จากภาพหนึ่ง ซึ่งสว่าง กลางดวงจิต เป็นนิมิต มหัศจรรย์ ให้กังขา อนุสรณ์ ของความรัก สองวิญญา กษัตริย์ตรา แห่งโยนก นครไกล อาณาจักร ล้านนา คราก่อนนั้น ศกหนึ่งพัน สี่ร้อย ที่สดใส พังคราช เป็นกษัตริย์ ของชาวไทย โอรสใน คือพระเจ้า พรหมกุมาร อภิเษก สมรส กับธิดา สุดโสภา ราชนิกูล ผู้กล้าหาญ ร่วมครองรัก ด้วยความสุข มาช้านาน จวบถึงกาล ต้องมาพราก จากไกลกัน ด้วยเพราะขอม ยกทัพหน้า มาประชิด คร่าชีวิต ชาวโยนก ให้อาสัญ พังคราช พร้อมบุตรา จอมราชัน หนีได้พลัน เหลือเพียงข้าฯ ธิดานาย ถูกกวาดต้อน เป็นเชลย และจับขัง เปรียบเหมือนดั่ง คนไร้ค่า น่าใจหาย ทรมาน ทนทุกข์ยิ่ง ทั้งใจกาย รักมิคลาย สวามี ที่จากจร.....ฯ
13 กันยายน 2546 14:31 น. - comment id 167516
เพราะคับ.. ..แต่งเก่งจังเลย ผมอยากแต่งได้อย่างงี๊มั่ง แต่ก็เน่าทู๊กที. เลย.^_^
13 กันยายน 2546 15:19 น. - comment id 167549
กราบงามๆขอบพระคุณค่ะพี่ราชิกาแทบหัวใจนะคะ เห็นชื่อเรื่องและชื่อของผู้แต่งแล้ว ก็รีบเปิดเข้ามาทันทีเลยค่ะ เพราะรู้สึกใจเต้นตึ้กๆว่า ..พี่เขาเขียนให้ตามคำสัญญาหรือเปล่าน๊า? ดีใจๆๆๆๆ มากค่ะที่ได้อ่าน และก็ซึ้งในน้ำใจของพี่คนดีคนนี้ที่ไม่ลืมคำสัญญา เริ่มเรื่องในสถานการณ์คับขัน... จะติดตามอ่านต่อไปค่ะพี่
13 กันยายน 2546 15:42 น. - comment id 167566
อ่า กลอนอย่างนี้ ชอบครับ ชอบ
13 กันยายน 2546 19:41 น. - comment id 167617
มาติดตาม ความของ รักสองภพ ได้ประสพ พบเรื่องราว คราวครั้งหลัง ช่างเขียนได้ ไพเราะ เหมาะเจาะจัง ขอตามฟัง อ่านทุกบท จนหมดตอน ( มีกี่ตอนครับพี่ตุ้ม )
14 กันยายน 2546 06:02 น. - comment id 167650
grikเพราะมากค่ะจะตามติดค่ะ
14 กันยายน 2546 06:42 น. - comment id 167664
เป็นการแต่งกลอนที่ดีมาก เป็นของฝากที่มากค่า เป็นของขวัญที่ดีมีราคา และเป็นอะไรที่ดีมากมายเลยจ๊ะคนดี ***กลอนบทนี้ไพเราะมากเลยค่ะคุณพี่ราชิกา คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
14 กันยายน 2546 07:18 น. - comment id 167678
...อรุณสวัสดิ์ค่ะ.. ..บทกลอน..ไพเราะมาก.. นะคะ.. .. คิดถึง..
14 กันยายน 2546 14:32 น. - comment id 167737
ในความฝันบรรจบได้พบรัก แต่ต้องพรากเพราะกรรมมานำหนุน ด้วยกรรมดีเคยสร้างไว้เป็นทุน พอเกื้อกูลคลายทุกข์พอสุขใจ..... ตามอัตภาพ...ของคนตกทุกข์ได้ยาก
14 กันยายน 2546 18:28 น. - comment id 167773
****...คุณรักคุณคับ...**** แต่งบ่อยๆ..น้องก็จะเก่งจ๊ะ...พี่ชื่นชมผลงานน้องเช่นกันจ๊ะ... ****....คุณเมจิคเชี่ยน..**** ขอบคุณมากค่ะที่ชื่นชม...และแวะเข้ามาทักทาย...
14 กันยายน 2546 18:34 น. - comment id 167774
****....คุณชะเอม...*** กลอนบทนี้...แต่งให้น้องชะเอม..นะจ๊ะ...ตามสัญญาที่พี่เคยให้ไว้....พี่ไม่เคยลืมนะคะ...หากแต่..ภาระหน้าที่มากเกินไป...จึงไม่มีเวลาจ๊ะ.. เพื่อน้อง...พี่ทำได้ค่ะ...กลัวน้องชะเอม..จะไม่มาอ่านน่ะซิจ๊ะ...พอทราบว่าเข้ามา..พี่ก็ดีใจจ๊ะ..เป็นปลื้ม..ทั้งผู้ให้...และผู้รับ..จริงเปล่าจ๊ะ..อิอิ...
14 กันยายน 2546 18:39 น. - comment id 167775
****....คุณชัยชนะ...*** รักสองภพบรรจบกันพลันให้คิด จากนิมิตสู่ความจริงทุกสิ่งสรร สื่อรักครองคล้องหทัยไว้ร่วมกัน ฝากรักมั่นจวบถึงวันฟ้ามลาย.....ฯ มีทั้งหมด 3 ตอน..เจ้าค่ะ...น้องชัย...(ขออภัย..พี่ตุ้มอาจจะ in เกินไปจ๊ะ )....ไม่ว่ากันนะ..คิดถึงชัยชนะนะจ๊ะ....
14 กันยายน 2546 18:43 น. - comment id 167776
****...คุณtiki...***ขอบคุณมากค่ะ...อย่าลืม..ติดตามตอนที่ 2 นะคะ... ****....คุณเรนจัง...สวัสดีจ๊า...ขอบคุณมากจ๊ะที่ชื่นชม...คิดถึงนู๋เรนจังนะจ๊ะ...
14 กันยายน 2546 18:47 น. - comment id 167777
****....คุณผู้หญิงไร้เงา...**** บทกวีกานท์กลอนอักษรสาส์น เยาวมาลย์คนดีที่ห่วงหา เป็นของขวัญแห่งดวงใจให้น้องยา ราชิกามอบให้หญิงไร้เงา.....ฯ ขอบคุณน้องตูนมากจ๊ะ....พี่ตุ้ม..ก็คิดถึงงงงงงงง..มากกกก...เช่นกันจ๊า....
14 กันยายน 2546 18:52 น. - comment id 167778
****....คุณฤกษ์...**** ในนิมิตปรากฎเห็นเป็นดั่งภาพ ให้ซึ้งซาบยังกลัวเกรงไม่ห่างหาย พิษความรักประจักษ์แจ้งไม่แคลงคลาย พรากเพียงกายหากดวงใจยังใฝ่ปอง.....ฯ สงสารตัวเองด้วยอ่ะ...สงสารคุณฤกษ์ด้วยนะ...