โดดเดี่ยวผู้เดียวดาย

Bee

จุดเล็กๆของคนหนึ่งบนพื้นโลก
ใยเศร้าโศรกไม่จางสักทีหนอ
วันนึงเจอเรื่องดีมีมารอ
วันนึงท้อเพราะเขาทำเราเบรอ
ทำไมต้องเป็นฉะนี้อยู่เย็นค่ำ
ทำไมช้ำใจนักปักตอนเผลอ
ยามป่วยไข้หายามาบำเรอ
ให้เราเก้อเจ็บในเล่นหรืออย่างไร
โดดเดี่ยวเดียวดายน้ำตาคล้อย
หากใจน้อยก็ไม่ใช่ให้ใจหาย
ไม่เคยงอนสักนิดผิดอะไร
ทำไมต้องเป็นเราเล่าอกตรม
กำลังใจหายไปหมดทุกหยดน้ำ
ใจสุดช้ำใครจะรู้ว่ามันขม
หากวันใดนาทีนั้นหยุดสายลม
จากอกตรมเพราะเขาเอาแต่ใจ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน