ผ่านมาพบเรือใบไม้ บรรทุกหัวใจบอบช้ำ แล่นเอื่อยเรื่อยล่องท่องลำ ไร้คำพูดจาพาที นิ่งมองสองข้างตลิ่ง หมดสิ่งสนใจไร้สี ความมืดหม่นท่วมฤดี ใบไม้เต็มปรี่น้ำตา แวะพักทางนี้ดีไหม หยิบใจมาช่วยรักษา โอมเพี้ยง! จงแกร่งกายา โอม! ใจจงกล้าฝ่าฟัน
18 มิถุนายน 2546 19:17 น. - comment id 148030
ดีครับขอพักด้วยคน......^O^
18 มิถุนายน 2546 20:50 น. - comment id 148051
ขอพัก กายใจ ที่นี่ ซึ่งมี แต่ความ สุขสันต์ มีรัก เมตตา แก่กัน ร่วมฝัน แสงธรรม ส่องทาง....ฯ มาขอพักใจกับพี่ดอกแก้วนะคะ...คงไม่ว่าน้องนะ คิดถึงพี่มากค่ะ
19 มิถุนายน 2546 00:29 น. - comment id 148114
ขอเข้าพักใจคงไม่ยอม ต้องให้พี่ดอกแก้วขัง พักผ่อนสักพัก...
19 มิถุนายน 2546 13:36 น. - comment id 148174
แจมเรือใบไม้ ใบไม้ล่วง พวงช้ำ ระกำเศร้า สายน้ำเหงา ม้วนวน จนสลาย ใบหล่นแล้ว ลอยลำ คล้ายเรือทลาย คงจมหาย กับสาย น้ำเกลียวกลม หวังไรใจ เอยใจ ยังอยากหวัง ผู้มายั้ง หยุดน้ำ ที่เชี่ยวไหล รักษาใจ ใบไม้ ขาดบาดไว เวทย์มนต์ดล ให้ใส เรืองรองเอย อิอิ โอมเพี้ยงขอให้หายป่วย มีแรงนิ