ตามครรลองของชีวีที่งดงาม คือเติบโตบนความมีคุณค่า เริ่มชีวิตใฝ่เรียนเพียรวิชา เสริมศีลธรรมจรรยาคราดรุณ รู้หน้าที่มีคุณค่าไม่พร่าผลาญ เริงสำราญก่อนใหญ่เมื่อวัยรุ่น รู้หลีกเสี่ยงเสี่ยงเสพติดคิดขาดทุน ไม่ว้าวุ่นสิ่งมึนเมาเข้าครอบครอง ความสวยงามจักติดตามดรุณา ให้สง่าสูงล้นไม่หม่นหมอง มีคุณค่าพร้อมวิชามาครอบครอง เป็นบัณฑิตรู้ตรองในความดี จงคิดตามคำเตือนเหมือนคำบ่น ที่พ่อแม่รักล้นจึงจู้จี้ หมายให้ลูกจำเริญวัยไร้ราคี เป็นมณีงามแท้แก่สังคม
18 สิงหาคม 2546 10:03 น. - comment id 160825
แวะมาอ่าน ได้ความหมายดีแท้
18 สิงหาคม 2546 11:41 น. - comment id 160839
:)
18 สิงหาคม 2546 22:07 น. - comment id 160977
:)
18 สิงหาคม 2546 22:19 น. - comment id 160981
เป็นมณีงามแท้แก่สังคม ..... ชอบค่ะพี่ดอกแก้ว
18 สิงหาคม 2546 23:08 น. - comment id 161014
@...Psu... ขอบคุณมากนะคะ @..ผีขี้เมา ขอบคุณที่แวะมาค่ะ @..น้องอัลมิตรา ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายกัน @...ชะเอม.. ขอบคุณมากค่ะน้อง
18 สิงหาคม 2546 23:35 น. - comment id 161030
อ้าว! ไม่ยักกะมีใครแต่งกลอนซักคน ผมก็คงมาทักทาย (แถมคำหวานให้ด้วย) ผมว่ากลอนนี้อาจารย์พี่แต่งได้สมบูรณ์แบบมากครับ อ่านแล้วนอกจากได้อรรถรสแล้ว ยังให้ข้อคิดเป็นอย่างดี เสน่ห์ของกลอนอาจารย์พี่ก็อยู่ตรงนี้แหละ ทำให้ผมหลงติดตามมาเป็นประจำทุกวันทุกคืนครับ
18 สิงหาคม 2546 23:43 น. - comment id 161039
เป็นบทกลอนที่งดงามและไพเราะมากค่ะ
19 สิงหาคม 2546 00:51 น. - comment id 161085
@...ชัยชนะ.. ขอบคุณสำหรับคำหวานที่ทำให้ชื่นใจจริงๆ และขอบคุณมากที่ติดตามมาให้กำลังใจอยู่เสมอค่ะ
19 สิงหาคม 2546 00:52 น. - comment id 161086
@..น้องตูน... ขอบคุณมากนะคะ ..ขอบคุณกันทั้งคืนเลยละ มีความสุขจังเลยค่ะ