ตรึงจิต

พี่ดอกแก้ว

ตรึงใจในมนต์ดลจิต 
เพียงพิศคลื่นเล่ห์เสน่หา 
เมามายกับสายธารา 
พร่างพร่ากับทรายร่ายมนต์ 
หลงลมชมวิวทิวทัศน์ 
คลื่นซัดแกล้งทรายหลายหน 
หยอกเย้าเคล้าเมทนีดล 
ทิวสนพริ้วไหวคล้ายพ้อ 
รอคอยรอยคำรำพัน 
รักนั้นจริงหรือหยอกล้อ 
ฤามนตราเสื่อมแล้วหนอ 
จึงพ้อกับห้วงทะเล 
				
comments powered by Disqus
  • rain..

    25 กรกฎาคม 2546 07:28 น. - comment id 156534

    ..โห้ยย.. ไพเราะจัง..
         เรนชอบ..นะคะ..
        แว๊ปป..
    
  • พี่ดอกแก้ว

    25 กรกฎาคม 2546 22:00 น. - comment id 156800

    @..มาแว๊ปป..อยู่แถวนี้นี่เอง
    น่ารักจริงหนูน้อย ..ขอบคุณมากค่ะเรนน้อยที่แวะมา
    
    
  • ชัยชนะ

    26 กรกฎาคม 2546 00:09 น. - comment id 156868

    ผมอ่านมาช่วงนี้ผมรู้สึกว่ากลอนของอาจารย์จะออกไปแนวเหงา ๆ เศร้า ๆ ผมสังหรณ์ว่าอาจารย์มีเรื่องผิดปกติออะไรหรือเปล่าครับ (หวังว่าคงไม่โกรธนะครับที้ถามอย่างนี้)
  • พี่ดอกแก้ว

    26 กรกฎาคม 2546 00:24 น. - comment id 156873

    @...ชัยชนะ...
    
    ไม่มีอะไรผิดปกติหรอกค่ะ
    เพียงแต่บรรยากาศในลานกลอนตอนนี้ค่อนข้างจะเงียบเหงา..และเศร้าไปตามฟ้าฝน
    
    ...แต่ละคนก็เลยมีแรงบันดาลใจทะลักทลายความเศร้ากันออกมายกใหญ่..แข่งกับสายฝนที่หล่นเป็นเส้นสายไม่ขาด
    
    ..ก็เลยนำงานจากที่ไปตอบไว้ในลานกลอนอื่นมาแจมบ้าง ..จะได้เหงากันทั่วถ้วนไงคะ...
    แต่ละสำนวนก็เหงากันไปคนละแบบ .....
    
    ..ส่งความเป็นห่วงมาอย่างนี้ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ....ไม่โกรธๆๆๆ ..
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน