ฉันรับรู้ได้ดีในแววตา ว่าการลาจากทำให้ร้าวไหว ความเหงาจู่โจมเข้ากลางใจ น้ำในตาไหลหลั่งพรั่งพรู ฉันรู้และเข้าใจมันได้ดี เพราะในตอนนี้ก็เป็นอยู่ เมื่อวันหนึ่งที่ไร้คนเคยแลดู ที่คอยอยู่เคียงมาห่างไป มันเหงาว่างเปล่าโหวงเหวง แม้ปากอวดเก่งไม่หวั่นไหว แต่ยอมรับเสียเถอะว่าหัวใจ ไม่อาจรับได้การจากลา ขอให้คิดให้หัวใจสุข เราต้องลุกก้าวต่อเพื่อวันหน้า การจากใช่จุดจบของเวลา อย่าหยุดวันข้างฆ่าตัวเอง
ฟา 29 ส.ค. 2546 17:31 น. - ID 38425 
866
8
0
29 สิงหาคม 2546 18:19 น. - comment id 164075
T..T ซึ้งจัง
29 สิงหาคม 2546 20:22 น. - comment id 164112
กินใจจัง...........แวะมาเยี่ยมเยือนครับ
30 สิงหาคม 2546 00:23 น. - comment id 164271
ฉันรับรู้ได้ดีในแววตา ถึงความห่วงใยห่วงหาที่มอบให้ ฉันรับรู้ทุกนาทีในหัวใจ ว่าเธอนั้นคิดอย่างไรต่อกัน ***เป็นกลอนที่ไพเราะจังเลยค่ะ***
30 สิงหาคม 2546 11:51 น. - comment id 164358
ตายแล้วตกคำว่า หน้า ต่อจากคำว่าข้างค่ะ
30 สิงหาคม 2546 12:18 น. - comment id 164380
เห็นด้วยจ๊า อย่าหยุดวันข้างหน้าเพื่อฆ่าตัวเอง ฝากอีกนิดค่ะ ถ้าจะแก้ไขคำผิดก็ทำได้นะค่ะ ไม่รู้ว่า เป็นเป็นใหมค่ะ
31 สิงหาคม 2546 06:49 น. - comment id 164528
ขอเพียงเธอได้พบหน้า ได้สบตาเศร้าของฉัน ความจริงใจอยู่ในนั้น เข้าใจกันคงจะมี..... อิอิ ก็ไม่ได้สบตากันสักทีจะเห็นแววตาไงล่ะ อิอิ
31 สิงหาคม 2546 21:59 น. - comment id 164582
จริง ๆ ด้วยค่ะ เห็นด้วยอย่างยิ่งเลย ชึวิตคือการต่อสู้ค่ะ จริงมั้ยคะ :)
19 ตุลาคม 2547 13:24 น. - comment id 283372
หน้าส่วนตัว
*/*/*/*/*
THANK YOU SO MUCH !
*/*/*/*/*/
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
