ถ้าทุกคำที่เขียนเธอเพียรคิด รอยลิขิตมั่นคงจำนงแน่ว เกิดรอยคำรอยคิดไม่ผิดแนว คงพร่างแพร้วภาพพจน์บทประพันธ์ หากเรื่อยเปื่อยเขียนไปไร้โครงร่าง ก็ไม่ต่างกับเธอแค่เพ้อฝัน อย่าหวังให้ใครมาเห็นค่ามัน หากเขาหยันหรือย่ำต้องทำใจ คำที่ร้อยเรียงอรรถสัมผัสคล้อง เธอกลั่นกรองทบทวนถี่ถ้วนไหม หากเสียของเสียความลามปามไป ร้อยกรองไทยจะถูกตราเป็นราคี ฉวยผู้อ่านพาลหน่ายแล้วหายหน้า สิ้นศรัทธาวรรณศิลป์ก็สิ้นศรี หลังสิ้นไร้มธุรสบทกวี เพราะผู้ที่ทำลายมักง่ายกัน ก่อนรอยทางร้างเลือนถูกเถื่อนสุม หวังกับกลุ่มงานกวีพิถีพิถัน ทั้งรสคำรสความงามครบครัน ร่วมรังสรรค์จรรโลงศิลป์ประทิ่นประเทือง แด่ผู้สอนผู้สานผลงานสื่อ ทุกทุกมือมุ่งสร้างอย่างต่อเนื่อง วัฒนธรรมรากฐานของบ้านเมือง ยังรุ่งเรืองขณะนี้เพราะมีเธอ
เวทย์ 13 ก.ค. 2546 15:27 น. - ID 36526 
1633
18
0
13 กรกฎาคม 2546 16:15 น. - comment id 153933
:-D
13 กรกฎาคม 2546 16:15 น. - comment id 153934
หน้าส่วนตัว
:) ลุงเวทย์ขา ...
ไข่เจียวกำลังคิดว่าจะโพสกลอนขึ้นมาบ้าง ...
แหะ ๆ ... คิดหนักเลยค่ะ ...
13 กรกฎาคม 2546 16:23 น. - comment id 153935
เป็นนักเขียน เพียรไว้ ควรไฝ่รู้ บทกลอนครู รู้ไว้ ควรไฝ่หา บทกวี อ่านไว้ ให้ปัญญา ควรศึกษา ครูกลอน ไว้สอนเรา เป็นนักเขียน เพียรอ่าน ควรขานไข บทกลอนไทย รู้ไว้ ไม่พึ่งเขา กวีไทย ไม่รู้ เขาดูเบา พากเพียรเข้า จะชำนาญ เชี่ยวชาญกลอน
13 กรกฎาคม 2546 16:28 น. - comment id 153936
ตะเอ๋า.....ขอเปลี่ยนเป็น A เหอะ ไม่ก็ B หรือ C ไข่เจียว.....ก็แค่พิถีพิถัน ได้แค่ไหนก็ไม่เป็นไร Shibumic.....:)
13 กรกฎาคม 2546 19:36 น. - comment id 153950
อ่าค่ะ กลอนลุงช่วยพิมพ์ได้เยอะเลย จะพยายามนำไปใช้กับกลอนที่จะแข่งนะคะ
13 กรกฎาคม 2546 20:15 น. - comment id 153957
พิมพ์.....แพ้มาอย่าโทษลุงก็แล้วกัน
13 กรกฎาคม 2546 20:23 น. - comment id 153958
แพ้มา ลุงปลอบพิมพ์ด้วยก็ละกันนะคะ
13 กรกฎาคม 2546 20:35 น. - comment id 153965
ขอบคุณค่ะ...ลุงเวทย์ *^_^*
13 กรกฎาคม 2546 21:37 น. - comment id 153987
...งามความคิดงามคำเขียนเพียรปลูกฝัง คือพลัง...........สร้างสรรค์วรรณศิลป์ สร้างนักกลอนรุ่นใหม่ให้แผ่นดิน ใครได้ยิน....อยากเจริญ...จงเดินตาม... สวัสดีครับคุณเวทย์
13 กรกฎาคม 2546 21:40 น. - comment id 153988
พิมพ์, จาวตาล.....:) แก้ว กรุงเก่า.....ช่วยๆกันนะ
13 กรกฎาคม 2546 22:07 น. - comment id 153993
ลุงเวทย์ขา อ่านแล้ว อ้อมก็อายค่ะ
(^_^)...........
13 กรกฎาคม 2546 23:44 น. - comment id 154019
กวี... เธอคิดที่จะเรียงคำให้สัมผัส มองผ่านกรอบฉันทลักษณ์อันร้อยรัด เธอจะเห็นโลกชัดได้อย่างไร มาป่วนครับ : )
14 กรกฎาคม 2546 04:33 น. - comment id 154058
รัตนมณีคำ พรมพร่ำ คำล้ำให้ กำลังใจ สุขหทัย ส่องสว่างไสว จารกลอนวอน คำสอน สะท้อนไป ทุกผู้ไร้ ทุกข์เร้า เฝ้าซอนทรวง อิอิ พี่ มาเชียร์ครับ
14 กรกฎาคม 2546 08:22 น. - comment id 154064
อ้อม.....เปลี่ยนความอาย เป็นความมุ่งมั่น พิถีพิถันมากขึ้น สุวรรณวัฒกี.....หลายคนที่หลงคิดว่ารูปแบบสำคัญกว่าเนื้อหา น้ำ.....อย่าเอาแต่เชียร์ ช่วยเลยดีกว่า
14 กรกฎาคม 2546 09:17 น. - comment id 154073
มาช่วยครับ แบกหาม ไม่หวั่นไหว ขออภัยไหว้ มาช้า เผื่อมีเหลือ และหลงทาง วานพี่ อุ่นจุนเจือ ถ้าไม่เบื่อ หน้านวล จะชวนชม 55 อิอิ สนุกดีครับ
14 กรกฎาคม 2546 12:36 น. - comment id 154109
ขยาดที่จะโพสต์ให้คนอื่นอ่านแล้วครับลุง
14 กรกฎาคม 2546 16:26 น. - comment id 154134
หนูรักบทร้อยกรองจึงลองเขียน พร้อมพากเพียรหัดเรียนเขียนและอ่าน งานไม่ดี งานไม่งาม งานไม่ผ่าน ขอจงวานชี้แนะและบอกมา ... ( กลอนบทนี้เป็นกลอนบทแรก ๆ ที่เขียนขึ้นมา เพราะได้อ่าน *ลุงสอนหลาน 2 * ค่ะ และเป็น แรงบันดาลใจที่ทำให้ไข่เจียวอยากมีครูสอน เขียนกลอนค่ะ ... อิอิ ...ต้องรีบบอกก่อนถูกสั่ง ให้แก้ไขค่ะ ) ลุงเวทย์ขา ... ช่วยไปตรวจงานของไข่เจียว หน่อยสิคะ...พอดี ไข่เจียวจะลองหัดใส่ภาพน่ะค่ะ กลอนเลยไม่ได้เก็บไว้อ่านนาน ๆ ก่อนโพส ... ... ขอบพระคุณค่ะ ...
14 กรกฎาคม 2546 16:41 น. - comment id 154136
ประท้วงครับ รูปแบบ = ฉันทลักษณ์ มิใช่หรือ
14 กรกฎาคม 2546 18:53 น. - comment id 154149
สัญญาว่าจะขอใช้เป็นแนวทางในงานเขียนตลอดไปในภายภาคหน้านะคะ :)
14 กรกฎาคม 2546 20:44 น. - comment id 154170
พึ่งมาอ่านรอยคำ รอยคิด จึงได้ข้อคิดโดยเฉพาะตัวผมที่ชอบใส่ภาษาอังกฤษมาในบทกลอนไทยเพื่อให้ดูโก้ เขาก็บอกอยู่แล้วว่าบทกลอนไทย เพื่อคนไทย (ขอแก้ตัวใหม่ก็แล้วกันนะครับ)
14 กรกฎาคม 2546 21:13 น. - comment id 154176
เสน่ห์ถ้อยร้อยรสพจนารถ นั้นสามารถผูกใจให้ตรองหวน ผู้กำหนดบทศิลป์นั้นจึงควร ได้รับคำที่ล้วนสดุดี ทั้งกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ที่สรรค์สร้าง เป็นแบบอย่างวรรณกรรมนำสุขศรี และส่งเสริมความหมายในวาที ให้ไพเราะมากมีเกินธรรมดา @ มาเยี่ยมด้วยความเคารพค่ะ คุณลุง(อาจารย์)เวทย์
14 กรกฎาคม 2546 21:29 น. - comment id 154180
พิมพ์พร้อมช่วยค่ะ
(สุดฝีมือเลย)
15 กรกฎาคม 2546 15:34 น. - comment id 154291
***** :)
15 กรกฎาคม 2546 16:31 น. - comment id 154292
ความพอใจกับฉันทลักษณ์ เชษฐภัทร อะไรคือ ฉันทลักษณ์? หนูไม่เคยรู้จัก นึกหนักหนา คิดทบทวน ครวญใคร่ ใช้ปัญญา ใยคนถือ กันมา น่าสนใจ หนูจึงถามคุณครูสอนภาษา คุณครูขา -ฉันทลักษณ์- รู้จักไหม? คุณครูยิ้มให้พลัน ตอบทันใด -ฉันทะ- คือความพอใจไม่ใช่หรือ? ส่วน-ลักษณ์- แปลว่า ลักษณะ ครูตอบนะ ตอบตาม คำถามซื่อ โบราณเพียงกำกับไว้ ให้ฝึกปรือ อย่ายึดถือ อวดอ้าง อย่างงมงาย -ฉันทลักษณ์- ก็คือ ลักษณะของ-ฉัน- พอใจเรียน เขียนกัน มันก็ง่าย ส่งคำซื่อ สื่อความใน ไม่ต้องอาย วาดลวดลาย ไปตาม ความในใจ แต่หนูเคยได้ยินคน เขาบ่นว่า ฉันทลักษณ์ ยากหนักหนา สารภาพได้ บังคับโน่น บังคับนี่ ทุกทีไป -ฉันทะ- แทนความพอใจ ใช่แน่หรือ แล้วทำไม คนเขียนกลอน ค่อนประเทศ จึงยึดเหตุ ปัจจัย ในความทื่อ ยึด-ฉันทะ- มาบังคับ กับลายมือ หนูตีบตื้อ งุนงง สงสัยจัง :)
15 กรกฎาคม 2546 18:08 น. - comment id 154312
good ให้คำนี้คำเดียวมีความหมายยิ่งใหญ่
25 กรกฎาคม 2546 17:25 น. - comment id 156712
ผมไปต่างจังหวัดหลายวัน กลับมาคอมฯก็ป่วย เลยเพิ่งมาตอบ ไม่ว่ากันนะ น้ำ.....:) ฤกษ์.....งั้นก็โพสต์ให้ผมอ่านสิ ผมไม่ใช่คนอื่น ไข่เจียว.....แล้วจะไปหาดู อิอิ สุวรรณวัฒกี.....รูปแบบ เป็นแค่ ส่วนหนึ่ง ไม่ใช่ทั้งหมด และฉันทลักษณ์ก็ไม่ใช่ทั้งหมดของวรรณกรรม หลอกให้ตอบนี่นา ฮี่ฮี่ ตามฝัน, ชัยชนะ.....ฟังแล้วชื่นใจ พี่ดอกแก้ว.....โห..ทำเอาเขินเลย พิมพ์, ตุ้ม.....ขอบใจจ้ะ เจ.....ทำอย่างไรก็ได้ แต่รับผลนั้นด้วย ศรีไพร.....Thank!
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
