โลกนี้..ที่เป็นจริง

พี่ดอกแก้ว

สีน้ำตาลก้านแห้งแข็งกระด้าง 
ใบเขียวบางกลายกรอบรอบไร้สี 
กลีบดอกคล้ำกล้ำกลืนฝืนมาลี 
กลิ่นเคยมีหมดหอมให้ดอมดม 
เพียงเวลาผ่านมาไม่นานนัก 
ดอกไม้รัก....จากฤดีที่สุขสม 
ก็หมดสิ้นสีงามไม่น่าชม 
เหลือเพียงซากอารมณ์เคยสมใจ 
เกิดจากกาลเวลาพาเปลี่ยนแปลง 
จึงแสดงความจริงสิ่งควรไข 
เมื่อมีช่วงอ่อนหวานซ่านฤทัย 
ก็อาจมีช่วงใหม่ที่ขมทรวง 
จงตักตวงความดีนาทีทอง 
อย่านั่งมองทุกสิ่งอย่างแหนหวง 
ดุจมาลีมีค่าลดาดวง 
พริบตาร่วงหล่นสิ้นไร้อินทรีย์				
comments powered by Disqus
  • พุด

    11 กันยายน 2546 06:29 น. - comment id 166873

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=513
     สายน้ำไม่ไหลกลับ   
    วงศ์จันทร์ ไพโรจน์ : : Key Am  
    สาย น้ำเชี่ยวโกรกไหล
    วกวนแล้วไหล ไป
    ไหลไปแล้วไม่กลับมา
    คิด เปรียบไปก็คล้ายเหมือนว่า
    รักเอยไม่คืนหวนมา
    จากลาไปยังหนใด
    คิด ถึงเมื่อก่อนเคย
    รักฉันเป็นสุขเอย
    ไหนเลยจึงต้องจากไกล
    คอย เฝ้าคอยคร่ำครวญหวนไห้
    รักเอยจากไปแล้วไย
    จากไปเหมือนสายน้ำวัง
    ร้าง ไปร้างไกลสุดหวัง
    ล่องลอยไปไกลเหมือนดัง
    สู่วังแม่เอยสายชล
    ฉัน สิยังคร่ำครวญเพ้อบ่น
    ไหว้วอนให้สายน้ำวน
    ช่วยดลให้รักฉันคืน
    เขา คงไม่กลับมา
    หัวใจพร่ำเพรียกหา
    น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน
    นอนหลับตาต้องผวาตื่น
    สายน้ำไม่เคยไหลคืน
    ไม่คืนเสียแล้วรักเอย
    
    เขา คงไม่กลับมา
    หัวใจพร่ำเพรียกหา
    น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน
    นอนหลับตาต้องผวาตื่น
    สายน้ำไม่เคยไหลคืน
    ไม่คืนเสียแล้วรักเอย
    คงไม่คืนเสียแล้วรักเอย... 
    
  • ชัยชนะ

    11 กันยายน 2546 08:20 น. - comment id 166893

    ขมและหวาน ล้วนพานพบ ประสบฉัน
    มารำพัน ความจริง สิ่งรักษา
    ความหวานคลาย ง่ายจัง พลั้งพลาดมา
    ขมนั้นหนา เพื่อนแสนดี ที่ไม่เชิญ
    
    
  • รักคุณคับ

    11 กันยายน 2546 08:51 น. - comment id 166899

    อนิจจังชีวิต...
       พูดอีกก็ถูกอีกอ่ะแหละคับ
    ชีวิตก็แค่นี้เอง..
      แต่งได้ดีมากคร๊าบผม..
    ^_^
  • บุรุษแห่งสายน้ำ

    11 กันยายน 2546 10:45 น. - comment id 166918

    หลักธรรมชาติเราบังอาจมองไม่เห็น
    ไม่เห็นเช่นไม่เห็นชาติวาดเอาไว้
    หลับตาพริ้มบิดเบือนตามความนัย
    พอคิดได้สัจธรรมล้ำมาแล้ว
    
    เราจึงทุกข์จึงเศร้าไม่เข้าใจ
    เหตุไฉนจึงร่วงเหตุใดแผ่ว
    มิใช่หรือหลักความจริงที่คงแนว
    สำนึกแล้วน้อมน้ำเข้าสั่งใจ
    
    พี่ดอกแก้วครับ บทกวีที่มากมายด้วยหลักธรรมบ่มแฝงไว้อย่างน่าอัศจรรย์นั้น ผมยกให้พี่นะครับ  ในบ้านรือนไทยหลังนี้ไม่มีใครเทียบพี่ดอกแก้วอีกแล้วครับ
    
    
  • independent

    11 กันยายน 2546 12:10 น. - comment id 166947

    แม้ฤดีเหี่ยวเฉาให้หมองจิต
    เหมือนฅนผิดบาปหนาระอาศัลย์
    ให้ร่วงโรยลงดินถูกคะยั้น
    ด้วยโทษทันจากสวรรค์ชีวาลัย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กันยายน 2546 22:14 น. - comment id 167081

    กาลเวลาเปลี่ยนแปลงยังแหนงจิต
    เมื่อต้องไร้คู่เคียงชิดเคยฝันหา
    เหมือนก่อนเก่าเรามีเขาใกล้กายา
    แต่ตอนนี้เขาหนามาลาไกล
    
    ***เป็นกลอนที่สื่อความหมายได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 22:45 น. - comment id 167110

    @...น้องพุดที่รักคะ..
    
    เป็นไปตามบทเพลงที่นำมาฝากไว้
    แม้นจะเป็นเพลงที่พ้นสมัยแต่ความหมายก็ไม่เคยพ้นไปจากใจที่ซึมซับนะคะ
    
    ขอบคุณมากค่ะน้องรัก
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 22:50 น. - comment id 167115

    @...ชัยชนะ...
    
    มีสองรสสองอย่างทางชีวิต
    ทั้งถูกผิดสมหวังและผิดหวัง
    มีโอกาสหมดโอกาสพินาศพัง
    จะหมายยังสิ่งใดให้ตรองการณ์
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 22:55 น. - comment id 167118

    @...รักคุณคับ..
    
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาชมบทกวีลักษณะนี้
    ดีใจมากค่ะทีแวะมา
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 23:01 น. - comment id 167123

    @...บุรุษแห่งสายน้ำ..
    
    ลำดับแรกต้องแจกใจให้ทราบชัด
    เพื่อฝึกหัดตรองธรรมนำความหมาย
    กระเทาะเปลือกเลือกแก่นอย่าคืนคาย
    เรียนความจริงสิ่งไม่ตายในบทธรรม
    
    ...เป็นธรรมดาค่ะบุรุษแห่งสายน้ำ..ที่คนเรามักจะพร่ามัวในสายตา ..ก็เพราะขาดปัญญากันเป็นส่วนมาก ..หากมีสายตามที่สดใสแล้วใจก็จะสุขได้โดยใช้แว่นธรรมค่ะ ....ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 23:07 น. - comment id 167129

    @...น้องจ๋า..
    
    ยังมีช่วงต่อไปในชีวิต
    ให้ลิขิตความงามตามใจฝัน
    สิ่งที่เฉาไปแล้วก็ช่างมัน
    ยังมีวันปลูกขึ้นใหม่ให้งดงาม
    
    สวัสดีค่ะน้องจ๋า ..อย่าเฉานักนะคะ
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 23:09 น. - comment id 167131

    @...ผู้หญิงไร้เงา..
    
    ก่อนจะพบก็คือเดี่ยวที่เปลี่ยวจิต
    เมื่อพบมิตรจิตก็ข้องไม่ผ่องใส
    ครั้นมิตรพรากจากลาไปแสนไกล
    ก็เปลี่ยวใจเหมือนเดิมรอเติมคำ
    
    ..อ่ะอ่ะ น้องตูน..คิดถึงใครอยู่เหรอคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน