ยังไงก็แพ้แก่ชะตา
เพชรพรรณราย
...............จะสร้างใหม่กี่ครั้ง มันก็พังเหมือนเดิม
สุดท้ายที่ทำได้ ก้มหน้ายอมจำนน..........
ก้าวต่อไปอย่างไรใจมันท้อ
ยากจะต่อเติมสร้างก่อร่างใหม่
เพราะมันสิ้นไปแล้วในหัวใจ
ที่ก้มให้ในชะตาพาชิวี
ก็ทุ่มเททุกอย่างสร้างหมดสิ้น
เหงื่อไหลรินแทบสิ้นกายสลายนี่
ผลที่ได้ให้เห็นเป็นเช่นนี้
คงยากที่วิธีผันให้ฝันคืน
แม้แต่แรงพยุงกายหายไปหมด
ใจสลดกายหมองต้องขมขื่น
เมื่อมันท้อต่อชะตาพากล้ำกลืน
คงยากฝืนยืนหยัดจัดเหมือนเดิม
แพ้คือแพ้แก้ใหม่คงไม่ได้
ต้องยอมให้ในความจริงสิ่งที่เสริม
แม้ความฝันสรรสร้างทางเพิ่มเติม
ก็เหมือนเดิมเหมือนเริ่มแรกที่ทำมา
แล้วจะฝืนยืนทำไมให้ซ้ำรอย
จะสักร้อยพันครั้งที่ปราถนา
สุดท้ายแล้วแน่วแน่แพ้ทุกครา
จะอุตสาห์พยายามเพื่ออะไร
คงก้มหน้ารับกรรมยอมจำนน
สร้างหลายหนจนหมดแรงแสดงได้
ผลที่เห็นเป็นเช่นเก่าทุกครั้งไป
คงทำใจไว้เพียงนี้ที่ใจตรม