ระทม สายฝนโปรยปรายเหมือนสายน้ำตา รินไหลแอบแก้มยาพาชื่นตรม เจ็บครั้งนี้น้องแทบอกระบม นอนระทมทุกค่ำคืนฝืนใจทน พี่แก้วจากพรากน้องห่างร้างไกล ใจมอดไหม้สลายละลายป่น เปรียบแก้วใสวันเก่ากลับหมองหม่น เพราะควันลนคุ้งฟุ้งกระจายจับ.
9 กันยายน 2546 12:43 น. - comment id 166469
สงสารตัวเองจังกว่าจะลงได้นานเป็นอาทิตย์อะ
9 กันยายน 2546 12:44 น. - comment id 166470
สงสารตัวเองจังกว่าจะลงได้นานเป็นอาทิตย์อะ
9 กันยายน 2546 12:44 น. - comment id 166471
สงสารตัวเองจังกว่าจะลงได้นานเป็นอาทิตย์อะ
9 กันยายน 2546 17:39 น. - comment id 166535
ผมสงสารด้วยนะ
9 กันยายน 2546 17:39 น. - comment id 166536
ผมสงสารด้วยนะ
9 กันยายน 2546 22:08 น. - comment id 166584
สายฝนโปรย โชยมา น้ำตาไหล นอนหมองไหม้ คนึงหา แก้วตาฉัน ว่านางจาก พรากเรือน ร้างลากัน ใจกระสัน สั่นซบเซา เงียบเหงาจัง
9 กันยายน 2546 23:35 น. - comment id 166633
สายฝนโปรยปรายเหมือนสายธารา ที่มีหัวใจอันเหว้ว่าเฝ้ามามองอยู่ สายฝนโปรยปรายเมื่อชายตาดู ทำไมจึงมีน้ำฉันอยู่ที่ในตา ***ลงกลอนไม่ได้หรือค่ะคุณโกโรโกโส เห็นหายหน้าไปนานเลยค่ะ***
10 กันยายน 2546 11:56 น. - comment id 166676
ดีจังชัยชนะ...แหมมีนางแล้วหรือจ้ะ
10 กันยายน 2546 11:58 น. - comment id 166677
ดีจังชัยชนะ...แหมมีนางแล้วหรือจ้ะ
11 กันยายน 2546 09:52 น. - comment id 166907
สายฝนโปรยปรายเหมือนสายธารา ที่มีหัวใจอันเหว้ว่าเฝ้ามามองอยู่ สายฝนโปรยปรายเมื่อชายตาดู ทำไมจึงมีน้ำฉันอยู่ที่ในตา โธ่อย่าไห้สะอื้นระรื่นเถอะ เจ้าเปลื้อนเปรอะเลอะเทอะแล้วใบหน้า ดูไม่สวยไม่งามเลยแก้วตา ไม่นานจะกลับมาพี่สัญญา...