หอบน้ำใสจากใจจริงเอามาฝาก แด่หนูผู้ลำบากยังยากไร้ ทุกสิ่งสื่อค่ามาจากใจ ขอเธอจงรับไว้ด้วยยินดี เพียงอิ่มท้องน้องจงเพียรรักเรียนรู้ ขยันดูขยันอ่านสานฝันสี อย่าน้อยใจโชคชะตาฟ้าที่มี ในวันนี้เพื่อวันหน้าจงฝ่าฟัน เธออาจหวังฝังใจให้วันสุข หวังพ้นทุกข์ที่รุกโรมโทรมความฝัน หวังดวงดาวหวังชีวิตที่ครบครัน หวังพบวันฝันพรายคว้าได้มา หากวันนี้มีฝันจงฝันเถิด ฝันบรรเจิดเฉิดฉายพรายคุณค่า เพียงมีแรงจงโรมรันอย่ารอนลา ก้าวช้าช้าฟ้าข้างหน้านั้นสวยงาม จงมุมั่นมุ่งหน้าอย่าหวั่นไหว กำลังใจจากผู้คนนั้นล้นหลาม เฝ้ามองดูเด็กดีที่พยายาม จงก้าวข้ามวันเวลาอย่าท้อใจ.
19 กันยายน 2544 10:29 น. - comment id 12151
อิอิ มาคนแรกเลย เป็นข้อคิดให้น้องๆได้ดีมาเลยค่ะ เชื่อเลยค่ะ ว่ากลอนบทนี้มีชีวิต สมกับที่รอคอย
19 กันยายน 2544 21:00 น. - comment id 12181
แต่งได้มากจริงๆค่ะ....เป็นกำลังใจที่ดีให้เด็กดีตัวน้อยๆที่เฝ้าคอยน้ำใจจากผู้ใหญ่ที่แสนดี..น่ารักจังเนาะ
19 กันยายน 2544 21:03 น. - comment id 12182
แต่งได้ดีมากค่ะ...พิมพ์ตกได้ไงน๊า..อิอิ
27 กันยายน 2544 09:15 น. - comment id 13087
ขอบคุณมากครับ ที่กรุณาช่วยแต่งกลอนให้ ผมคิดว่าเด็กๆ คงมีฝันที่เป็นตริงก็คราวนี้ละ ขอบคุณจริงๆ ครับ