ช่วงหนึ่งของเวลาแห่งความทุกข์ โลกเงียบงันเกินจะปลุกฟื้นคืนได้ใหม่ เข็มนาฬิกายังเคลื่อนผ่านหมุนเวียนไป แต่หัวใจ..ฉันเหมือน...จะหยุดเดิน บนหนทางที่ดูช่างเดียวดาย เหลียวหาใครก็มีแต่จะห่างเหิน เหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นบนทางเดิน บางเบา อ่อนแรง ยากเกินจะสู้ไป ความสุขสมที่เคยฝัน ไม่อาจรู้ว่ามันมีจริงไหม ชีวิตนี้ต้องเผชิญกับอะไร อีกเท่าใด ถึงจะพบหนทางสว่างได้ในสักครา อีกนานไหม...ที่ต้องร้องไห้ อีกกี่ครั้ง...ที่ต้องเดินผ่านผู้คนมากมายแต่เค้าไม่เห็นค่า กี่ล้านคำ...เสียดแทงใจจนเจ็บชา ได้แต่บอกตัวเองว่า....ให้อดทน วันนี้ฉัน ก้าวต่อไป ยังไม่ไหว ขอบฟ้าไกล เมฆหมอกบัง ทางสับสน หรือนี่คือละครฉากหนึ่งของชีวิตที่ทุกข์ทน ทำคนหนึ่งคนให้เจ็บปวดจนเกือบตาย หากขอบฟ้าไม่มีจริง หวังเพียงข้างหน้ามีกิ่งไม้สักกิ่งไว้พักใจที่ร้าวไหว ค่ำคืนรอนแรมไม่รู้ทิศทางที่จะไป รอตะวันพ้นฟ้าวันใหม่...หัวใจคงออกเดินทางได้อีกครา
แอ็ปเปิ้ล 6 ก.ค. 2546 14:16 น. - ID 36183 
1719
4
0
6 กรกฎาคม 2546 15:23 น. - comment id 152219
หากกิ่งไม้น้อยใหญ่ให้ที่พัก เธอที่รักจงจำคำนี้ไว้ ฉันจะเป็นไม่หลักที่พักใจ เพื่อเธอได้เอนนอนก่อนออกเดิน สู้ๆๆนะจ๊ะ หนูเอ๋ ไม่เจอกันเลย คิดถึงค่ะ ~^_^~
7 กรกฎาคม 2546 13:03 น. - comment id 152499
อยากเป็นกิ่งไม้กิ่งนั้นให้เธอพัก อยากเป็นไม้หลักพักใจให้คลายเหนื่อย ปัญหามากมายฉันเอาใจช่วยเธออยู่เรื่อย ๆ หลับตาพักใจให้หายเหนื่อยค่อยเดินทาง
7 กรกฎาคม 2546 13:15 น. - comment id 152506
หนทางข้างหน้าอีกยาวไกล ให้เธอจงสู้ต่อไปอย่าได้หวั่น มีบ้างอุปสรรคมาขวางกั้น ที่สำคัญคือให้มี..แรงใจ ขอบฟ้าที่เห็นอาจอยู่ไกล และจุดหมายก็ยังมองไม่เห็น ขอเพียงเธอจงออกเดิน เพราะหนทางนับหมื่นลี้ก็ยังเริ่มจาก..ก้าวแรก เป็นได้ไม่มาก เป็นได้แค่กำลังใจ ให้เธอก้าวต่อไป เพื่อจุดหมายที่เฝ้ารอ... ชีวิตนี้เป็นของเธอ หากจะพักบ้างจะเป็นไร อาจจะไปถึงจุดหมายช้าไป แต่ยังไงก็ยังถึงซึ่งจุดที่เฝ้าฝันนั่นเอง
7 กรกฎาคม 2546 13:26 น. - comment id 152509
ขอบคุณอะไรมากมายบนโลกนี้ ที่ทำให้ฉันได้พบมิตรภาพที่แสนดีที่เธอให้ อยู่ห่างเกินครึ่งฟ้าแต่ก็รู้ว่ามีกำลังใจ จากเธอคนดีที่ส่งมาให้ไม่ขาดตอน ไม่รู้จะเอ่ยคำพูดอะไรมากกว่า...ขอบคุณ วันหนึ่งหากได้เดินไปถึงเส้นทางที่ฝัน ฉันจะประกาศให้โลกรู้ว่าหนึ่งคนที่สำคัญ คือเธอคนนี้ที่ทำให้ฉันมีแรงฝัน มีกำลังใจ
21 กรกฎาคม 2546 16:57 น. - comment id 155685
หากย้อนไปมองดู เมื่อครั้งวันวาน มองชีวิตเหมือนนกตัวหนึ่งเพิ่งเริ่มบิน เพื่ออยากไปเจอขอบฟ้า มุ่งตรงไปตามที่เห็น แม้ยากเย็นยังไง ไม่หวั่น ขอบฟ้ายังคงไกล ให้ฉันบินตาม และยังดูเมื่อมีหวังจะพบในสิ่งที่ตั้งใจ เลยผ่านมาจนบัดนี้ ก็ยังไปไม่ถึงไหน ยิ่งบินไปทำไม ยิ่งไกลทุก ๆ ที และแล้วฉันเองก็ได้รู้ความจริง ว่าสิ่งที่ควรตามไปเสาะหา มันแค่เพียงภาพลวงไม่อาจจะสัมผัส..มันได้เลย ขอบฟ้าไม่มีจริง ไม่เห็นมีตัวตน.........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
