ใบไม้ไหวต้องลมร้อนของตอนบ่าย ดวงอาทิตย์ยังฉายสว่างหน ชานชาลาคึกคักด้วยผู้คน เดินเข้าออกเวียนวนดูวุ่นไป สองแม่ลูกเฝ้าคอยด้วยความหวัง หัวใจและกำลังอันสดใส รอคุณพ่อผู้มาจากแดนไกล เป็นวันนี้หัวใจจะกลับมา แม่ค้าขายไก่ย่างไม่ห่างรถ เหล้าเบียร์-นมสดไว้คอยท่า ร้องขายอื้ออึงเจรจา ทุกขบวนผ่านมาเหมือนเหมือนกัน ม้าเหล็กควบแล่นสู่แดนด้าว บรรทุกขนเรื่องราวสู่ความฝัน พาผู้คนหวนย้อนสู่คืนวัน ใสสุขสันต์ผุดผ่องของมารดา จากถิ่นแม่ไปทำงานไกลบ้านช่อง ออกเที่ยวท่องเพื่อเงินแสวงหา เศรษฐกิจร่วงโรย-ใจอ่อนล้า ต้องอำลาถิ่นเมืองเบื้องนาคร นั่งนับชานชาลาเข้ามาสู่ ถิ่นตาปู่มวลมิตรมิ่งสมร เหมือนดังนกกลับเย้ามาเฝ้าคอน หวนบินย้อนสืบช่วงสู่รวงรัง จะลงแล้วอำลาเจ้าม้าเหล็ก เป่ามนต์เสกมวลดินถิ่นความหวัง แผ่นดินแม่จงอุดมด้วยกำลัง ให้ดอกเหงื่อพรูพรั่งยังแผ่นดิน หวูดรถไฟแว่วใกล้สถานี คนพลุกพล่านยินดีมิมีสิ้น สองแม่ลูกสมเจตนาจินต์ รอคุณพ่อกลับถิ่นสถานี ทั้งหนุ่มสาวเด็กเล็กคนชรา มีผู้คนมากหน้าให้อึงมี่ ยืนสง่าหนุ่มใหญ่พ่อคนดี แม่ลูกวิ่งรี่เข้าไปพลัน ได้อบอุ่นในอ้อมกอดต่างพลอดพร่ำ ลูกเมียร้องร่ำด้วยสุขสันต์ วันนี้อยู่พร้อมหน้ามาร่วมกัน สู่คืนวันสดใสให้ครอบครัว...
5 สิงหาคม 2546 22:24 น. - comment id 158751
แต่งได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ แวะมาชื่นชมนะค่ะ
6 สิงหาคม 2546 12:54 น. - comment id 158818
ดีจัง วันครอบครัว .. นึกถึงความสุขที่ พ่อ-แม่-ลูก พร้อมหน้ากัน
8 สิงหาคม 2546 13:46 น. - comment id 159301
ขอบคุณมากครับ
14 สิงหาคม 2546 15:34 น. - comment id 160048
^*^ ^*^ ^*^........เก่งจังเลยค่ะพี่ส่องหล้า.....^*^ แนทตี้อยากเก่งแบบเนี้ยบ้าง จะพยายามศึกษาบ้างอ่ะค่ะ ^*^.................^_____^................^*^