ดอกไม้แห่งรัก

พี่ดอกแก้ว

ดอกไม้งามยามอรุณอุ่นรังสี 
ดุจมณีดาราพาวาบหวาน 
ดอกไม้เฉาเคล้าแสงสุริยกานต์ 
ดุจอกรานแหลกลงตรง....ปุถุชน 
ต่างแต่พระอริยบุคคลผู้ละหลง 
และปลดปลงปวงศัตรูสู่มรรคผล 
แม้นดอกไม้อับเฉาไม่เศร้ากมล 
กลับงามล้นยิ่งงามยามต้องมอง 
เมื่อรับรู้ดูสิ่งที่จริงแท้ 
ความเปลี่ยนแปรดับไปในสิ่งผอง 
มีดวงตาดุจแก้วอันเรืองรอง 
ที่ฉายส่องทะลุม่านแห่งกาลลวง 
ความอับโชคโศกศัลย์อันทุลักษณ์ 
ได้ประจักษ์จริงใจไปทุกห้วง 
พบชีวิตไร้สิทธิ์สิ่งทั้งปวง 
มิอาจทวงถามคืนคราชื่นบาน 
เห็นดอกไม้อับเฉาทุกคราวดอก 
มิอาจกลอกกลับใจให้ฟุ้งซ่าน 
มีไตรลักษณ์ถักร้อยสร้อยสุมาย์ 
เป็นดอกไม้เบ่งบานในหัวใจ 
				
comments powered by Disqus
  • พี่ดอกแก้ว

    12 กรกฎาคม 2546 10:01 น. - comment id 153721

    ...ต่างแต่พระอริยะผู้ละหลง
    และปลดปลงปวงศัตรูสู่มรรคผล 
    แม้นดอกไม้อับเฉาไม่เศร้ากมล 
    กลับงามล้นยิ่งงามยามต้องมอง ...
    
    @...ตรงบทนี้ขอแก้ไขนะคะ พิมพ์เกินไปหน่อยค่ะ...
    
    
  • ใจปลายทาง

    12 กรกฎาคม 2546 15:33 น. - comment id 153768

    กลอนพี่ทุกบท ไพเราะ ทั้งนั้นเลยค่ะ
    
    ............(^_^).........
  • ชัยชนะ

    12 กรกฎาคม 2546 21:22 น. - comment id 153816

    ( ใจของน้องอ้อมช่างมาตรงกับใจผมเป๊ะเลย แฮ่ แฮ่ ผมว่าจะพูดเช่นดียวกันกับน้องอ้อม)
    จะสดเฉา หรือแห้งเหี่ยว ก็งามนัก
    ดอกไม้รัก ที่บาน ในใจฉัน
    จะถนอม ดูแล ทุกคืนวัน
    หวังน้องนั้น ชะโลมรด  ด้วยน้ำใจ
  • somebody

    14 กรกฎาคม 2546 11:47 น. - comment id 154100

    @น้องสองคนนี้น่ารักจริง...
    ขอบคุณมากค่ะน้องอ้อม ..และคุณชัยชนะ
    
  • น้ำ

    17 กรกฎาคม 2546 08:19 น. - comment id 154660

    อธิถาร  สติใน ฐานทั้งสี่
    เย็นฤดี  สุขล้น ธรรมท้นไสว
    ขอบัวบาน ผุดขึ้น กลางดวงใจ
    บุญอำไพ แผ่ไป มิมีประมาณ
    
    สาธุ บุญอาจารย์ครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน