ใครเลยมิเคยล้ม ไม่ช้ำตรมเพราะผิดหวัง รีรอขอพลัง ให้กล้าแข็งเพื่อแกร่งใจ หลายคนที่ท้อแท้ มีรอยแผลแล้วร้องไห้ เลิกหวังและยั้งใจ ก็ลบล้างไม่สร้างรอย บางคนที่นักสู้ ยังฝันอยู่ไม่เคยถอย ไขว่คว้าไม่ล้าคอย ไม่เลิกสอยด้วยสองมือ หมายเพียรเรียนทางแก้ ลบรอยแพ้และฝึกปรือ หมายปองจะครองถือ สำเร็จหมายได้สักวัน ขอส่งกำลังใจ ให้ผู้ใฝ่ในทางฝัน เพียรมุ่งและหมายมั่น ได้สมปองทั้งผองเอย
23 มิถุนายน 2546 17:49 น. - comment id 149145
ฮึ้บบบบบ .. กำลังใจที่ส่งมาให้หนักจัง.. แต่ก็รับล่ะ อิอิ เลยมีนิยายรักขาดตอน ตอนที่ 4 มาฝากค่ะ เหลืออีกตอนเดียวก็จบแระ.. .. นิยายรักมาราธอนก็เงี้ยะ.. ต้องโฆษณาเยอะหน่อย เดี๋ยวคนดูจะเบื่อ อิอิ
23 มิถุนายน 2546 20:28 น. - comment id 149181
กำลังใจที่คงมั่น ร่วมแบ่งปันชนทั้งผอง ก้าวไปในครรลอง สติครองส่องแสงธรรม หากธรรมะอยู่ในใจ ผ่านพ้นภัยให้สุขล้ำ ความเพียรเป็นตัวนำ ให้มุ่งทำแต่ความดี....ฯ มารับกำลังใจ..จากพี่ดอกแก้วค่ะ...
23 มิถุนายน 2546 21:22 น. - comment id 149197
เอ้า..ฮุย..เล..ฮุย.. มารับกำลังใจ..ขะรับกระผม
24 มิถุนายน 2546 00:01 น. - comment id 149255
มารับด้วยคน เหมือนมารับบัว ประเพนีโยนบัวที่บางพลี
24 มิถุนายน 2546 19:11 น. - comment id 149411
กำลังใจนี้มอบตอบคนดี ที่หมายสร้างเสรีและรังสรรค์ สร้างผลงานสานค่าเอนกอนันต์ ช่วยซับเหงื่อสายนั้นให้แห้งรอย ขอส่งมอบตอบนักสู้ผู้แกร่งกล้า และทายท้าอุปสรรคหนักไม่ถอย แม้เนิ่นนานก็ถักสานสมานรอย ไม่ท้อถอย....ขอส่งใจมาให้ทุกคน @ขอบคุณทุกท่านค่ะ ..สีน้ำฟ้า...น้องราชิกา..คุณsiri ..และคุณฤกษ์ จะเป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ
25 มิถุนายน 2546 12:40 น. - comment id 149511
กำลังใจให้เพียงหนึ่งซึ่งไม่น้อย เหมือนดังร้อยคอยปลุกปลอบมอบความหวัง ปลุกชีวิตจิตน้อยน้อยด้อยกำลัง ให้คืนหวังตั้งใจไม่ร้างลา แม้จะพลาดสักก้าวไม่ร้าวหมด เพียงใจจดมีกำลังหยั่งปัญหา กำลังใจที่ให้ได้นำพา ให้อุตส่าห์ฝ่าฝันไปดังใจปอง ไม่มีใครไม่เคยพลาด แต่การทำอย่างไรเมื่อเราได้พลาดไปแล้วนั้น สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอืนใด
25 มิถุนายน 2546 12:40 น. - comment id 149512
กำลังใจให้เพียงหนึ่งซึ่งไม่น้อย เหมือนดังร้อยคอยปลุกปลอบมอบความหวัง ปลุกชีวิตจิตน้อยน้อยด้อยกำลัง ให้คืนหวังตั้งใจไม่ร้างลา แม้จะพลาดสักก้าวไม่ร้าวหมด เพียงใจจดมีกำลังหยั่งปัญหา กำลังใจที่ให้ได้นำพา ให้อุตส่าห์ฝ่าฝันไปดังใจปอง ไม่มีใครไม่เคยพลาด แต่การทำอย่างไรเมื่อเราได้พลาดไปแล้วนั้น สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอืนใด
26 มิถุนายน 2546 06:37 น. - comment id 149687
ณ.กลกาล ขนานมิติ สติมากมาย ไร้ตัวตน ดลใจหมาย ให้หาฝัน สุขทุกข์เร้า รุมล้อมจำ เจียมแจ้งขันธ์ ช่วยเสกสรร ตรองสติตั้ง รั้งใจเลย รักเอยไหลจากไหนเอย วานแม่เอ่ยถ่อยแจ้งเฉลย หวังเอยรักเอยให้เลย สุดหวังสุดเอ่ยสุดรักสรร แสงสูรย์ส่อง รุ่งอรุณ อร่ามเรือง แสงทองเหลือง จากขอบฟ้า ท้าทายฉัน ลุกขึ้นเถิด พี่น้องผอง เราร่วมกัน ฝันใฝ่มั่น หมายรักษา ธรรมนำทาง รักกลอนพี่ดอกแก้วแท้นิ
26 มิถุนายน 2546 20:58 น. - comment id 149838
ขอบคุณมากค่ะ..เพชรพรรณราย..และคุณน้ำ... บทกวีมีมนต์ขลังเสมอ..สร้างได้ทั้งความสุขและความเศร้า .... @ยินดีมากค่ะที่มาร่วมสนทนากัน