคำตอบให้กันนะคะ..เป็นอีกมุมที่น่ามองอีกแล้วค่ะ อย่าลืมพักผ่อนบ้างนะคะน้องจ๋า..
21 กันยายน 2546 00:18 น. - comment id 169378
@...เรนน้อย... เด็กน้อยที่แสนดี ได้พบที่นี่..ที่หัวใจ เด็กที่ดูสดใส ยิ่งภายในยิ่งงดงาม มากด้วยความใฝ่รู้ ช่างมองดูและช่างถาม ช่างตั้งคำนิยาม ช่างถอดความจากอารมณ์ เด็กน้อยที่มีฝัน มาดหมายมั่นให้งามสม สำเร็จน่าชื่นชม และนิยมกตัญญุตา... เรนน้อยที่น่ารักยิ่งนัก โลกที่กว้างใหญ่มีบทเรียนมากมายให้ทำความรู้จัก ด้วยความรู้จักคิดและวางตน พี่ดอกแก้วเชื่อว่า เด็กน้อยๆคนนี้ ..จะมีมุมมองของใจที่งดงามยิ่ง ทั้งเพื่อส่วนตนและส่วนรวม ...ขอเป็นกำลังใจให้เรนน้อยสามารถสร้างสรรค์ประโยชน์จากโลกที่กว้างใกญ่ให้แก่ตนเองได้อย่างที่สุดนะคะ .. ขอบคุณที่แวะมาคุยกันนะจ๊ะน้องเรน
21 กันยายน 2546 02:56 น. - comment id 169433
รอมองดาวยามกลางคืน แม้หลับยังทนฝืนตื่นมองหา กลัวไม่เห็นดาวน้อยลอยนภา จึงได้ตื่นมามองดาวทุกคราเวลาค่ำคืน ***กลอนไพเราะแถมภาพน่ารักมากเลยค่ะ***
21 กันยายน 2546 22:42 น. - comment id 169624
@...ผู้หญิงไร้เงา... รอถามข่าวจากดาวบนฟ้าไกล ฝากหัวใจไปกระพริบระยิบฟ้า ส่งประกายไอรักล้อมดารา เพื่อว่าคิดถึงคะนึงใจ ...ขอบคุณนะคะน้องตูน... นอนดึกมากๆรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
2 ตุลาคม 2546 19:23 น. - comment id 171630
แสงดาวสาดทอเจิดจ้า เทียบแข่งมนตราราตรีกาล เกิดละอองสีขาวพระพราวพร่าง เป็นกลุ่มพรายดาวแพรวพรรณ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
