เรื่องราวเขาเรียกสาร...........ถูกส่งผ่านหลายงานสื่อ ถ่ายทอดไกลระบือ..................เป้าหมายคือสื่อถึงชน นักข่าวเขียนตามเรื่อง..........เหตุการณ์เมืองช่างสับสน ตีไข่ใส่ความปน......................ระบายจนตนหนำใจ นักร้องดาราดัง....................อนาคตพังเพราะพิษร้าย บ้างดังจนหมั่นไส้....................ถูกใส่ไคล้จนวอดวาย ถือตนมีปากกา....................ใครเหม็นหน้าด่าฉิบหาย สังคมจึงวุ่นวาย.......................เป็นเพราะไทยไม่รักกัน คนร้ายกลายเป็นดี...............ใยโลกนี้จึงกลับหัน คนดีไร้สำคัญ.........................ใยสื่อนั้นไม่เห็นใจ หัวข่าวพาดตีแผ่..................มีแต่แย่ให้สงสัย เรื่องดีมีถมไป........................ไฉนเลยไม่เชยชม โฆษณาอีกทางหนึ่ง.............เป็นสื่อซึ่งคอยทับถม ไม่แคร์ถึงสังคม.....................หวังเพียงแข่งแย่งลูกค้า ไอเดียแสนบรรเจิด..............สุดล้ำเลิศช่างสรรหา สินค้าต้องติดตา......................เรื่องอื่นข้าไม่คำนึง ถูกต้อง เป็นอย่างไร.............ไม่สนใจไม่นึกถึง แล้วแต่ว่าพวกมึง...................จะเลือกเสพกันอย่างไร ครรลอง และ คลองธรรม.....เป็นเรื่องขำทำไปได้ บ้านเมืองใกล้วอดวาย............หากคนไทยไม่ช่วยกัน สื่อเอ๋ยช่วยพินิจ..................ตรึกตรองคิดอย่างสร้างสรรค์ อุดมการณ์ จรรยาบรรณ.........โปรดยึดมั่นเพื่อประชา เจ้าเป็น ..สื่อมวลชน............เจ้าเป็นคนของทั่วหล้า หวังดีจึงกล่าวมา....................ให้สมค่า...สื่อมวลชน...
15 สิงหาคม 2546 19:42 น. - comment id 160285
ด้วยความเห็นใจผู้ผลิตสื่อที่ดี และความหมั่นไส้ผู้ผลิตบางรายที่ไม่มี จรรยาบรรณ ของความเป็นนักสื่อสารมวลชนเอาซะเลย ...
15 สิงหาคม 2546 21:55 น. - comment id 160318
เป็นการแต่งได้ดีมากค่ะ เพราะสื่อปัจจุบันเป็นอย่างที่คุณว่าจริง ๆ
15 สิงหาคม 2546 22:08 น. - comment id 160337
ขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกครั้งที่มอบให้นะคะ ... คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งจากใจจริงค่ะ :)
16 สิงหาคม 2546 00:10 น. - comment id 160431
นั่นสิครับ เด๋วนี้สื่อแย่มาก หวังเพียงแต่ปั้นข่าวที่ไม่มีมูลเค้าความจริง .... วิ้ววววววว
16 สิงหาคม 2546 00:32 น. - comment id 160442
ขอบคุณมากนะคะ คุณเมจิคเชี่ยน ... ถึงแม้จะเข้ามาอ่านเงียบ ๆ ไม่บอกซักกะคำ แต่ไม่เป็นไรค่ะ แค่เข้ามาให้กำลังใจกันก็เกินพอแล้วล่ะค่ะ :)
16 สิงหาคม 2546 06:52 น. - comment id 160477
เห็นด้วยทุกประการจ้า *^_^*
16 สิงหาคม 2546 08:35 น. - comment id 160490
อ่านแล้วพี่ต้องอ้าปากค้าง แต่งได้ไพเราะ เจาะลึกเนื้อหาได้ชัดเจนมากครับ แถมยังมีบทอ้อนนิ๊ด ๆ ตอนจบ แสดงให้เห็นว่าคุณเป็นคนน่ารักม๊าก มาก แต่ระวังเหอะ! อย่าไปว่าเขาแรงไปเดี๋ยวโดนเขาเอาตามฝัน ไปเขียนเป็นข่าวฟาดหัวเชียวนะครับ (จะเรียกพี่หรืออาก็ไม่ว่า เจอคราวหน้าจะได้เรียกหากันถูก)
16 สิงหาคม 2546 15:11 น. - comment id 160574
ตอบ คุณผีเสื้อปีกบางค่ะ... ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจที่ให้กันมา จริง ๆ คิดพล็อตเรื่องนี้มานานหลายสัปดาห์แล้วค่ะ เนื่องจากทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ แต่เพิ่งจะพอว่างแต่งก็เมื่อวานนี้แหล่ะค่ะ :)
16 สิงหาคม 2546 15:20 น. - comment id 160577
ตอบ คุณชัยชนะ... ชมซะหลานคนนี้เขินเลยล่ะค่ะ :) คงจะต้องเรียกคุณอาชัยนะคะ เป็นอาดีกว่าค่ะ ไม่อยากปีนเกลียว... พอดีจริง ๆ แล้วเซ็งมากกับสื่อปัจจุบันของไทยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นโฆษณา, ละคร, รายการต่าง ๆ หรืออะไรก็ตามแต่ รู้สึกว่าดูแล้วนอกจากไม่ได้สาระแล้ว ยังสร้างความน่าเบื่อให้กับผู้รับสื่ออีกน่ะค่ะ เลยนำตรงจุดนี้มาพล็อตเรื่องและลองเล่นเป็นกาพย์ยานี 11 ดูด้วยค่ะ ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งนะคะ สำหรับกำลังใจที่มีให้หลานคนนี้ :)
16 สิงหาคม 2546 17:33 น. - comment id 160588
พยายามต่อไปนะครับ :)
16 สิงหาคม 2546 17:56 น. - comment id 160591
ขอบคุณคุณเจมากนะคะ สำหรับคำติชมทุกคำ จะจดจำและนำไปพัฒนาตัวเองให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปในงานหน้า ๆ ค่ะ :)