...เรือเล็กทะเลใหญ่...

พี่ดอกแก้ว

ซัดสาดซ่านซ่ามาแต่ไกล 
เห็นไหม..เห็นไหม...คลื่นใหญ่นั่น 
จะหลบหลีกไปอย่างไรกัน 
คลื่นนั้นโหมติดหลายทิศทาง 
นาวาลำน้อยคอยโต้คลื่น 
กัดฟันทนฝืนไม่รู้ร้าง 
ไม่กลัวเรือล่มอัปปาง 
ลอยห่างจากฝั่งไม่ยั้งใจ 
คลื่นแรงแฝงเล่ห์มาเห่กล่อม 
เคลิบเคลิ้มยินยอมเข้าไปใกล้ 
โหมซัดเรือแตกในทันใด 
นาวาสิ้นไปกลายเป็นแพ 
 ทะเลชีวิตลิขิตกรรม 
คลื่นโครมโหมกระหน่ำให้ย่ำแย่ 
มุ่งสู่สำเภาทองปองดวงแด 
นาวารักแท้พุทธคุณ				
comments powered by Disqus
  • |NdEpEndEnT

    10 กันยายน 2546 17:01 น. - comment id 166737

    นาวาแดดิ้นเกลือกกลั้ว
    กลิ่นคาวหมองมัวทะเลสิ้น
    อัปยศหมดหนทางบิน
    ร่วงระรินสู่ใต้ธารา
    
    independe
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 กันยายน 2546 22:36 น. - comment id 166794

    นาวาลำน้อยคอยโต้คลื่น 
    แต่ไม่อาจทนฝืนกับคลื่นใหญ่
    ทำให้เรือลำน้อยต้องแตกสลายไป
    เหลือแต่เพียงแพไม้ให้พบเจอ
    
    ***เปรียบเทียบได้ดีจังเลยค่ะ  เพราะจริง ๆ คนเราเมื่อมีปัญหาก็ต้องพึ่งทางธรรม  ดีที่สุดแล้วค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 02:26 น. - comment id 166854

    @...น้องจ๋า..
    
    มิแกร่งแข็งขืนยืนสู้
    จึงพ่ายศัตรูอย่างที่เห็น
    จักต้องเก็บโอกาสและเลือกเฟ้น
    เพื่อเป็นผู้ชนะละอัปยศ
    
    ขอบคุณที่แวะมานะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 02:29 น. - comment id 166855

    @...ผู้หญิงไร้เงา....
    
    เหลือเพียงแพแค่อาศัยให้อยู่รอด
    แต่ไม่อาจอยู่ตลอดอาศัยได้
    ต้องเข้าฝั่งหลังกระแสชลาลัย
    เพื่อหลบภัยพึ่งดินสิ้นทะเล
    
    สวัสดีค่ะน้องตูน..
    
  • พุด

    11 กันยายน 2546 06:18 น. - comment id 166868

    พุด..
    สวดมนต์ถาวนาให้ตัวเองและทุกดวงใจ
    ที่เราเกิดมาเป็นเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
    ให้เราประคองนาวาชีวิตผ่านทะเลโลกย์ทะเลโศก
    ไปให้ถึงฝั่งฝันอันสว่างสงบพบสุขนิรันดร์ไม่มีฝันไม่มีวันเจ็บปวด..ไม่ในทุกสิ่งให้ว่างใจให้วางจริง..
    พุดรักและรัก
  • ชัยชนะ

    11 กันยายน 2546 06:43 น. - comment id 166879

    เรือลำน้อย ลอยลำ ถลำคลื่น
    ไม่ราบรื่น คงทรุดเอียง เลี่ยงไม่ได้
    หวังพบลำ สำเภา ลอยเข้าใกล้
    รับฉันไว้ ส่งให้ถึง ซึ่งปลายทาง
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 21:37 น. - comment id 167060

    @....น้องพุดที่น่ารัก...
    
    คือเมตตาอารีที่ในจิต
    มอบให้มิตรพ้นภัยไปทั่วหล้า
    ประสบสุขสดใสในโลกา
    และคงค่าความดีมีในตน
    
    ....อนุโมทนากับกุศลจิตอันงามนี้เป็นอย่างยิ่งค่ะ น้องพุด
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 21:44 น. - comment id 167064

    @...ชัยชนะ..
    
    ที่มุ่งไปคือฟากฝั่งยังความสุข
    หนีจากทุกข์ฝั่งนี้ที่โศกศัลย์
    ต้องอาศัยสำเภาทองผ่องอำพัน
    นำเส้นทางให้เหหันจากคลื่นภัย
    
    ..ขอบคุณมากค่ะ ชัยชนะ 
    เป็นอีกบทหนึ่งที่งดงามในความหมายของสำเภาทองนะคะ ..
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน