ด้อยเพียงดินถวิลมองจ้องดารา หมายไขว่คว้ามาแนบแอบเคียงข้าง ชะเง้อมองจองหมายใจเลือนลาง เพราะความต่างห่างดอกฟ้าดาราวดี แต่ยังหวังยังฝันถึงวันซึ้ง ครวญคำนึงทะยานกายไม่หน่ายหนี รวบรวมร่างกลางดงจากธุลี ปั้นเป็นดินอินทรีย์มีรูปรอย ค่อยค่อยเสริมเติมแต่งแห่งลายศิลป์ บรรจงจินตนาการไม่เสื่อมถอย เผาหลอมร่างสร้างหวังและรอคอย ดินก้อนน้อยกลายเป็นดาวพราวนภา
12 สิงหาคม 2546 18:04 น. - comment id 159587
จะต่อไม้ให้ยาวเอาไปด้วย แล้วไปช่วยกันสอยดาวดวงนั้น ขี่จรวดพุ่งไปใกล้ๆกัน จะสอยดาวดวงนั้นมากฝากพี่เอย แบบว่านอนเต็มอิ่ม ก็เลยอยากเที่ยวไกลๆอ่ะค่ะ
12 สิงหาคม 2546 22:25 น. - comment id 159663
คิดปีนป่าย หมายเด็ดดม ดวงดอกฟ้า แต่แข้งขา เปะปะไป สั่นไหวไหว พักสักครู่ พลาดพลั้งลง คงตกตาย ออดอ้อนให้ กิ่งโน้มมา ตั้งตาคอย แต่ยังนิ่ง กิ่งฟ้า มาเมินเฉย ลมพริ้วเชย ยิ่งชูก้าน สูงเกินสอย ใจเหี่ยวฝ่อ จำคืบคลาน ลงค่อยค่อย นอนรอคอยดอกฟ้าหล่นร่วงบนดิน
12 สิงหาคม 2546 23:19 น. - comment id 159677
@...ขอบคุณมากค่ะน้องเอม กว่าจะถึงดวงจันทร์อันพิไล อาจมีใครร่วงหล่นบนผืนหญ้า กลิ้งขลุกขลุกลงพื้นพสุธา งั้นพี่ว่าอย่าสอยดาวลงมาเลย
12 สิงหาคม 2546 23:23 น. - comment id 159679
@...ชัยชนะ ไม่แข็งแรงแกร่งกล้ามายอมแพ้ จะเอาแต่นอนรอช่อฟ้าหล่น กี่เดือนปีนานแค่ไหนจะได้ยล ดอกฟ้าหล่นคราเฉาแล้วนะแก้วเอย ...ดอกฟ้าเฉาๆจะเอาหรือจ๊ะ...