พบแล้วพราก พรากแล้วพบหาจบไม่ เพราะหัวใจยังผูกพันในวันเก่า กาลเวลาอาจแบ่งแยกให้สองเรา มีความเศร้า ความสุขสันต์ต่างกันไป ใจประสานใจไว้...ไร้ช่องว่าง กาลเวลาอาจเพียงสร้างความหวั่นไหว ใจประสานใจไว้ด้วยน้ำใจ กี่วันคืนหัวใจก็เกลียวกลม
10 กรกฎาคม 2546 14:14 น. - comment id 153280
บ้างเพียงหน...วนเจอ..ละเมอถึง ก็ติดตรึงตราใจให้หวนหา บ้างเพียงครั้ง...ยังมาก...ต้องจากลา ปรารถนาว่าเป็นวันของวันร้าย บ้างวาทีมีค่าให้พาคิด เป็นมิ่งมิตรนิจนานไม่ผ่านหาย บ้างจริตผิดพร่องมาพ้องกราย คงบาปหมายปรายผลมาลนตัว
10 กรกฎาคม 2546 14:15 น. - comment id 153282
ปรารถนาว่าเป็นวันของฝันร้าย
10 กรกฎาคม 2546 15:49 น. - comment id 153332
ใจประสานใจไว้ไร้ช่องว่าง ให้ความรักมีอุปสรรคมากั้นกลางหรือขวางกั้น ด้วยประสานไว้แน่นเหนียวเกลียวผูกพัน จึงไม่อาจจะทำให้เกิดช่องว่างระหว่างใจ ***อ่านกลอนคุณพี่ดอกแก้วมาหลายบทแล้ว ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยค่ะ ชอบค่ะ โดยเฉพาะคำว่า ใจประสานใจไร้ช่องว่าง ชอบมากเลย เป็นคำที่มีความหมายดีมากเลยค่ะ***
10 กรกฎาคม 2546 21:21 น. - comment id 153438
:) ............................................. :)
11 กรกฎาคม 2546 19:15 น. - comment id 153610
เสน่ห์ถ้อยร้อยรสพจนารถ นั้นสามารถผูกใจให้ตรองหวน ผู้กำหนดบทศิลป์นั้นจึงควร ได้รับคำที่ล้วนสดุดี ทั้งกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ผู้สรรค์สร้าง เป็นแบบอย่างวรรณกรรมนำสุขศรี และส่งเสริมความหมายในวจี ให้ไพเราะมากมีเกินธรรมดา @เป็นความโชคดีของพวกเรานะคะ ที่มีบรรพบุรุษเป็นนักปราชญ์ มรดกทางสังคมโดยเฉพาะวรรณกรรมนั้น จึงเป็นที่น่าภูมิใจของชาวไทย เรื่องบางเรื่องพอสื่อผ่านบทร้อยกรองแล้ว ก็ยิ่งเพิ่มคุณค่าให้อย่างน่าประทับใจ.. @...ขอบคุณค่ะ ...สดายุ ..ผู้หญิงไร้เงา ..ฟองอากาศ ...
11 กรกฎาคม 2546 22:15 น. - comment id 153687
ชอบมากครับ ตรงที่ใจประสานใจไร้ช่องว่าง ไม่รู้ไปคิดมาได้อย่างไรครับ ผมรู้สึกว่าจะไปบังเอิญใจตรงกันกับหญิงไร้เงาพอดี แฮ่ แฮ่
14 กรกฎาคม 2546 20:55 น. - comment id 154172
สวัสดีค่ะ...ชัยชนะ.... ขอโทษค่ะที่มาช้าอีกแล้ว ..... ช่วงนี้งานมากค่ะ เพราะเป็นช่วงแห่งวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาอีกวันหนึ่ง .... ...ดีใจค่ะที่ชอบ ขอบคุณมาก