อาจคว้าดาว...เอื้อมเดือน..มาไม่ได้ สิ่งคิดไว้..อาจเป็นเพียง..แค่ความฝัน หากเธอหยุด...ความคิด..ที่คว้ามัน ความฝัน..ของเธอ..ก็ไม่เป็นจริง ไม่เป็นไร...ที่เอื้อมคว้า..แล้วไม่ได้ ต้องมุ่งไป...ข้างหน้า...ไม่หยุดนิ่ง เพื่อสักวัน...ความฝัน..เป็นความจริง ดาวอาจตก..วิ่งลงมา...ให้คว้ามัน หากดวงดาว..ในกำมือ..คือว่างเปล่า ไม่มีเงา...สะเก็ดดาว..ในมือนั้น ในกำมือ..จะมีอะไร..ไม่สำคัญ ที่สำคัญ..นั้นคือ..ความภูมิใจ.
18 กรกฎาคม 2546 16:32 น. - comment id 155013
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ. . . =^_____^=
18 กรกฎาคม 2546 17:52 น. - comment id 155026
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและความผูกพันธ์เสมอมา
18 กรกฎาคม 2546 21:51 น. - comment id 155079
..ดาว..ของเรน... ..อยากได้.. ..มากอด.. อยาก..เก็บมาหอมฟอด.. อยากบอก..ว่า... ..รักดาว... ...บทกลอน.. ไพเราะ..มาก..นะคะ..
21 กรกฎาคม 2546 16:22 น. - comment id 155678
ขอบคุณค่ะเรน
22 กรกฎาคม 2546 09:36 น. - comment id 155864
^*^ ^*^ ^*^.....ให้แง่คิดที่ดีนะเนี้ยะ.เก่งๆๆ...^*^ พักได้แต่ห้ามหยุด และจงอย่าหยุดที่จะฝัน เมื่อมีฝันแล้วก็จงลงมือทํา แม้ผลที่เกิดอาจจะสมหวัง / ว่างเปล่า ก็จงภาคภูมิใจ ว่าเราได้ลงมือทําไปแล้ว ^*^....................^____^...................^*^ .
23 กรกฎาคม 2546 16:03 น. - comment id 156118
พักได้แต่ห้ามหยุดค่ะ ขอบคุณค่ะ แนทตี้
14 สิงหาคม 2546 01:51 น. - comment id 159959
มองฟ้าที่กว้างใหญ่ เหมือนใจคนที่กว้างจนหาไม่เจอ จะมีแค่ความว่างเปล่าของหัวใจ
25 สิงหาคม 2546 17:38 น. - comment id 162813
มองฟ้าที่กว้างใหญ่ เหมือนใจฉันที่กว้างแต่ไร้จุดหมาย ทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไร แต่ก็ต้องหาจุดหมายให้เจอ.........
12 มกราคม 2547 16:09 น. - comment id 201563
ความหมายดีจัง ไพเราะด้วย